هادی مرزبان، راوی بدونخستگی انسان و عشق
هادی مرزبان، هنرمندی که نامش با صحنههای نمایش، خاطرات تماشاگران و تاریخ تئاتر ایران گره خورده است
هفت صبح| هادی مرزبان، نامی که سالها در صحنههای تئاتر و قاب تلویزیون ایران درخشید، صبح دوم آذر ماه در سن ۸۱ سالگی چشم از جهان فروبست. هنرمندی که دههها از زندگی خود را صرف اعتلای هنر نمایش و شکلدهی به فرهنگ صحنه ایران کرد، حالا دیگر در میان ما نیست، اما میراث او بر جای خواهد ماند.
مرگ او هم فقدانی شخصی برای خانواده و نزدیکانش و هم ضایعهای بزرگ برای جامعه هنری کشور است. مرزبان طی هفتههای گذشته به دلیل مشکلات لوزالمعده در بخش مراقبتهای ویژه بستری بود. تلاشهای پزشکان، با وجود تمامی امکانات پزشکی، نتوانست مانع از رفتنش شود. او در روزهای پایانی زندگی با مراقبتهای ویژه و تحت کنترل پزشکی نگهداری میشد و همسرش، فرزانه کابلی، لحظه به لحظه امید داشت که او دوباره به خانه بازگردد.
کابلی گفته بود:« تمام خانه را برای بازگشتش آماده کرده بودم و مطمئن بودم که هادی دوباره به خانه خواهد آمد، اما افسوس که این اتفاق نیفتاد.» هادی مرزبان متولد فروردین ۱۳۲۳ بود و فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۴۵ شروع کرد. او تحصیلات خود را در رشته بازیگری و کارگردانی در پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران گذراند و کارشناسی ارشد طراحی و کارگردانی تئاتر را از دانشگاه برونل لندن دریافت کرد. از همان ابتدای فعالیت، مرزبان با شور و تعهدی کمنظیر، نمایشنامهها و آثار برجستهای را به صحنه آورد که هویت تازهای به تئاتر ایران بخشید. آثار او همواره تلفیقی از خلاقیت، تعهد هنری و حساسیت نسبت به مسائل اجتماعی و انسانی بودند.
در طول چهار دهه فعالیت حرفهای، نمایشهایی ماندگار مانند «لبخند باشکوه آقای گیل»، «پلکان»، «خاطرات هنرپیشه نقش دوم»، «خانمچه و مهتابی»، «باغ شبنمای ما»، «شب روی سنگفرش خیس»، «آهسته با گل سرخ»، «نوبت دیوانگی»، «آمیز قلمدون»، «هاملت با سالاد فصل»، «سیمرغ»، «میر عشق» و «تنبورنواز» را به روی صحنه برد. هر یک از این آثار نشانهای از استعداد و خلاقیت مرزبان و گواهی بر دغدغه او برای روایت انسانیت، عشق، تنشهای اجتماعی و مسائل روز جامعه بود.
مرزبان صرفا در تئاتر فعال نبود و با حضور در سریال «پهلوانان نمیمیرند» به کارگردانی حسن فتحی، حضوری ماندگار در ذهن مخاطبان تلویزیون نیز یافت. درگذشت هادی مرزبان در حالی رقم خورد که او مشغول آمادهسازی تازهترین اثر خود با عنوان «پریزاد» بود؛ نمایشی که با ناتمام ماندنش، حسرتی عمیق بر دل علاقهمندان گذاشت.
این پایان کار، اگرچه غمانگیز است، اما نباید باعث فراموشی دستاوردهای بزرگ او شود. هادی مرزبان، هنرمندی که نامش با صحنههای نمایش، خاطرات تماشاگران و تاریخ تئاتر ایران گره خورده است، حالا از میان ما رفته، اما آثارش زنده خواهند ماند. جامعه هنری و رسانهای کشور، همراه با خانواده و دوستدارانش، درگذشت او را سوگوار است و یادش را با افتخار و احترام زنده نگاه میدارد.