رای عجیب کمیته استیناف فدراسیون فوتبال

هفت صبح | کمیته استیناف فدراسیون فوتبال رای بازی جنجالی تیم‌های پرسپولیس را اعلام کرد. آرایی که به اندازه اتفاقات این مسابقه عجیب و سنگین هستند که مهم‌ترین بخش آن محرومیت تماشاگران دو تیم از حضور در مسابقات دو فصل آتی پرسپولیس و تراکتور است. آرایی که بی‌تردید ظرف روزهای آینده تبدیل به یکی از مناقشات اصلی فوتبال ایران خواهد شد. 

در دیدار پرسپولیس و تراکتور که هفتم بهمن سال گذشته در ورزشگاه آزادی برگزار شد، تخلفاتی از سوی هواداران هر دو تیم رخ داد. باشگاه پرسپولیس به دلیل پرتاب اشیاء، استفاده از لیزر و مواد آتش‌زا، هجوم به جایگاه VIP و تخریب، محکوم به محرومیت تماشاگران از حضور در دو فصل آینده مسابقات مقابل تراکتور شد. همچنین جریمه نقدی دو میلیارد تومانی و محدودیت‌هایی برای حضور تماشاگران در بازی‌های خانگی این باشگاه اعمال شد. تراکتورسازی نیز به دلیل استفاده از الفاظ توهین‌آمیز، پرتاب اشیاء، شکستن درِ ورزشگاه و استفاده از مواد آتش‌زا، مشابه جریمه‌ها شامل محرومیت تماشاگران از مسابقات خانگی با پرسپولیس و پرداخت جریمه نقدی یک میلیارد تومانی شد. البته با توجه به سوابق قبلی تخلفات، برخی از مجازات‌ها به تعلیق درآمد و تعدادی از تصمیمات کمیته انضباطی اصلاح شد.

رای کمیته استیناف درباره دیدار پرسپولیس و تراکتور یکی از مسائلی است که توجه ویژه‌ای به آن جلب می‌شود. این تصمیم نشان‌دهنده شدت برخورد با تخلفات هواداری در لیگ‌برتر ایران است و در عین حال می‌تواند چالش‌هایی را در مسیر مدیریت رفتار تماشاگران ایجاد کند.

یکی از جنبه‌های این رای، تشدید مجازات‌ها برای باشگاه‌ها است. پرسپولیس و تراکتورسازی که به دلیل رفتارهای خشونت‌آمیز و توهین‌آمیز هواداران‌شان محکوم به جریمه‌های سنگین شدند، باید از این پس در برگزاری بازی‌ها دقت بیشتری داشته باشند تا از تکرار چنین وقایعی جلوگیری کنند. این اقدام کمیته استیناف می‌تواند به‌عنوان یک هشدار به دیگر باشگاه‌ها عمل کند تا از بروز رفتارهای مشابه توسط تماشاگران‌شان جلوگیری کنند.

بر‌اساس رای صادره، جریمه نقدی برای هر دو باشگاه به مبلغ‌های قابل‌توجهی تعیین شده است؛ دو میلیارد تومان برای پرسپولیس و یک میلیارد تومان برای تراکتورسازی. این جریمه‌ها هم نشان‌دهنده هزینه‌های سنگین ناشی از تخلفات هواداری است‌ و هم بیانگر جدیت فدراسیون در برخورد با هرگونه رفتار غیرورزشی به‌شمار می‌رود. از این زاویه می‌توان اهمیت هزینه‌های فرهنگی و آموزشی برای هواداران را مورد توجه قرار داد، چون کمیته انضباطی خواستار تقویت فعالیت‌های فرهنگی در کانون‌های هواداری باشگاه‌ها شده است.

درعین حال تعلیق مجازات‌ها برای فصل‌های آینده و همچنین تعلیق برخی از احکام نیز در نظر گرفته شده است. این مسئله، نشان می‌دهد که کمیته استیناف تمایل دارد با توجه به سوابق تیم‌ها، مجازات‌ها را به‌تدریج اعمال کند و در صورتی که تخلفات تکرار نشود، فرصت اصلاح به باشگاه‌ها داده شود. چنین رویکردی می‌تواند در نهایت به کاهش تعداد تخلفات و بهبود فرهنگ هواداری در فوتبال ایران کمک کند.

با این حال، برخی از بخش‌های حکم مانند محدودیت‌های برای حضور تماشاگران خانگی یا برگزاری بازی‌ها خارج از ورزشگاه اصلی ممکن است چالش‌هایی ایجاد کند. این تغییرات، هرچند ‌ برای جلوگیری از بروز تخلفات در نظر گرفته شده‌اند، می‌توانند باعث اختلال در تجربه تماشاگران و حتی کاهش جذابیت مسابقات شوند. ضمن اینکه برگزاری بازی‌ها در شرایط محدود به‌ویژه در مورد مسابقات حساس می‌تواند تاثیر منفی بر فضای رقابتی و برگزاری بازی‌ها بگذارد.

در نهایت، تاکید کمیته استیناف بر موضوعات مرتبط با نژادپرستی و تخلفاتی که به هویت قومی، مذهبی یا نژادی افراد آسیب می‌زند نیز مورد توجه است. چون طبق این رای، هرگونه رفتار نژادپرستانه باید به شدت مجازات شود و حتی بازی‌ها باید در صورت وقوع چنین رفتاری متوقف شوند. این اقدام در راستای تقویت اخلاق و احترام در ورزش، به ویژه در فوتبال که به عنوان یک پدیده جهانی شناخته می‌شود، اهمیت زیادی دارد.

از این منظر رای کمیته استیناف نه تنها به‌عنوان یک هشدار برای تیم‌ها و هواداران، بلکه به‌عنوان الگویی برای دیگر رقابت‌های ورزشی و باشگاه‌ها می‌تواند عمل کند. این تصمیمات، علاوه بر تشدید تنبیه‌های انضباطی، تأکید بر اهمیت فرهنگ‌سازی در میان هواداران و مسئولیت اجتماعی باشگاه‌ها را نشان می‌دهد.

اما موضوعی که می‌توان به آن اشاره کرد این‌که بعد از گذشت بیش از دو دهه از عمر لیگ‌برتر فوتبال ایران هنوز آرای سبک و سنگین کمیته انضباطی نتوانسته از وقوع چنین حوادثی پیشگیری کند، شاید بیش از هرچیزی بیانگر این باشد که نحوه برخورد کمیته انضباطی و از آن مهم‌تر ساختار فوتبال ایران در زمینه‌های مختلف کارساز نبوده و نیازمند بازنگری است

و البته شاید دلیل این میزان از خشونت و ناهنجاری در ورزشگاه‌ها طی سالیان متمادی، ریشه‌هایی عمیق‌تر از سکوها و 90 دقیقه مسابقه داشته باشد. موضوعی که می‌تواند تبدیل به یک موضوع بزرگ پژوهشی فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی شود.