جزئیات جدید از دادگاه مارادونا؛ دیگو نه کوکائین مصرف کرده بود نه الکل و ماری‌جوانا
نتیجه کالبدشکافی مارادونا ثابت کرد که هیچ‌گونه نشانی از کوکائین، اکستازی یا مواد دیگر وجود ندارد.
به گزارش هفت صبح، هفتمین جلسه دادگاه بررسی دلایل مرگ دیگو مارادونا اسطوره فوتبال جهان و آرژانتین برگزار شد.
«هیچ‌یک از چهار نمونه‌ای که گرفته شد، نشانه‌ای از الکل، کوکائین، ماری‌جوانا، اکستازی یا آمفتامین نداشتند»، این را ازکیل ونتوسی، کارشناس بیوشیمی پلیس علمی اعلام کرد. بدین ترتیب، در لحظه مرگ، دیه‌گو مارادونا بر شیاطین قدیمی خود غلبه کرده بود. با این حال، تیم پزشکی که به‌طور رسمی مسئول مراقبت از او بودند، وی را با ترکیبی از داروهای ضدافسردگی، ضدصرع، ضدروان‌پریشی و ضدتهوع تحت درمان قرار داده بودند که قطعاً نمی‌توانست برای وضعیت او مفید باشد.
روز گذشته در دادگاه جنایی شماره ۳ سن‌ایسی‌درو در حومه بوئنوس آیرس، جلسات رسیدگی به پرونده «مرگ مارادونا» همچنان ادامه دارد و این روند تا اواسط ماه مه ادامه خواهد داشت. مرگ شماره ۱۰ افسانه‌ای در تاریخ ۲۵ نوامبر ۲۰۲۰ در خانه‌اش در منطقه سن‌آندرس، در بناویدز تیگره، رخ داد. امروز نوبت به شهادت خواهران دیه‌گو، کلودیا، ریتا و آنا مارادونا رسیده است؛ همان‌هایی که دختران مارادونا، دالما و جیانینا، آن‌ها را به تصاحب غیرقانونی برندهای مرتبط با نام پدرشان متهم کرده‌اند. همچنین ورونیکا اوخدا، همسر دوم دیه‌گو و مادر کوچک‌ترین فرزند او، دیه‌گو فرناندو ۱۲ ساله، نیز در دادگاه شهادت خواهد داد.
در هفتمین جلسه رسیدگی که سه‌شنبه برگزار شد، کارشناسانی که کالبدشکافی و آزمایش‌های مربوط به بدن فوق‌ستاره فقید آرژانتینی را انجام داده بودند، شهادت دادند؛ کسی که اندکی پس از جشن شصت‌سالگی‌اش درگذشت. نتایج بررسی‌ها به‌وضوح نشان داد: «نه الکل و نه مواد مخدر». در عوض، کارشناس دیگری به نام الخاندرو ازکی‌یل وگا بیان کرد که قلب مارادونا «بزرگ‌شده» بوده و وزنی حدود ۵۰۳ گرم داشته است؛ این وزن بیش از دو برابر وزن طبیعی یک قلب عادی است. دکتر وگا همچنین توضیح داد که آزمایش‌های قلب نشان داده است این قهرمان سابق دچار «ایسکمی طولانی‌مدت» بوده است؛ به معنای کاهش یا نبود جریان خون و اکسیژن‌رسانی کافی.
پاتولوژیست سیلوینا د پیرو با ۲۱ سال سابقه در آسیب‌شناسی پزشکی قانونی پلیس علمی افزود که کبد مارادونا علائم «سیروز کبدی» را نشان می‌داد و یکی از کلیه‌هایش نیز نشانه‌هایی از «نکروز حاد توبولی» داشته است. همچنین او دچار «نارسایی قلبی و ریوی» بود و سایر «بیماری‌های مزمن» نیز داشت.
بر اساس کالبدشکافی، مارادونا بر اثر «ادم حاد ریوی» درگذشت؛ وضعیتی که ناشی از نارسایی قلبی است. او چند روز پس از جراحی برای خارج‌سازی یک هماتوم (توده خونی) بین جمجمه و مغز جان خود را از دست داد. دکتر وگا شهادت داد: «اعضای بدنش مدت‌ها بود دچار آسیب شده بودند و توانایی لازم برای دفع مایعات اضافی را نداشتند»، که این اظهارات به نظریه غفلت پزشکی قوت می‌بخشد؛ اتهامی که دادستان علیه هفت پزشک و پرستار از جمله لئوپولدو لوکه و روان‌پزشک آگستینا کساکوف مطرح کرده است. دادستانی به دنبال اثبات «قتل با قصد احتمالی» است؛ اتهامی که می‌تواند به ۸ تا ۲۵ سال زندان منجر شود به دلیل «سهل‌انگاری‌ای که می‌تواند مرگ‌بار باشد».
در جلسات پیشین دادگاه مشخص شد خانه‌ای که مارادونا در آن بستری بود فاقد دستگاه دفیبریلاتور بوده و «اتاقی تاریک و تقسیم‌شده داشت، با تختی در وسط و دستشویی سیار» – به گفته دکتر کارلوس کاسینلی، یکی از پزشکانی که کالبدشکافی را انجام داده و در ساعات اولیه پس از مرگ دیه‌گو در محل حضور داشته است. او همچنین گفت: «محل بستری اصلاً شبیه یک مکان مناسب برای مراقبت خانگی نبود.» وی افزود: «برخلاف آنچه پیش‌تر گفته شد، روند جان دادن مارادونا ۱۲ ساعت نبود، بلکه بسیار طولانی‌تر بود و از دست‌کم ۱۸ نوامبر آغاز شده بود»، یعنی هفت روز پیش از مرگ.
در نهایت، اظهارات دکتر آلفردو کائه، پزشک شخصی دیه‌گو مارادونا به مدت بیش از سی سال، که در سپتامبر گذشته درگذشت، قرائت شد: «به نظر من، دیه‌گو باید در بخش مراقبت‌های ویژه بستری می‌شد». او گفت: «سعی کردم با دکتر لوکه تماس بگیرم، اما او هرگز پاسخ نداد. تنها یک بار اجازه دادند دیه‌گو را در آن خانه ببینم و همه‌چیز برایم عجیب بود…».
دقیقاً، «در هر بیمارستانی نجاتش می‌دادند»، این را دو هفته پیش فرناندو بورلاندو، وکیل دختران مارادونا، بیان کرد. دالما نیز با لحنی تند پرسیده بود: «می‌خواهیم بدانیم چه کسی این افراد را استخدام کرده؟ چه کسی به آن‌ها پول داده؟» پرسشی کلیدی که همچنان در میان ابهامات باقی مانده: چرا دیه‌گو در آن زمان در محله سن‌آندرس، در تیگره نگهداری می‌شد؟
