عکس و استایل های دختران و پسران برنامه «عشق ابدی» + تحلیل
تحلیل استایل های شرکت کننده های برنامه «عشق ابدی» را در ادامه می خوانید.
جلب‌توجه و خودابرازی زیاد از حد
یکی از شخصیت‌های حاضر در این ریالیتی شو، علی نام دارد. او با استایلی نامتعارف ظاهر می‌شود. تقریباً تمام تنش پر از تتو و خالکوبی است و جای خالی روی بدن خود باقی نگذاشته است. اینکه سلیقه او را نقد کنیم، اصلا درست نیست و ایرادی هم به او وارد نیست، اما باید بگوییم که چنین استایل و تیپی نشان از خودابرازی شدید و نیاز بیش از حد به جلب‌توجه دارد. خالکوبی و تتو در تمام نقاط دنیا رواج دارد و نسل جدید ایران هم از آن استقبال زیادی می‌کنند.
اما اینکه یک شخصیت چنین سبکی از استایل را برای خود انتخاب می‌کند و در یک برنامه‌ای با تعداد قسمت‌های زیاد، مدام در مقابل دیدگان مخاطب است، ترویج سبکی از پوشش و ظاهر است که در درازمدت، حافظه بصری و فرهنگ دیداری مخاطبان را از این رو به آن رو می‌کند. در جهان پر از تناقض و تنوع امروزی، هیچ ایرادی ندارد که هرکس با دیگری متفاوت باشد، اما شنونده و بیننده باید عاقل باشند و نگذارند که کدهای تصویری، ذره‌ذره دیدگانشان را مخدوش کنند.
گم‌گشتگی فرهنگی
تیپ و استایل شخصیت‌های مختلف دیگر در این برنامه هم قابل بررسی است. مثلاً شخصیتی به نام فرشاد را مشاهده می‌کنیم که از نظر افراد آن جمع و به‌ویژه دختران، قابل قبول است. او کمترین میزان شاخصه‌های نامتعارف را در ظاهر خود بروز داده و همین نشان از آن دارد که حتی اگر آوانگارد و پیشرو در زمینه استایل هم قدم برداریم و مدام بخواهیم با ژست‌های روشنفکرانه، تنوع استایل و ظاهر را بپذیریم، باز هم هارمونی و باور به سادگی معقول برای همه ما حتی کاراکترهای عشق ابدی، قابل پذیرش‌تر و دوست‌داشتنی‌تر است.
اظهار فرهنگ وارداتی
دیگر می‌گویند که دنیا دهکده‌ای جهانی است و باید مرزهای پوشش و استایلینگ هم برداشته شوند. خب! این خبر بدی نیست، اما تا زمانی که تمام دنیا به یک دهکده که تابع قوانین بخش‌هایی خاصی از این کره خاکی است، بدل نشود. چرا در این دهکده بین‌المللی و روستای جهانی، فقط قوانین و معیارهای یک نقطه از آن (مشخصاً غرب و آمریکا) به دیگر بخش‌ها دیکته می‌شود و شاخصه‌های پوششی نقاط دیگر به‌سادگی کنار گذاشته شده است؟ در تیپ و استایل بیشتر مردان حاضر در عشق ابدی هم مظاهر همین تهاجم را مشاهده می‌کنیم.
پیروی از مدوفشن اصلاً ایرادی ندارد، به‌ویژه که بعضی از کاراکترها مانند سیاوش در حیطه مدلینگ هم فعالیت می‌کنند و اندام مساعدی برای اجرای انواع طرح‌های پوششی دارند. اما در این ده بزرگ جهانی، باید حواس‌جمع‌تر باشیم و یادمان نرود که کدخدا تصمیم دارد، با صادرکردن ایده‌های خود با یک تیر به چند نشان بزند. بافت موها، لباس‌های اورسایز که اگرچه در بسیاری از موارد زیبا هستند و کفش‌های کلاسیک بزرگ مشابه آنچه بالنسیاگا سعی در ترویج دارد، فقط تله‌های بی‌ارزشی از سودجویی هستند که در این دهکده، زیبایی‌شناسی را نشانه رفته‌اند.
کدهای پوششی غلط
بعضی از شخصیت‌های عشق ابدی ظاهر نرمال‌تری برای بررسی دارند. مثلاً شخصیتی به نام امیرحسین را در برنامه می‌بینیم که معمولاً لباس‌هایی اسپرت به تن دارد و در ظاهر شاید به نظر می‌رسد که فردی خونسرد و راحت است. اما اینجا هم درس بزرگی وجود دارد؛ او شخصیت ریزبینی دارد و به آن سادگی استایلش نیست. چنین کاراکترهایی که ظاهر و درون متفاوتی دارند، در این برنامه از نظر ذهنی مخاطب را خسته می‌کنند و با ارائه روابط پرکشمکش و عصبی‌کننده، در بلندمدت کارکرد ترشحات مغزی بیننده را هم به هم می‌ریزند. مثلاً احساس خشمی که نسبت به آن‌ها داریم و آدرنالین و دوپامینی که بیهوده بالا و پایین می‌شود، روان مخاطب را دستکاری خواهد کرد.
ترویج تصویر دور از واقعیت
شرکت‌کنندگان این برنامه داعیه مدل‌بودن دارند و نگاهی به استایل‌های آن‌ها نشان می‌دهد که اصراری بی‌نتیجه برای قالب‌کردن خود به عنوان کاراکترهایی خوش‌تیپ و خوش پوش دارند. آن‌ها مثلاً کاراکتری به نام شاهین، از مدل‌بودن فقط انتخاب عناصری خاص و ترند که بویی از زیبایی‌شناختی نبرده‌اند را یاد گرفته‌اند و مثلاً با انتخاب شلوارهای نامتعارف یا اکسسوری‌های ترند و غیرهارمونیک، تصویر اشتباهی از دنیای مدوفشن را به نمایش می‌گذارند. خوش‌پوشی یعنی ظاهر خود را به بهترین ورژن و نسخه خود تبدیل کنید. دنبال‌کردن کورکورانه ترندها و ادعای مدل‌بودن اصلاً سنخیتی با خوش‌پوشی واقعی ندارد.
نگاهی به پوشش کاراکترهای دیگر
در برنامه‌های این‌چنینی نام و عنوان عشق یدک کشیده می‌شود، اما خبری از آن در واقعیت نیست. آنچه عشق ابدی در پس پرده به مخاطب دیکته می‌کند، فقط تصویری قلابی از روابطی بیمارگونه است که همه چیز از حسادت، عصبیت، ریاکاری تا خیانت و بی‌پردگی در روابط را تجویز می‌کند، به‌جز عشق. نگاهی به لباس و استایل دختران این برنامه هم حکایت از همین‌ها دارد. آن‌ها لباس‌هایی متناسب با استایل خود به تن نمی‌کنند. اگر دقت کنید، همگی فقط در پی آن هستند که جذب‌کننده‌ترین استایل ممکن را نشان بدهند و با ابژه‌سازی بدن زن، آن را به شئ بی‌ارزشی تقلیل بدهند که به‌دنبال جذب جنس مخالف است.
در آخر
تصمیم با شماست که این برنامه را ببینید یا نه، اما حتی در صورتی که از اظهارات این مقاله خوشتان نمی‌آید هم شما را دعوت می‌کنیم که بی‌برنامه و فقط برای لذتی مقطعی، به دنبال تماشای ریالیتی شوها نباشید. باور کنید کاری که رسانه‌های امروزی با مغز و روان ما می‌کنند، اثراتی جدی دارد. این وقت و زمان است که به باد می‌رود و کدهای اشتباهی که تصمیمات و زندگی‌مان را دستخوش اشتباهات می‌کنند. از نقطه نظر مدوفشن هم این برنامه رویکرد صحیحی ندارد و چهره‌هایی را به نمایش می‌گذارد که پر از خطاهای پوششی هستند. شما عشق ابدی را دیده‌اید؟ تصمیم به دنبال‌کردن دارید؟
