جالب بود ممنون!
حاشیه‌های عجیب در قزوین و رفسنجان و پایان نیم‌فصل .
روزنامه هفت صبح، کمال بردبار| بازی جالبی بود. این‌که مس رفسنجان بعد از 5 شکست پیاپی، پرسپولیس را متوقف کند و حتی اگر کمی خوش‌شانس بود می‌توانست پیروز هم از میدان خارج شود. بازی جالبی بود وقتی که گل‌محمدی در رشته تعویض‌های خود، ترابی و صادقی و رفیعی و اسماعیلی‌فر را بیرون کشید و به‌جای‌شان ریگی و بابایی و کنعانی‌زادگان و عمری را به میدان فرستاد و انتظار داشت با این تعویض‌های انقلابی حریف را در زمین خود حبس کند.
در آن دقایق زجرآور، بازیکن‌های موجود در زمین حتی یک استپ ساده را نیز بلد نبودند. بازی جالبی بود وقتی فرجی که مدافع زحمت‌کشی هم هست مثل نعمتی ثابت کرد که مشکلات خاص خود را دارد و حالا طی دو سال گذشته کارنامه طول و درازی دارد از خطاها و اشتباهات بی‌دلیلی که پرسپولیس را دچار خسارت کرده است.
مثل نعمتی! بازی جالبی بود از آن جهت که از همان وقتی که نعمتی به زمین آمد بی‌هیچ تغییری برنامه اتوماتیک همیشگی خود را به نمایش گذاشت. تا پشت هجده‌قدم حریف و در سمت چپ صاحب توپ شود و سپس پنج شش قدم به عقب بردارد و توپ را دوباره حوالی نیمه‌خودی به مدافعان پرسپولیس بدهد! یعنی هنوز از ایشان یک پاس نفوذی و یک سانتر ندیده‌ایم و خب دفاع چپ هستند.
بازی جالبی بود وقتی که برای یک اخطار به فرجی که خب اشتباه هم داده شده بود، گل‌محمدی و پیروانی کم مانده بود ورزشگاه را روی سر خود بگذارند. بازی جالبی بود وقتی کمک‌داور با تیزبینی شگفت‌انگیزی متوجه قانونی بودن فرار اسماعیلی‌فر در گل پرسپولیس شد و شعبده‌بازی کانال‌های تلگرامی فوتبالی که با فریز کردن توپ لحظاتی پس از جدا شدن توپ از پای پاس‌دهنده، حق به‌‌جانب می‌گویند: دیدید آفساید بود!
جالب این‌که حتی در این تصاویر تقلبی و با تاخیر فریز شده باز هم صحنه آفساید نیست. بازی جالبی بود وقتی که می‌بینیم این شهاب زاهدی بنده‌خدا نصف توپ‌هایی که در دسترس‌اش قرار می‌گیرند را با زیرکی به‌گل تبدیل می‌کند و دقایقی از بازی برای تاثیر‌گذار بودن تا روی خط هجده‌قدم خودی عقب می‌کشد.
او در تیمی مثل سپاهان اگر فیکس بود و یا حتی در تیمی مثل شمس‌آذر، الان گزینه قطعی تیم‌ملی و آقای گلی مسابقات بود. آفرین به پرسپولیس و این تیم ضعیف و درهم شکسته‌اش که در حملاتش عموما زاهدی در محوطه جریمه حریف تنها بود به‌جز ده دقیقه آخر که گولسیانی هم به او ملحق شده بود.
فقط کافی است شیوه هجومی سپاهان و تراکتور و شمس‌آذر را ببینید که در حملاتشان معمولا سه و یا حتی چهار بازیکن خودشان را به داخل محوطه جریمه می‌رسانند. اما پرسپولیس عادت دارد در پشت هجده‌قدم آن‌قدر پاس بدهد که نفس‌مان در بیاید.
بازی جالبی بود از آن جهت که پرسپولیس به‌عنوان یک تیم حرفه‌ای ورزشی از سرگرم کردن طرفدارانش هم عاجز است آن‌قدر که کسالت‌بار بازی می‌کند و حیف از شهاب زاهدی و بیرانوند و گولسیانی که در این تیم گیر افتاده‌اند.
و افسوس از نبودن وحید امیری و یاسین سلمانی و پورعلی گنجی. شاید این سه نفر می‌توانستند این نمایش‌های کسالت‌بار را تغییر دهند. بازی جالبی بود وقتی که گل‌محمدی برای چندمین بار در انتهای بازی از همه خداحافظی کرد و استعفا داد. خیلی جالب بود. ممنون.
و طفلی سپاهان. تیمی که تا همین دو سه هفته پیش به‌عنوان یکی از مدعیان قهرمانی آسیا هم محسوب می‌شد و شیوه بازی‌اش همه را شیفته خود کرده بود، در شبیخون ناگهانی کمیته انضباطی تمرکز خود را از دست داد و حالا با سه شکست پیاپی به تیمی دست و پا بسته بدل شده و مورائیس تازه با آن روی بی‌منطق فوتبال ما آشنا شده.
دیروز آنها دقیقه 90، واقعا به شمس‌آذر گل مساوی را زدند اما کمک‌داور تصمیم گرفت این گل را نبیند. و البته یادی کنیم از آقای مغانلو که همچنان در زمینه کفران نعمت جایگاه ویژه‌ای دارد و همین‌طور مثل نقل و نبات فرصت گل از دست می‌دهد. شاید یکی مثل شهاب زاهدی قدر این موقعیت و بازی در تیم سپاهان را بهتر می‌فهمید.
حالا اصفهانی‌ها که به‌نظر می‌رسید به‌سادگی قهرمان نیم‌فصل شوند در جای دوم جلوس کرده‌اند. مسئولان سپاهان باید حواسشان باشد که سقف تحمل مورائیس به انتهای خود رسیده. آن از بازی با الاتحاد در اصفهان و اتفاقی که رخ داد
و بعد هم این تصمیمات عجیب کمیته انضباطی و کسر 4 امتیاز و بعد برگرداندن آن و به‌جایش محروم کردن شش- هفت بازیکن سپاهان و بعد هم بزن‌بزن ترسناک روی سکوهای ورزشگاه در قزوین و این جنجال‌های داوری و گلی که از آنها دریغ شد. بعید نیست که مورائیس برود و خودش را در پرتغال تا مدت‌ها گم و گور کند و در یک ویلای ساحلی روزی چند ساعت به افق و دریا خیره شود تا اعصاب و روانش سرجای خود بیایند.
و بالاخره استقلال نکونام که دستمزد ثبات و روحیه و جنگندگی خود را دریافت کرد و تاج تشریفاتی قهرمانی نیم‌فصل را روی سر خود گذاشت. به‌خصوص پس از هدیه‌های غیرمترقبه‌ای که از قزوین و رفسنجان دریافت کردند. آنها باید قدردان تیم پزشکی خود هم باشند که همیشه بهترین بازیکن‌های خود را روی فرم و آماده در اختیار تیم داشتند.
