کاپیتانی که برای نیمکت نشینی مناسب است!

به گزارش "هفته‌صبح"، تیم ملی والیبال ایران در لیگ ملت‌های ۲۰۲۵ با ترکیبی جوان و دائم در تغییر به میدان رفته است. یکی از نکات قابل توجه در این رقابت‌ها، انتخاب جواد کریمی سوچلمایی به عنوان کاپیتان تیم ملی است؛ انتخابی که محل بحث است.

داستان ورود کریمی به تیم ملی والیبال همچون بسیاری از داستانهای ورزشی در کشور ما، عجیب و پرحاشیه است. بررسی‌های هفت‌صبح نشان می‌دهد که پدر آقای کریمی، محمد کریمی سوچلمایی رییس هیئت والیبال شهرستان نکا کمکهای مالی به فدراسیون والیبال داشته است. جواد در این شهرستان و در آکادمی والیبال برادران کریمی، والیبال را آغاز کرده است. 

سوال اصلی این است که چرا جواد کریمی با سن کم و با وجود ستاره‌هایی چون امین اسماعیل‌نژاد و مرتضی شریفی بعنوان کاپیتان تیم معرفی می‌شود؟ تلاش‌های خبرنگار هفت‌صبح برای دریافت پاسخ از رییس فدراسیون والیبال و مدیر روابط عمومی آن در این خصوص بی نتیجه بوده است.

جواد پاسور دوم تیم ملی والیبال تنها در ده درصد بازی‌های تیم در زمین حاضر بوده در حالی که کاپیتان تیم، نقش موثرترین بازیکن حاضر در زمین را ایفا می‌کند که باید هماهنگی خوبی میان دیگر اعضای تیم ایجاد نماید.

غیبت جواد کریمی به دلیل غیر مفید بودن در عمده بازی‌ها عملاً بار ارتباط با داوران، هدایت تیم، و مدیریت بحران در زمین به دوش مربی، یعنی روبرتو پیاتزا انداخته است؛ امری که عملا یکی از امتیازات طبیعی را از تیم ایران سلب نموده است.

در مقابل، بازیکنانی مانند امین اسماعیل‌نژاد و مرتضی شریفی که در اکثر بازی‌ها در ترکیب اصلی حضور و عملکرد ثابتی داشته‌اند، می‌توانستند گزینه‌های مناسبی برای کاپیتانی باشند. اینها بازیکنان باتجربه‌ای هستند که از مهره‌های کلیدی و ثابت تیم ملی محسوب می‌شوند. اسماعیل‌نژاد مسلط به زبان انگلیسی و از لژیونرهای تیم است که در لیگ لهستان بازی می‌کند. 

بنظر می‌رسد دستبند کاپیتانی تیم ملی والیبال بر بازوان جواد کریمی با مخالفت پیاتزا نیز همراه بوده. پرواضح است که انتخاب کریمی بعنوان کاپیتان تیم توسط فدراسیون والیبال یا کادر فنی، بر اساس نقش و تاثیرش در تیم انجام نشده؛ این تصمیم در مسابقات مهمی  مانند لیگ ملت‌ها که سرعت تصمیم‌گیری و تعامل فوری با داوران و تیم حیاتی است، می‌تواند منجر به اختلال در هماهنگی و مدیریت روانی تیم شود.