ماموریت غیرممکن ایرانی | درباره سریال الگوریتم در گفتگو با سام نوری
روایتی از شبکه‌های شرط‌بندی، نفوذ اقتصادی و بازی با سرنوشت در جهانی که خیر و شر به‌سادگی قابل تشخیص نیست
هفت صبح، فاطمه برزویی| سریال «الگوریتم» تلاشی است برای بازآفرینی هیجان در تلویزیون. روایتی از شبکه‌های شرط‌بندی، نفوذ اقتصادی و بازی با سرنوشت در جهانی که خیر و شر به‌سادگی قابل‌تشخیص نیست. اثری که می‌خواهد مخاطب را به دنیای سایه‌ها و رازها بکشاند.
در روزگاری که تماشاگر ایرانی در میان انبوه سریال‌های خانوادگی، تاریخی یا طنز، کمتر شاهد یک اثر پلیسی جدی در تلویزیون است، سریال «الگوریتم» با وعده بازگشت هیجان، معما و سایه‌های امنیتی به قاب شبکه سه رسیده است. اثری به کارگردانی بیژن میرباقری و تهیه‌کنندگی ابوالفضل صفری که از میانه مهرماه پخش خود را آغاز کرده و حالا بعد از گذشت چند هفته توانسته مخاطب را کم‌کم درگیر گره‌های داستانی‌اش کند.
ماجرای سریال از جایی شروع می‌شود که سرهنگ کارآگاه حبیب مستعدی متوجه فعالیت مشکوک مجموعه‌ای از سایت‌های شرط‌بندی و شبکه‌های مالی غیرقانونی می‌شود. او مامور زبده‌ای به نام سیاوش کیان را برای تشکیل یک گروه ویژه و پیگیری این پرونده انتخاب می‌کند. در سوی دیگر میدان، شخصیتی به نام سیمر در استانبول قرار دارد؛ مردی که شبکه‌ای پیچیده از ارتباطات اقتصادی و نفوذی در داخل کشور را هدایت می‌کند. سیمر با فردی به نام مسعود در تماس است؛ مردی که در ظاهر ساده و بی‌خطر به نظر می‌رسد اما یکی از مهره‌های کلیدی بازی است. همان «مهره‌ای که دیده نمی‌شود اما سرنوشت را رقم می‌زند»؛ جمله‌ای که در تیزر تبلیغاتی سریال نیز تکرار می‌شود و به نوعی چکیده فلسفه آن است.
در میان ژانرهای تلویزیونی، ژانر پلیسی همیشه محبوب بوده است. از دوران قصه‌های درباره کارتل‌های مواد مخدر و قاچاق گرفته تا امروز که جرم به فضای مجازی و معاملات دیجیتال نقل مکان کرده، این ژانر با واقعیت‌های تازه همگام شده است. «الگوریتم» نیز دقیقا در همین نقطه می‌ایستد؛ جایی میان پلیس سنتی و جرم مدرن. فیلمنامه سریال که با همکاری آرش قادری و بیژن میرباقری نوشته شده، سعی دارد جهان امروز را از زاویه‌ای امنیتی بازخوانی کند، دنیایی که در آن جرم در قالب کد، عدد و حساب بانکی خودش را نشان می‌دهد.
در ترکیب بازیگران، چهره‌های آشنایی چون مهدی زمین‌پرداز، پیام احمدی‌نیا، محسن قصابیان، امیرکاوه آهنین‌جان، بهار قاسمی و سام نوری حضور دارند. در روزهایی که بخش بزرگی از سریال‌های تلویزیونی در مرز تکرار و کم‌رمقی حرکت می‌کنند، «الگوریتم» تلاشی است برای احیای ژانر پلیسی با زبانی تازه، همگام با دغدغه‌های امنیتی و اجتماعی امروز. البته خطر پیچیدگی بیش از حد و گم‌شدن میان جزئیات فنی هم وجود دارد، اما اگر روایت بتواند همین تعادل میان هیجان و منطق را حفظ کند، به‌راحتی می‌تواند در ذهن مخاطب ماندگار شود.
«الگوریتم» داستانی است درباره بازی در سایه‌ها؛ جایی که هیچ‌کس کاملا قهرمان نیست، هیچ خطی میان خیر و شر کشیده نشده و هر مهره‌ای ممکن است در سکوت، بازی را عوض کند. شاید همین ویژگی است که باعث شده این سریال در میان انبوه تولیدات تلویزیونی، رنگی کمی متفاوت داشته باشد. در جهانی که جرم همیشه در کوچه و خیابان اتفاق نمی‌افتد و ممکن است پشت مانیتورها و در میان کدها پنهان باشد، «الگوریتم» سعی می‌کند تصویری به‌روز از واقعیتی ارائه دهد که حالا دیگر بخشی از زندگی روزمره ما شده است.
سام نوری از روزهای پراضطراب «الگوریتم» می‌گوید
گاهی نقش تو را انتخاب می‌کند
او در نقش کاراکتری ظاهر شده که مرز میان خیر و شر را محو می‌کند؛ تجربه‌ای که در پشت صحنه و دل بحران به یکی از ماندگارترین خاطراتش بدل شد
سام نوری از تجربه متفاوتش در سریال «الگوریتم» می‌گوید؛ نقشی چندوجهی که میان مرزهای روشن و تاریک حرکت می‌کند. او با وجود پیوستن دیرهنگام به گروه، توانست چهره‌ای تازه از شخصیت خود خلق کند و از نگاهش به دقت مثال‌زدنی بیژن میرباقری و خاطرات پشت صحنه روایت جذابی ارائه دهد.
از مسیر رسیدنتان به این پروژه بگویید؛ چه عاملی باعث شد این نقش را برای بازی انتخاب کنید و به دنیای «الگوریتم» وارد شوید؟
نقش بسیار جذابی بود و وقتی با آن مواجه شدم، احساس کردم با شخصیتی روبه‌رو هستم که می‌تواند برای مخاطب نیز جالب باشد. البته چند ماه پس از آغاز فیلم‌برداری به پروژه اضافه شدم و همین مسئله باعث شد کار برایم کمی متفاوت و حتی دشوارتر پیش برود، چون فضا و ریتم سریال تا حدی شکل گرفته بود. با این حال، از همان ابتدا پیچیدگی شخصیت برایم جالب بود و سعی کردم لایه‌های پنهانش را کشف کنم.
آقای صفری، تهیه‌کننده کار، گفتند قرار است از این شخصیت در فصل دوم سریال بیشتر استفاده شود. به همین دلیل، با دقت بیشتری نقش را درک کردم تا اگر قرار شد ادامه پیدا کند، آماده‌تر باشم. شخصیت من از معدود کاراکترهایی است که در فصل اول کشته نمی‌شود و در فصل دوم، ابعاد تازه‌تری از او دیده خواهد شد. البته این بخش هنوز به‌طور رسمی اعلام نشده است، بنابراین فعلاً وارد جزئیاتش نمی‌شوم.
به نظر می‌رسد نقش چندلایه و خاصی داشتید. آیا چالش خاصی در پذیرفتن یا بازی در این نقش وجود داشت؟
اصولاً نقش‌های کاملاً منفی را چندان نمی‌پسندم، اما این شخصیت در محدوده خاکستری حرکت می‌کرد؛ نه کاملاً بد بود و نه کاملاً خوب. همین تعادل برایم بسیار جذاب بود. احساس می‌کردم باید مرز میان این دو را پیدا و حفظ کنم و همین موضوع به چالشی جالب و خاص تبدیل شد. از سوی دیگر، چون پخش سریال از شبکه سه قرار بود خیلی زود آغاز شود، فرصت زیادی برای آماده‌سازی نداشتم و باید خیلی سریع خودم را با ریتم و حال‌و‌هوای گروه هماهنگ می‌کردم. با این حال، تجربه‌ای بود که برایم بسیار ارزشمند و متفاوت شد.
در جریان تولید سریال حتما اتفاقات جالبی رخ داده است. لطفا یکی از خاطرات ویژه یا قابل توجه را برای ما تعریف کنید.
در طول تولید سریال «الگوریتم» اتفاقات زیادی برای من رخ داد که بسیاری از آن‌ها قابل بیان نیست. یکی از به‌یادماندنی‌ترین خاطراتم مربوط به دوران فیلم‌برداری در زمان جنگ دوازده‌روزه است. با وجود شرایط سخت، روند فیلم‌برداری متوقف نشد و تنها لوکیشن از تهران به شمال کشور منتقل شد تا کار ادامه یابد.
این موضوع برایم جالب بود، زیرا پروژه در چند کشور و با تیم‌های مختلف پیش می‌رفت، اما همه امور با نظم و سرعت قابل توجهی مدیریت می‌شد. کارگردان، آقای بیژن میرباقری، تسلط فوق‌العاده‌ای بر روند کار داشتند؛ به‌گونه‌ای که باورکردنی نبود یک نفر بتواند هم‌زمان بر همه جزئیات نظارت کند، اما او این توانایی را داشت.
یک روز پس از اتمام یکی از سکانس‌ها، هنگام تعویض لباس و گریم، کارگردان خواستند بازگردم و پرسیدند چرا یک جمله کلیدی در سکانس قبلی گفته نشده است. من به یاد نداشتم و او تاکید کرد آن جمله نقش مهمی در پیوند روایت با سکانس بعدی دارد. اگرچه کارگردان نویسنده فیلمنامه نبود، اما تمام دیالوگ‌ها و ارتباط میان سکانس‌ها را از بر بود. پس از بررسی فیلمنامه متوجه شدیم آن جمله حیاتی بوده و باید در همان سکانس بیان می‌شد.
دقت و حافظه او واقعاً شگفت‌انگیز بود. با حضور بیش از صد نفر در صحنه به‌تنهایی مراقب همه جزئیات بود؛ از بازی‌ها گرفته تا کوچک‌ترین نکات پیوستگی روایت. حتی در مواقعی که تأخیر در حضور من موجب تعویق سکانس‌ها می‌شد، با تدبیر خود همه بخش‌ها را طوری مدیریت می‌کردند که خللی در روایت ایجاد نشود. این تجربه، یکی از حرفه‌ای‌ترین و ماندگارترین لحظات کاری من بود.
به نظر شما، کار کردن در فضای ژانر پلیسی- جنایی چه تفاوتی با سایر ژانرها دارد؟
از دیدگاه من، بازی در پروژه‌ای با ژانر پلیسی‌ـ‌جنایی تفاوت‌های قابل‌توجهی با سایر ژانرها دارد؛ به‌ویژه وقتی نگاهی به مخاطب اجتماعی و آگاه امروز داشته باشیم. مخاطبان امروزی بسیار باهوش‌اند و اگر بخواهیم سریالی تولید کنیم که ذهنشان را درگیر کند و آن‌ها را پای تلویزیون نگه دارد، باید با دقت و به‌روز حرکت کنیم.
در سریال «الگوریتم» تلاش شده است تا رخدادهای روز و فناوری‌های نوین به‌گونه‌ای به تصویر کشیده شوند که هم واقعی و نزدیک به زندگی باشند و هم جذاب و سرگرم‌کننده. البته آقای بیژن میرباقری، کارگردان سریال، تاکید داشتند که هدف ما آموزش مستقیم نیست؛ یعنی قصد نداریم صرفا اطلاعات منتقل کنیم، بلکه می‌خواهیم داستانی روایت کنیم که مخاطب از تماشای آن لذت ببرد و در عین حال، نکاتی که از مشاوران نیروی انتظامی دریافت شده، به‌شکل غیرمستقیم منتقل شود.
