پروانه اعتمادی درگذشت؛ مروری بر یک عمر فعالیت هنری

به گزارش هفت صبح، پروانه اعتمادی، نقاش برجسته ایرانی بامداد امروز یک فروردین ۱۴۰۴ در سن ۷۴ سالگی درگذشت. 

آغاز فعالیت هنری با بهمن محصص

او متولد اسفند ۱۳۲۶ است و نقاشی را نزد بهمن محصص آغاز کرد و تنها شاگرد مستقیم این هنرمند محسوب می‌شود. وارد دانشکدهٔ هنرهای زیبای تهران شد، اما دو سال بعد تحصیل را نیمه‌کاره رها کرد. پروانه اعتمادی با نقاشی‌های طبیعت بیجان و به‌طور اخص نقاشی‌های سیمانی در دههٔ ۱۳۵۰ شناخته می‌شود. نخستین نمایشگاه خود را در سال ۱۳۴۸ در تالار قندریز برگزار کرد. در طول دههٔ ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ نیز آثار متنوعی با تکنیک مدادرنگی آفریده است. به صورت کلی چهار دوره کاری با تکنیک های رنگ روغن و‌ سیمان، پاستل، مداد رنگی و کلاژ را می توان در آثار پروانه اعتمادی مشاهده کرد

پروانه اعتمادی با نقاشی‌های طبیعت بیجان و به‌طور اخص نقاشی‌های سیمانی در دههٔ ۱۳۵۰ شناخته می‌شود. نخستین نمایشگاه خود را در سال ۱۳۴۸ در تالار قندریز برگزار کرد. در طول دههٔ ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ نیز آثار متنوعی با تکنیک مدادرنگی آفریده است.

بررسی آثار اعتمادی در ۴ دوره کاری 

آثار اعتمادی به چهار دورهٔ کاری تقسیم می‌شوند که هر کدام دارای ویژگی‌های متمایزی هستند. دورهٔ اول شامل نقاشی‌های آبستره بود که اعتمادی با بهره‌گیری از رنگ‌های مات و سرد و ترکیب آن‌ها با موادی مثل سیمان خلق می‌کرد. در دورهٔ دوم، او بر نقاشی فیگوراتیو با موضوع طبیعت بی‌جان تمرکز کرد و در دورهٔ سوم، همان طبیعت بی‌جان‌ها را در شکلی پر از ریزه‌کاری با مداد رنگی ساخت. دورهٔ چهارم آثار او به کلاژ اختصاص دارد. او با استفاده از تکه‌های بریده‌شدهٔ نقاشی‌هایش، آثاری را خلق کرد که اغلب دارای رنگ‌های زنده بودند. 

اعتمادی در دههٔ پنجاه، کلاس‌های نقاشی خود را با نام استودیو پروانه برپا کرد و این کلاس‌ها به مدت بیست‌وپنج سال دایر بود. او شیوهٔ خاص خود را در تدریس هنر داشت و به تربیت نسل جدیدی از هنرمندان ایرانی کمک کرد.

حضور در فهرست ۵۰۰ هنرمند برگزیده جهان

آثار پروانه اعتمادی در نمایشگاه‌های متعددی در ایران و کشورهای خارجی همچون سوئیس، فرانسه، آمریکا و هند به نمایش گذاشته شده است. در سال ۱۳۹۵، نام او در میان یازدهمین فهرست ۵۰۰ هنرمند برگزیدهٔ جهان قرار گرفت.

پروانه اعتمادی با استفاده از تکنیک‌های مختلف و بیانی شاعرانه، در هر تکنیک رد پای خاص خود را به جا گذاشته است. او را بیشتر به آثار طبیعت بی‌جان و بخشی از آثار سیمانی او در دههٔ ۵۰ می‌شناسند. اعتمادی فرم‌های تازه‌ای را در هر تکنیک خلق کرده است و هنرمندی تجربه‌گرا شناخته می‌شود.