بیوگرافی حسیبا ابراهیمی بازیگر افغانستانی در سینما ایران

حسیبا ابراهیمی متولد ۱ دی ۱۳۷۵ در افغانستان، بازیگر است.

تا مقطع راهنمایی با مشکلات زیادی در ایران تحصیل کرد سپس دوره های تئاتر را گذارد و با صحنه نمایش فعالیت اش را اغاز کرد و با فیلم  «چند متر مکعب عشق» خوش درخشید.

از افغانستان تا ایران

حسیبا ابراهیمی به عنوان «هزاره» (یکی از اقوام بزرگ افغانستان) به دنیا آمد تا اینکه به دلیل جنگ افغانستان به همراه خانواده اش به ایران فرار کردند.

روزهای کودکی‌ اش با کار گره خورده و مثل خیلی‌ های دیگر مجبور بوده به جای بازی کردن و درس خواندن کار کند.

از تئاتر تا بازیگری

باید بگویم مهمترین نقش را در این که من بازیگر شوم انجمن حمایت از کودکان کار داشت و باعث شد مسیر زندگی‌ ام تغییر کند، یکی از کلاس‌ هایی که انجمن برای ما گذاشته بود کلاس تئاتر بود که من شروع به فعالیت در آن کردم.

این کلاس‌ها از کلاس خلاقیت شروع شد و بعد در سال ۱۳۸۶ گروهی با ما کار کردند و بعد از هشت ماه تمرین تئاتری به نام «بابام تو کاغذا گم شد» در فرهنگسرای ارسباران اجرا کردیم.

کشف استعداد

بعد از اولین تجربه تئاتر به کلاس‌ های مختلف رفتم، یکی از این کلاس‌ ها در موسسه «هلیا فیلم» بود که یک کلاس تئاتر برای افغان‌ ها گذاشته بود.

آقای محمودی «کارگردان» به کلاس ما آمدند و برای نقش دختر افغان دنبال بازیگر می‌گشتند، رفتیم تست دادیم و از بین بقیه من انتخاب شدم.

در جلوی دوربین

حسیبا در سال ۱۳۹۲ با فیلم «چند متر مکعب عشق» به کارگردانی جمشید محمودی در نقش مرونا کنار ساعد سهیلی جلوی دوربین رفت و بسیار مورد توجه قرار گرفت.

از نامزدی سیمرغ خیلی خوشحال شدم

من واقعا خوشحال شدم که یک دختر افغان را کاندید سیمرغ بلورین نقش اول زن کردند اصلا هم اشکالی ندارد که سیمرغ را نبردم چون حق نباید نادیده گرفته شود.

خانم مریلا زارعی بازی بسیار خوبی داشت به نظرم حق به حقدار رسید و من همین که نامزد شدم برایم به اندازه بردن سیمرغ ارزش داشت.

آخرین بازی در ایران

حسیبا در سال ۱۳۹۶ در فیلم بینا بازی کرد سپس سال ۱۳۹۸ در فیلم «حوا، مریم، عایشه» بازی کرد و آخرین باز در سال ۱۳۹۹ در فیلم «وقت جیغ انار» بازی کرد.

عکس حسیبا ابراهیمی و برادرش

مهاجرت به استرالیا و کار تئاتر

خانم ابراهیمی در اواخر سال ۲۰۲۰ در یک سفر ۴۵ روزه برای دیدن خواهرش به استرالیا رفت تا اینکه بعد از ترور سه تن از زنان فعال در عرصه رسانه در افغانستان به درخواست خانواده خود تصمیم گرفت به این کشور اعلام پناهنگی کند.

او می‌ گوید که به کمک خواهرش توانست دوباره روی پای خود بایستد و «زنده شود» و به گروه تئاتر‘در دری’ در سیدنی ملحق شود.