بیوگرافی کیومرث پوراحمد و همسرش+ علت خودکشی
بیوگرافی کیومرث پوراحمد کارگردان و همسرش مهرانه ربی با عکس و علت اصلی فوت به خاطر خودکشی را می خوانید.
کیومرث پوراحمد متولد ۲۵ آذر ۱۳۲۸ در اصفهان، کارگردان و تهیه کننده است.
دانش آموخته رشته کارگردانی سینما می باشد که فعالیت خود را با نقد نویسی شروع کرد سپس وارد دستیاری شد و در نهایت بعنوان یک کارگردان سر زبان ها افتاد.
خانواده و اصالت
کیومرث پوراحمد (Kiumars Pourahmad) در شهر نجف آباد اصفهان به عنوان فرزند دوم خانواده به دنیا آمد، و دو برادر به نام های «منوچهر» و «مهردادم دارد.
مادرش مرحوم «پروین دخت یزدانیان» بازیگری که با نقش بی بی در مجموعه قصه های مجید شناخته شد و پدرش مرحوم خدابخش پوراحمد بود.
علاقه به سینما
برادر بزرگم چندبار من را به سینما برده بود، یادم می آید فیلم های عروس فراری، آقا جنی شده و اسپارتاکوس را با او در سینما دیدم.
با دیدن فیلم اسپارتاکوس دریچه دیگری از سینما به روی من باز شد و دائم از خودم می پرسیدم این فیلم ها را چگونه می سازند و این تصاویر را چگونه کنار هم قرار می دهند و هنوز بعد از سال ها اسپارتاکوس فیلم محبوب من است.
بیوگرافی کیومرث پوراحمد کارگردان
شروع با نقدنویسی
پوراحمد از سال ۱۳۵۲ فعالیت خود را با نقدنویسی به خصوص در ماهنامه فیلم آغاز کرد و دوره ای هم در روزنامه اطلاعات کنار فریدون جیرانی و رسول صدرعاملی کار می کرد.
سینما با دستیاری
در سال ۱۳۵۳ وقتی ۲۵ ساله بود با دستیاری در مجموعه تلویزیونی «آتش بدون دود» وارد سینما شد و در بسیاری از پروژه های مختلف حضور داشت.
از نویسندگی تا کارگردانی
سال ۱۳۵۷ در بحبوحه انقلاب اسلامی، به عنوان نویسنده فیلم «قصه های خیابان دراز» حضور داشت تا اینکه بعد از انقلاب در سال ۱۳۶۰ با فیلم «تابستان سال آینده» اولین فیلم مستقل خود را کارگردانی کرد.
شهرت با قصه های مجید
از سال ۱۳۶۱ با کارگردانی و نویسندگی فیلم «باران» کم کم مورد توجه قرار گرفت تا اینکه سال ۷۰ – ۱۳۶۹ با کارگردانی، نویسندگی و تهیه کننندگی سریال قصه های مجید به اوج شهرت رسید.
در این مینی سریال مادرش «پروین دخت یزدانیان» در نقش بی بی بسیار خوش درخشید.
ازدواج و دخترش
کیومرث پوراحمد سال ها پیش با خانم «مهرانه ربی» ازدواج کرده که ثمره این زندگی یک دختر به نام مریم می باشد که تجربه بازیگری هم در کار پدرش دارد.
عکس کیومرث پوراحمد و همسرش
عکس کیومرث پوراحمد و مادرش
پایان زندگی
صبح روز چهارشنبه ۱۶ فروردین ۱۴۰۲ خبر درگذشت کیومرث پوراحمد در سن ۷۴ سالگی بر اثر ایست قلبی موجی از افسوس و ناراحتی بین علاقمندان سینما را برانگیخت.
مجله فیلم به سردبیری دوست صمیمی اش «هوشنگ گلمکانی» دلیل مرگ او را خودکشی اعلام کرد، گفته شده است او پیش از مرگ خود خواسته یادداشتی ۸ صفحه ای نوشته که در اختیار ماموران انتظامی است.
این مجله نوشته است کیومرث پوراحمد از سر افسردگی و ناامیدی بی آیندگی و بیهودگی خودکشی کرده و به زندگی خود پایان داده است.
جوایز و افتخارات
● برنده جایزه ویژه و لوح تقدیر سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برای فیلم «به خاطر هانیه»
● برنده سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی جشنواره فیلم فجر برای فیلم «خواهران غریب»
● برنده جایزه بهترین کارگردانی جشنواره فیلم پنانگ برای فیلم «خواهران غریب»
● برنده تندیس بهترین فیلم جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران برای فیلم «شب یلدا»
● برنده تندیس بهترین کارگردانی و تندیس بهترین فیلم نامه جشن خانه سینما برای فیلم «اتوبوس شب»
● برنده جایزه بزرگ هیئت داوران جوایز آسیا پاسیفیک برای فیلم «اتوبوس شب»
● نامزد جایزه صفحه نمایش آسیا و اقیانوسیه جوایز آسیا پاسیفیک برای فیلم «اتوبوس شب»
● نامزد جایزه لینو بروکا جشنواره بین المللی فیلم مانیل برای فیلم «اتوبوس شب»
● برنده جایزه پروانه زرین بهترین کارگردانی جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان برای فیلم «اتوبوس شب»
● برنده جایزه بهترین کارگردانی جشنواره بین المللی فیلم خروس طلایی برای فیلم «اتوبوس شب»
● برنده جایزه ویژه بهترین فیلم‌نامه جشنواره بین المللی فیلم رشد برای فیلم «صبح روز بعد»
علت فوت کیومرث پوراحمد
فیلم ها
● پرونده باز است – ۱۴۰۱
● نگهبان شب – ۱۴۰۰
● تیغ و ترمه – ۱۳۹۷
● جمشیدیه – ۱۳۹۷
● رضا – ۱۳۹۶
● کفشهایم کو؟ – ۱۳۹۴
● ۵۰ قدم آخر – ۱۳۹۲
● پرانتز باز – ۱۳۸۸ – ۸۹
● برج – ۱۳۸۶
● اتوبوس شب – ۱۳۸۵
● نوک برج – ۱۳۸۴
● گل یخ – ۱۳۸۳
● شب یلدا – ۱۳۸۰
● سرنخ – ۱۳۷۵ – ۷۶
● خواهران غریب – ۱۳۷۴
● به خاطر هانیه – ۱۳۷۳
● نان و شعر – ۱۳۷۲
● سفرنامه – ۱۳۷۱
● صبح روز بعد – ۱۳۷۱
● شرم – ۱۳۷۰
● قصه های مجید – ۱۳۶۹–۷۰
● شکار خاموش – ۱۳۶۸
● لنگرگاه – ۱۳۶۷
● گاویار – ۱۳۶۶
● شکوه زندگی – ۱۳۶۶
● آلبوم تمبر – ۱۳۶۵
● بی بی چلچله – ۱۳۶۳
● تاتوره – ۱۳۶۳
● باران – ۱۳۶۱
● تابستان سال آینده – ۱۳۶۰
● قصه خیابان دراز – ۱۳۵۷
