رقابت بر سر ثانیه‌ها، مهسا در خط آتش
رشته اسپید اسلالوم با تمرکز و سرعت بالا، مهارت‌های فنی بالایی می‌طلبد
هفت صبح، حسین بزرگی | نسل جوان همراه با خود علاقه‌مندی‌ها و رشته‌های جدیدی را نیز به دنیای حرفه‌ای ورزش می‌آورد. ورزش‌هایی که از جذابیت بصری و هیجان بالایی برخوردارند و حتی باعث برافراشته شدن پرچم کشور در رده‌های بین‌المللی می‌شوند. یکی از این ورزش‌ها اسکیت است که تیم ملی ایران با برنامه‌های خود برای کسب افتخار ملی‌پوشان جوان تلاش می‌کند.
اسکیت یکی از ورزش‌های پرهیجان و مدال‌آور است که در شاخه‌های مختلفی دنبال می‌شود؛ ازجمله اسپید اسلالوم و فری‌استایل. در اسپید اسلالوم، ورزشکار باید با سرعت و دقت از بین مخروط‌هایی که در مسیر قرار گرفته عبور کند و رکورد زمانی بزند. در مقابل، فری‌استایل بیشتر بر اجرای حرکات نمایشی، چرخش‌ها و تکنیک‌های خلاقانه میان موانع تمرکز دارد.
این دو شاخه نیازمند تمرکز بالا، انعطاف بدنی و مهارت فنی هستند و در سال‌های اخیر ایران در هر دو زمینه پیشرفت چشمگیری داشته است. به سراغ مهسا صفرزاده، ملی‌پوش ۱۹ساله ایرانی رفتیم که چندی پیش ویدیوهای هنرنمایی او در مسابقات بین‌المللی در فضای مجازی مورد توجه قرار گرفته بود. این ورزشکار جوان اصفهانی با همان لهجه شیرین شهر خود پاسخگوی سوالات ما بود.
ابتدا در مورد رشته خودتان صحبت کنید.
اگر بخواهیم یک آشنایی از رشته‌مان بدهم، باید بگویم رشته اسپید اسلالوم زیرمجموعه کمیته فری‌استایل فدراسیون اسکیت ایران از سال ۱۳۸۶ وارد کشورمان شده و به سرعت تبدیل به یکی از موفق‌ترین و پرمدال‌ترین رشته این فدراسیون شد. به خاطر جذابیتی که داشته، خیلی زود رونق پیدا کرده است.
کلا اسکیت اسپید اسلالوم به عنوان یکی از زیرشاخه‌های فری‌استایل در دهه ۱۹۹۰ در کشور فرانسه متولد شد و خیلی سریع به شهرت جهانی رسید. این رشته در ایران استقبال گسترده‌ای داشته؛ به ویژه در استان اصفهان، خراسان رضوی، البرز و تهران که استعدادهای زیادی داشته است. تیم ما که مربی آن آقای احسان حبیب‌آبادی است، بیشترین عضو تیم ملی را در کشور دارد و بیشترین مدال را هم کسب کرده‌‌ایم. درضمن نجف‌آباد اصفهان به عنوان قطب اسکیت ایران شناخته شده است.
چند سال داری و چگونه به این رشته علاقه‌مند شدی؟
اگر بخواهم شرح مختصری از زندگی ورزشی‌ام ارائه کنم، باید بگویم که متولد سال ۱۳۸۴ هستم و در حال حاضر ۱۹ سال دارم. از همان دوران کودکی علاقه زیادی به اسکیت داشتم. در آن سال‌ها به‌صورت تفریحی در کلاس‌های اسکیت شرکت می‌کردم؛ گاهی در پارک و گاهی در قالب دوره‌های آموزشی اما این فعالیت‌ها در سطح حرفه‌ای نبود و خیلی جنبه تفریحی داشت.
حدود سه سال و نیم تا چهار سال پیش، با آقای احسان حبیب‌آبادی آشنا شدم و از آن زمان به‌صورت حرفه‌ای اسکیت را دنبال می‌کنم. دو سال پس از ورودم به تیم، برای نخستین بار به همراه تیم به مسابقات آزاد جهانی در شهر پاریس، کشور فرانسه اعزام شدیم. در حالی‌که تجربه زیادی نداشتم، موفق شدم یکی از اسکیت‌بازان مطرح دنیا را در مرحله دوئل شکست دهم و به فینال راه پیدا کنم. در فینال، با یکی از اعضای تیم خودمان رقابت کردم و نهایتا مقام دوم را کسب کردم.
سال گذشته هم در ایتالیا درخشیدی.
در مسابقات کشوری نیز بارها شرکت کرده‌ام اما شاید نیازی به ذکر تمام آنها نباشد. سال گذشته به ایتالیا، شهر میلان اعزام شدیم تا در مسابقات بین‌المللی شرکت کنیم. این رقابت‌ها در دو بخش برگزار می‌شد: بخش نخست، تایم‌تریل بود که شرکت‌کنندگان زمان خود را ثبت می‌کردند و براساس آن جدول مرحله دوم شکل می‌گرفت.
در مرحله دوم که به‌صورت دوئل برگزار می‌شود، ورزشکاران برای راهیابی به فینال به رقابت می‌پردازند. سکوی قهرمانی نیز در همین مرحله تعیین می‌شود. من در مرحله تایم‌تریل موفق شدم رتبه دوم را کسب کنم اما در رقابت‌های دوئل با وجود تلاش فراوان، در نهایت به رتبه چهارم رسیدم. همچنین در مسابقات کشوری متعددی حضور داشته‌ام که هرکدام تجربه‌ای ارزشمند برای من رقم زده‌اند.
هم‌تیمی‌های قدرتمندی هم در تیم ملی داری.
بله، در کنار افتخارات شخصی، افتخارات هم رشته‌ای‌های من نیز مایه مباهات است. از جمله ورزشکاران برجسته‌ای که در این سال‌ها پرورش یافته‌اند می‌توان به خانم‌ها ترانه احمدی و رومینا صالح و همچنین آقایان رضا لسانی و امیرمحمد سواری اشاره کرد؛ چهار قهرمان توانمندی که موفق به کسب مدال‌های متعدد جهانی و ملی شده‌اند. برخی از آنها حتی به مقام نخست جهان دست یافته‌اند.
آیا به اندازه‌ای که لازم است، در ایران به شما بها می‌دهند؟
اگر بخواهم درباره اهمیت این رشته در ایران سخن بگویم، باید تأکید کنم که اسکیت رشته‌ای مدال‌آور است و از سوی فدراسیون توجه ویژه‌ای به آن می‌شود. تمامی مسابقات رسمی که برگزار می‌شود با حضور قطعی ورزشکاران منتخب همراه است و این حضور با اطمینان کامل از آمادگی آنها صورت می‌گیرد چراکه مدال آوردن آنها صد در‌صد است.
پیش از مسابقات اصلی، رقابت‌های تدارکاتی و اردوهای آماده‌سازی برگزار می‌شود تا سطح آمادگی ورزشکاران به حداکثر برسد. سرمربی تیم ملی، آقای احسان حبیب‌آبادی که افتخار شاگردی ایشان را دارم، همواره با دقت و تعهد بالا در این مسیر حضور دارد. فدراسیون اسکیت ایران نیز با برنامه‌ریزی دقیق، تمامی اردوها و مسابقات را به‌موقع و هدفمند برگزار می‌کند و روند کلی فعالیت‌ها، به لطف خدا، بسیار مطلوب است.
به نظرم کشورهای دیگر هم دنبال پیشرفت در این رشته هستند.
در سطح بین‌المللی نیز این رشته روزبه‌روز جایگاه بالاتری پیدا می‌کند. حضور اسکیت برای نخستین بار در بازی‌های المپیک آسیایی، نشانه توجه فزاینده کشورها به این رشته است. شرکت‌کنندگان مسابقات جهانی سال به سال افزایش می‌یابند و محبوبیت این رشته، به‌ویژه به‌دلیل جذابیت و سرعت بالا، موجب جذب گسترده عموم مردم شده است. بسیاری از فدراسیون‌های جهانی نیز در حال تدوین برنامه‌هایی برای توسعه اسکیت در کشورهای خود هستند.
چه مسابقاتی را پیش رو دارید؟
در خصوص سفرهای بین‌المللی، تاکنون دو بار به مسابقات جهانی اعزام شده‌ام: نخست در فرانسه و سپس در ایتالیا؛ هر دو مسابقه در سطح کاپ آزاد جهانی برگزار شد. به فضل خدا، اعزام سوم نیز در پیش است و تیرماه امسال راهی شهر رم در ایتالیا خواهیم شد. همچنین باید اشاره کنم که از بهمن‌ماه امسال، وارد رده سنی بزرگسالان شده‌ام؛ یعنی بالای ۱۹ سال. این آغاز مرحله‌ای نو در مسیر حرفه‌ای‌ام است و به‌نوعی باید همه‌چیز را از ابتدا، با انگیزه‌ای مضاعف و تلاشی بیشتر، از سر بگیرم. مسابقات پیشِ‌رو در اتالیا، نخستین تجربه من در رده بزرگسالان خواهد بود.
