پایه‌های سست رده پایه | گفتگوی خواندنی با محسن عاشوری سلطان پاس گل فوتبال ایران
مسئولان فدراسیون باید درباره فوتبال نوجوانان و رده‌های پایه پاسخگو باشند
هفت صبح| محسن عاشوری، یکی از فنی‌ترین و خوش‌فکرترین هافبک‌های تاریخ فوتبال ایران و پرسپولیس که سال‌ها پیراهن این تیم را به‌عنوان بازیکن و مربی بر تن داشت، در گفت‌وگویی صریح از وضعیت فعلی سرخ‌پوشان، نقش مربیان پایه و آینده فوتبال ملی سخن گفت.
تسلیت به مردم ایران و بندرعباس
تسلیت می‌گویم به همه مردم خوب ایران، به‌ویژه مردم بندرعباس که از خون‌گرم‌ترین و مهربان‌ترین مردم کشور هستند. هر بار که به بندرعباس سفر کردم، با رفتاری گرم و محبت‌آمیز روبه‌رو شدم. امیدوارم روح همه رفتگان قرین رحمت الهی باشد.
پرسپولیس؛ عشق بزرگ
تا جایی که بتوانم، بازی‌های فوتبال ایران، تیم ملی در همه رده‌ها و همچنین باشگاه پرسپولیس که ۱۷ سال در آن فعالیت کرده‌ام را دنبال می‌کنم. در پرسپولیس ۱۰ سال به‌عنوان بازیکن و ۷ سال به‌عنوان مربی حضور داشتم. همه می‌دانند که این باشگاه برای من چقدر مهم و ارزشمند است.طبیعی‌ست که هر باشگاهی پس از یک دوره موفقیت، ممکن است دچار افت شود. این افت می‌تواند دلایل گوناگونی داشته باشد؛ از مدیریت و مربی گرفته تا بازیکنان و البته نقش مهم هواداران که همگی زنجیروار به هم متصل هستند.
اگر هر یک از این ارکان دچار تزلزل شود، کیفیت تیم و در نهایت موفقیت آن تحت تأثیر قرار می‌گیرد.تغییر مربی و عدم شناخت کافی از فوتبال ایران، باعث شد پرسپولیس از مسیر موفقی که با آمدن برانکو آغاز شده بود و با حضور یحیی گل‌محمدی – که بی‌شک یکی از خوش‌فکرترین و تأثیرگذارترین مربیان دهه‌های اخیر فوتبال ایران است – ادامه داشت، خارج و دچار مشکل شود.
عدم موفقیت تیم
دلایل زیادی در ناکامی پرسپولیس نقش داشتند. با این حال، اگر این تیم بتواند سهمیه آسیایی بگیرد، می‌توان گفت تا حدی موفق بوده اما نگرفتن جام در لیگ‌برتر و جام حذفی، برای باشگاهی در این سطح، به معنای شکست است. امیدوارم با برنامه‌ریزی دقیق و با توجه به شناخت نسبی‌ای که سرمربی فعلی از فوتبال ایران به‌دست آورده، پرسپولیس در فصل آینده بازیکنان خوبی جذب کند و به همان فوتبال چشم‌نواز و قدرتمندی که از این تیم سراغ داریم، بازگردد. اگر سهمیه آسیا را کسب کند، باید تیمی درخور احترام در رقابت‌های باشگاه‌های آسیا باشد.
موفقیت تیم‌های عربستانی
تیم‌های عربستانی حاصل برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری منطقی در این سال‌ها هستند. موفقیت امروز آنها قابل پیش‌بینی بود و اگر چنین نمی‌شد، عجیب بود. امروز فوتبال در دنیا ترکیبی از صنعت، علم و تحولات فرهنگی‌ست. ما نیز با تکیه بر نیروی انسانی توانمند خود، می‌توانیم با برنامه‌ریزی اصولی، سرمایه‌گذاری درست و استفاده از افراد شایسته، به سطح اول فوتبال آسیا بازگردیم.
در ۵۰ سال گذشته، با وجود تمام نوسانات، در رده‌های پایه همواره در سطح خوبی قرار داشته‌ایم و حتی در برخی سطوح سنی، قهرمانی‌هایی هم کسب کرده‌ایم. به‌نظرم با توجه به استعدادهای موجود، می‌توانیم در آسیا نتایج درخشانی به‌دست آوریم.در رده بزرگسالان هم نتایج خوبی کسب کرده‌ایم و بازیکنان باکیفیتی داریم که در فوتبال اروپا رشد کرده و پخته شده‌اند. امیدوارم تیم ملی با حضور این بازیکنان سطح بالا، بتواند در جام‌جهانی عملکرد درخشانی داشته باشد.
در ستایش طارمی
از نظر من، گاهی بازیکنی که توسط مربی انتخاب می‌شود، ممکن است در سیستم تیمی خاصی جواب ندهد. اما مهدی طارمی یکی از بازیکنان درجه‌یک و توانمند آسیاست. در خط حمله اینترمیلان، حضور بازیکنانی مانند مارکوس تورام و لائوتارو مارتینز که ستارگان تیم‌های بزرگ جهان هستند، رقابت را بسیار دشوار کرده است. با این حال، مهدی با تلاش و دوندگی بالای خود توانست برای این تیم بازی کند.
طارمی بازیکن قابل احترامی است و هر زمان به میدان رفته، نمایش خوبی داشته، به‌ویژه در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا. اینکه برخی می‌گویند حضور او در اینتر به پایان رسیده، به معنای پایان فوتبالش نیست. چنین اتفاقاتی حتی برای بهترین بازیکنان جهان هم می‌افتد. به‌نظر من، مهدی هنوز یک یا دو سال دیگر می‌تواند در سطح اول فوتبال اروپا بازی کند. شخصا از او سپاسگزارم و می‌دانم چقدر زحمت کشیده و چه گل‌های حساس و زیبایی برای تیم ملی ایران زده است.
وضعیت اسفبار تیم ملی نوجوانان
بازی‌های تیم ملی نوجوانان را تماشا کردم. واقعیت این است که نمی‌دانم متر و معیار انتخاب کادرفنی چیست و چرا با وجود تأکید مکرر بر اهمیت رده‌های پایه، تصمیماتی چنین نامفهوم گرفته می‌شود. سال‌هاست فقط حرف می‌زنیم و در عمل اتفاق مثبتی نمی‌افتد. انگار فدراسیون به اهمیت فوتبال پایه هیچ توجهی ندارد.
مشخص نیست مربیان با چه معیارهایی انتخاب می‌شوند. شنیده می‌شود که فدراسیون بودجه کافی برای جذب مربیان خوب اختصاص نمی‌دهد و همین باعث شده مربیان شایسته علاقه‌ای به فعالیت در رده‌های پایه نداشته باشند. امیدوارم فدراسیون فوتبال به این درک برسد که آینده فوتبال ایران در گرو همین تیم‌های پایه است.
بی‌برنامه و هیجانی
تیم نوجوانان ایران بسیار بی‌برنامه و هیجانی بازی می‌کرد. درست است که شرایط سنی ایجاب می‌کند بازیکنان هیجان‌زده باشند اما وقتی بازی‌های این تیم را با تیم‌های نوجوانان اروپا مقایسه می‌کنم، می‌بینم آنجا بازیکنان دقیقا در خدمت ایده‌های مربی هستند و سبک فوتبال آن کشور را در زمین پیاده می‌کنند.
تیم نوجوانان فرانسه دقیقا از الگوی تیم بزرگسالانش پیروی می‌کرد؛ همان نقش‌ها، فرم، استراتژی و تاکتیک‌ها. گردش توپ آنها، نمایشی از تفکر مربی بود. متأسفانه در تیم ما چنین چیزی دیده نمی‌شد. تیم نوجوانان ما در کار گروهی بسیار شتاب‌زده و سردرگم بود. واقعا متأسف و غصه‌دار شدم، چون این تیم در شأن فوتبال ایران نبود. کسانی که مسئولیت دارند باید در این باره پاسخگو باشند. فارغ از نتیجه، از نظر فرم بازی، در سطح تیم‌های رده سوم آسیا ظاهر شدیم.
جام جهانی در کانادا
این روزها در کشور کانادا زندگی می‌کنم و شاید بتوانم بازی‌های جام جهانی را از نزدیک تماشا کنم. امیدوارم تیم ملی ایران با برنامه‌ریزی دقیق و برگزاری بازی‌های دوستانه باکیفیت، آماده ورود به این رقابت‌ها شود.
