افشای نسخه اولیه متفاوت «جان ویک»؛ تنها سه قتل و فضای جنگ سرد

کارگردان جان ویک، چاد استاهلسکی در صحبت‌های اخیر خود جزییات مربوط به طرح اولیه فیلم را بیان کرده و توضیح داده که آن ایده خیلی متفاوت‌تر از نسخه‌ای بوده که در سینماها اکران شد. استاهلسکی درباره مستند جدید خود به نام «Wick is Pain» صحبت کرد و گفت که چگونه وارد پروژه جان ویک شد.

در فرآیند توسعه فیلم، کیانو ریوز (بازیگر نقش جان ویک) از او خواست تا فیلمنامه را بخواند و نظراتش را برای بهبود صحنه‌های اکشن ارائه دهد. استاهلسکی پس از بررسی نسخه اولیه متوجه شد که در آن زمان فیلم به تخصص او نیازی نداشت، چرا که تعداد کشته‌ها و صحنه‌های اکشن به مراتب کمتر از نسخه نهایی بود:

نام پروژه در ابتدا «Scorn» بود. فکر می‌کنم در نسخه اولیه فیلمنامه جان ویک تنها دو یا سه نفر را کشت. داستان آن به شدت محدود بود و در فضای جنگ سرد روایت می‌شد. در آن زمان به کیانو ریوز گفتم که این پروژه خیلی ساده و کم خرج است و نیازی به تیم حرفه‌ای ما که در زمینه اکشن تخصص دارند، نخواهد بود. از طرفی، آوردن این تیم باعث می‌شد تا میلیون‌ها دلار هزینه پروژه بالاتر برود. او پیشنهاد داد که در کنار نظارت بر صحنه‌های اکشن، کارگردانی پروژه نیز بر عهده من باشد.

این مکالمه منجر به آن شد که مسیر فیلم تغییر کرده و به نسخه‌ پرتحرک و مرگبارتری که امروز می‌شناسیم تبدیل شود. فیلم اول «John Wick» که در سال ۲۰۱۴ به عنوان فرصتی برای بازگشت قدرتمند کیانو ریوز به سینما عمل کرد. فیلم به خاطر صحنه‌های اکشن نفس‌گیر مورد تحسین زیادی قرار گرفت و همین موفقیت باعث شد یک فرانچایز  از دل آن شکل بگیرد که در هر قسمت، شدت و هیجان بیشتری پیدا کرد.

داستان این مجموعه حول دنیای زیرزمینی و مخفی قاتلان حرفه‌ای می‌چرخد، جایی که شخصیت اصلی، جان ویک که با لقب «بابا یاگان شناخته می‌شود،  با خشونت و مهارت خاص موجی از دشمنان را در تیراندازی‌های خونین از بین می‌برد. تغییر و بازنگری در فیلم جان ویک و تبدیل آن به نسخه‌ای که امروزه مخاطبان می‌شناسند، تصمیمی بسیار موفق‌آمیز بود.

هر قسمت از این سری توانست فروش بیشتری نسبت به قسمت قبلی در گیشه جهانی کسب کند. به‌ طور خاص، قسمت چهارم در سال ۲۰۲۳ (John Wick: Chapter ۴) با فروش ۴۴۰.۱ میلیون دلار، موفق‌ترین فیلم این فرنچایز تا به امروز بوده است. این موفقیت باعث شده که دنیای جان ویک همچنان گسترش یابد. از جمله این آثار می‌توان به فیلم اسپین‌آف Ballerina با بازی آنا د آرماس و پروژه‌های دیگری مانند John Wick ۵ اشاره کرد که در مراحل مختلف تولید قرار دارند.

سبک اکشن خاص و معروف جان ویک که به gun-fu (ترکیبی از تفتگ و کونگ‌فو) شهرت دارد و تاثیر زیادی بر سینمای اکشن گذاشته، در ابتدا بخشی از طرح اصلی فیلم نبوده است. جالب می‌شد تصور کنیم نسخه اولیه فیلم چگونه بوده؛ احتمالا داستان همچنان درباره یک آدمکش سابق بود که برای انتقام بازمی‌گردد، اما تمرکز اصلی بیشتر روی درام شخصیت‌ها بوده تا صحنه‌های اکشن نفس‌گیر.

اشاره استاهلسکی به فضای «جنگ سرد» نیز نشان می‌دهد که در نسخه اولیه، تنش وجود داشته ولی خشونت آشکار تا پایان داستان به اوج نمی‌رسیده. اگر جان در آن نسخه فقط دو یا سه نفر را می‌کشت، به احتمال زیاد صحنه اکشن اصلی در پایان داستان قرار داشته است. نمی‌توان با قطعیت گفت نسخه اولیه فیلم John Wick (که اکشن بسیار کمتری داشت) می‌توانست به اندازه نسخه نهایی موفق باشد.

مخاطبان واکنش بسیار مثبتی به صحنه‌های پرشمار و هیجان‌انگیز اکشن نشان دادند و اگر آن سبک در فیلم نبود، احتمالا این اثر هرگز به یک فرنچایز تبدیل نمی‌شد. با این حال، نسخه اولیه می‌توانست فرصتی جالب برای کیانو ریوز باشد تا توانایی‌های دراماتیک خود را در قالب شخصیتی آرام‌تر و مبتنی بر روایت احساسی بیشتر به نمایش بگذارد.

هرچند ریوز در نسخه نهایی هم از آن حس درونی و درد شخصی بهره گرفت، اما نقش جان ویک در نهایت بسیار فیزیکی‌تر از آنچه ابتدا تصور می‌شد از کار درآمد و او را وادار کرد روی مهارت‌های اکشن خود تمرکز کند. در مجموع، نسخه اولیه هم می‌توانست فیلمی جذاب باشد، اما با توجه به موفقیت نسخه نهایی، نمی‌توان از تصمیم  استاهلسکی برای بازنگری در طرح فیلم انتقاد کرد.