چرا ورزشگاه شهید شیرودی دیگر روی دربی را به خود ندید؟
بازی در نیمهی دوم هم عادی و بدون مشکل ادامه داشت تا اینکه در دقیقهی ۷۵، یک اتفاق شوم فوتبال ایران را شوکه کرد
پرسپولیس و تاج (که بعد از انقلاب نامش استقلال شد) آخرین بار قبل از انقلاب، ۱۸ آذر ۱۳۵۶ در امجدیه به میدان رفتند و سرخهای پایتخت با گل های صفر ایرانپاک در مقابل تک گل حسن روشن به برتری رسیدند.
دربی تهران، در ورزشگاه امجدیه (شهید شیرودی) شکل گرفت و هواداران، نمیتوانستند تصور کنند که این بازی پرهیجان پایتخت در جای دیگری برگزار شود اما یک اتفاق عجیب و شوم، برای همیشه میزبانی دربی تهران را از ورزشگاه شیرودی گرفت.
بزرگداشتی که جنجال شد
بعد از آن، به خاطر اتفاقات سیاسی در کشور، لیگ تختجمشید تعطیل شد تا اینکه حدود ۲ سال بعد، در انتهای آبان [۵۸] دو ابرقدرت فوتبال ایران، در یک بازی دوستانه به یاد علی داناییفرد، پیشکسوت و یکی از موسسان باشگاه دوچرخهسواران که بعدها تاج شد، مقابل هم صفآرایی کردند. داناییفرد نیمهی آبان درگذشته بود و این بازی برای بزرگداشت او بود. بازی پرهیجان بود و در شروع بازی، پریسپولیس موقعیتهای بیشتری داشت اما در انتهای نیمه، این استقلال بود که با گل غلامرضا فتحآبادی به برتری رسید.
دقیقه ۷۵ همه چیز به هم ریخت
بازی در نیمهی دوم هم عادی و بدون مشکل ادامه داشت تا اینکه در دقیقهی ۷۵، یک اتفاق شوم فوتبال ایران را شوکه کرد. در حالی که بازی هیچ حاشیه و جنجالی نداشت، هواداران به زمین ریختند و تعدادی از آنان، با چاقو به هروس باغومیان داور بازی که اتفاقا عملکرد خوب و قابل تحسینی داشت حمله کردند. داور خوش شانس بود که با آمبولانس به بیرون از ورزشگاه فرستاده شد. بازیکنان هم با کمک برخی از هواداران به سلامت از از مهلکه بیرون فرستاده شدند.
بعد از بازی، بازیکنان هر دو تیم از داوری باغومیان دفاع کردند و گفتند که عملکرد او، مطلقا نمیتواند بهانهی حمله هواداران به زمین باشد.
واکنش مسئولان
سرهنگ محمد اژیدهاک رئیس انتظامات امجدیه در گفتوگو با کیهان خواستار لغو بازیهای فوتبال شد؛ «تو را به خدا بنویسید که فوتبال را مدتی تعطیل کنند.» عملا این اتفاق افتاد و هیات فوتبال تهران هم مسابقات باشگاههای تهران را رسما تعطیل کرد. این یورش چنان غافلگیرکننده بود که باعث استعفای داریوش مصطفوی دبیر فدراسیون فوتبال شد.
رسانهها واکنش تندی به این رفتار تماشاچیان داشتند و کیهان، به نقل بازیکنان «قماربازها و شرطبندها» را عامل اصلی جنجالها معرفی کرد. بعد از بازی، شاهین بیانی هافبک استقلال گفت که کسانی که به زمین هجوم آوردند، تماشاگر نیستند، بلکه «افرادی هستند که می خواهند این ورزش تماشاگرپسند که تنها ورزش نیمهجان ما است نابود شود.» سعید مراغهچیان همتیمی بیانی هم گفت که به عقیدهی او، تماشاگران استقلال را تحریک کرده بودند.
هم آبیها و هم قرمزها محکوم کردند
این اقدام بهشدت از سوی هر دو تیم و عموم مردم محکوم شد اما برخیها از بیتدبیری مقامات فوتبالی در حادثهی مشابه گله میکردند. در حادثهای مشابه، در بازی اول استقلال در جام باشگاههای تهران در سال ۱۳۵۸، در دقیقهی ۸۰ و در حالی که استقلال دو بر صفر عقب بود، یک هوادار استقلال وارد زمین شد و مانع از ادامهی بازی شد. در ادامه دیگر هواداران هم به تبع او وارد زمین شدند و بازی نیمهکاره ماند. در نهایت هیات فوتبال رای داد که بازی باید تکرار شود در حالی که تیم سرباز اصرار داشت بازی باید ۳ بر صفر به نفع آنها اعلام شود. بیکیفر ماندن این رفتار تماشاگران، به عقیده یبرخی، باعث شد آنها جسور شوند و در بازی با پرسپولیس هم بدون نگرانی از عواقب و برخورد شدید، همین رفتار را تکرار کنند.
آخرین باری که دربی در شیرودی برگزار شد
یک تئوری دیگر البته این بود که واقعا این هواداران، به تحریک افرادی که ضدانقلاب خوانده میشدند وارد زمین شده و این جنجال را ایجاد کردهاند. در همان زمان، کیهان در یادداشتی، ضمن انتقاد از «پلیس و ماموران امجدیه» خواسته بود که با این «ضدانقلابیون» که وارد زمین شدهاند برخورد شود. به گفتهی نویسنده، نباید به خاطر کمکاری و رفتارهای «چند ابله دیوانه» فوتبال را خاموش کرد. این بازی، در تاریخ دربیهای تهران به عنوان اولین بازی نیمهتمام ثبت شد و پیامد آن، کوچ شهرآورد از قلب پایتخت به غرب پایتخت بود، جایی که ورزشگاه آزادی تازهساز، هنوز به خانه بزرگترین دربی آسیا تبدیل نشده بود. شهرآورد تهران، از سال ۱۳۴۸ تا همین بازی معروف در امجدیه (شهید شیرودی) برگزار میشد و از آن بازی به بعد بود که کمکم بازیهای مهم از قلب پایتخت به غرب آن کوچ کردند. امجدیه (شهید شیرودی) تا چند سال بعد میزبان بازیهای مهمی بود اما دیگر هرگز روی دربی را ندید و میشود گفت افولش از همین جنجال بی مورد شروع شد