شروع اشتباه و پایان‌بندی درست وحید هاشمیان
پرسپولیس در روزی که حریفش 62درصد مالکیت را در اختیار داشت با تک گل علی علیپور سه امتیاز با ارزش را از سپاهان گرفت.
به گزارش هفت‌صبح ورزشی، پرسپولیس بعد از تساوی ناامید کننده مقابل فجرسپاسی در تهران، در بازی دوم برابر سپاهان در اصفهان با ترکیبی متفاوت به زمین رفت. هاشمیان در این بازی برخلاف تصورات و پیش بینی ها تیمش را نه با ستاره‌های خارجی و ایرانی سرشناس که با مجموعه‌ای غیرقابل پیش بینی به میدان فرستاد.
اما با وجود آنکه پرسپولیس در نیمه اول از حریفش با یک گل جلو افتاد سپاهان نمایش بهتری داشت و حاکم میدان بود. شاگردان نویدکیا در نیمه اول 14 شوت به سمت دروازه زد و دو شوت به چارچوب داشتند. اما پرسپولیس در این نیمه فقط سه شوت داشت که یکی از آنها در چارچوب بود و تبدیل به گل شد.
سپاهان در این بازی 9 بار روی دروازه پرسپولیس کرنر زد و شاگردان هاشمیان فقط یکبار شانس ارسال کرنر را به‌دست آوردند.
هاشمیان هرچند سه امتیاز بسیار مهم را برابر سپاهان گرفت و طلسم باختن‌های پرسپولیس را با برد شکست، اما استراتژی که از ابتدا انتخاب کرده بود به نظر درست نبود چرا که سپاهانی‌ها بارها شانس گلزنی داشتند که در این میان عملکرد پیام نیازمند و مدافعان پرسپولیس مانع از باز شدن دروازه شد.
اما در نیمه دوم سرمربی پرسپولیس با تعویض‌هایی که انجام داد و ورود بازیکنانی مانند سروش رفیعی، بیفوما، رضا شکاری و میلاد محمدی توانست تا حدودی تیمش را از شرایط سختی که در آن وجود داشت خارج کند. پرسپولیس بعد از ورود ستاره‌های تازه نفسش به بازی، چند موقعیت خوب هم به‌دست آورد که یکبار ضربه بیفوما به تیر خورد و چند موقعیت هم توسط بازیکنان این تیم از دست رفت.
با این وصف می‌توان گفت هاشمیان در حالی که استراتژی مناسبی برای این بازی انتخاب نکرده بود توانست با اصلاح آن در نیمه دوم تیمش را به شرایط بهتری برساند. اما سوالی که وجود دارد اینست که چرا سرمربی پرسپولیس از ابتدای بازی با استراتژی درست به میدان نیامد و دلیل این‌همه تغییرات در ترکیب تیم که در نهایت جواب هم ندادند چه بود؟
