رقیب زیبای سی و سه پل
رقابت بزرگان معماری برای طراحی پلی جدید در اصفهان، خبرساز شده است. طرح برتر این مسابقه، پلی مواج و مدرن است که میخواهد به نماد تازهای در کنار سیوسهپل تبدیل شود.
بزرگان معماری کشور طرحهایی خلاقانه برای ساخت پلی در اصفهان ارائه کردند
اگر روزی زایندهرود دوباره زنده شود، آب قرار است از زیر پل جدیدی جریان پیدا کند که میخواهد سیوسهپل جدید اصفهان باشد؛ نماد جدید این شهر. در روزهای گذشته تصاویر سه بعدی از یک پل مواج در شهر اصفهان بسیار خبرساز شده است. پلی که هنوز ساخته نشده و فقط حاصل طرحی از دو گروه معماری معروف برای ساخت یک پیادهرو، بر روی زایندهرود بوده: گروه معماری دیگر متعلق به علیرضا تغابنی و گروه معماری هما فرجادی.
در ماههای پایانی سال گذشته کارفرمای این پروژه، یعنی شهرداری اصفهان رقابت محدودی برای خرید ایده طرح پل عابرپیاده گردشگری را در همکاری با عارف بارانیان استراتژیست معماری به انجام رساند. گروه مطالعات و طراحی کسبوکار روتپلت، برگزارکننده این مسابقه معماری، اوایل پاییز ۱۴۰۲ با برگزاری یک مسابقه محدود، از شش گروه معماری دعوت میکند تا سازهای به این منظور طراحی کنند.
مهرماه این شش تیم برجسته دعوت شده بودند تا فضای مورد نظر شهرداری اصفهان را از نزدیک بازدید کنند. حالا چند وقتی است که نتیجه این فراخوان آمده و «رواق» ایده برتر این مسابقه بوده است که مواجبودن سقف و آجریبودن آن مخاطبان را در نگاه اول به یاد طرح کلی از سیوسهپل میاندازد. برخی میگویند این پل قرار است نزدیک به پل غدیر در غرب اصفهان ساخته شود.
در روز گذشته بسیاری از معماران و همچنین کاربران شبکههای اجتماعی از ویدیوها و تصاویر این پل استقبال کردند. توضیحات منتشر شده درباره آن این است که سطح اول پل، یک پیادهرو سایهدار با سقفی مواج است که به رودخانه مشرف شده. این بخش ارتفاع کمتری تا سطح آب دارد و راحتتر میتوان از روی آن به تماشای زایندهرود ایستاد. همچنین سقف مواجی بالای سرش دارد که بهجز سقف، یک پیادهروی دیگر در طبقه دوم محسوب میشود. این دوطبقه بودن از این نظر بسیاری را به یاد فضای دو طبقهای پل طبیعت تهران میاندازد. درباره این پل ، معماران و بلاگرها توضیحات زیادی دادهاند. پل رواق هم کاربری ارتباطی بین دو نقطه شمال و جنوب رودخانه را دارد هم اینکه یک فضای تفریحی برای مردم درست میکند. پلی دوطبقه که میخواهد مسیر معماری صفویه در اصفهان را در کلاس مدرن خود ادامه دهد. به نظر میرسد نزدیکی آن یک کارخانه وجود دارد که معماران تلاش کردهاند بنای آن حفظ و بخشهای فرسوده آن هم زندهسازی شود. همچنین یک باغ در نزدیکی آن طراحی شده که فضای سبز اطراف این پل است. طراحان میگویند پل را طوری طراحی کردهاند که چه زمان پرآبی و چه کمآبی بشود از آن استفادههای مختلفی کرد. همچنین قرار است نزدیکی این پل بستر رودخانه را با سنگهای طبیعی و به شکلی موجدار بپوشانند که تجربه بصری بهتری بسازد.
کدام چهرهها به این مسابقه دعوت شدند؟
شنیدههای ما حاکی از این است که رضا دانشمیر و کاترین اسپریدونف، معمار ساختمانهای نمادین شهر تهران و محمد مجیدی، معمار پاساژ چارسو هم پروژههای خود را در این مسابقه ارائه دادهاند. همچنین لیلا عراقیان و علیرضا بهزادی طراحان پل طبیعت و مینا معینالدینی و محمد عرب (نامزد سال گذشته جایزه آقاخان) هم در این مسابقه حضور داشتند که هر همگی از شناسترین معمارهای ساختمانهای معروف و پاساژهای بزرگ تهران هستند و باید منتظر انتشار تصاویر آثار آنها باشیم.
درباره دو معمار سرشناس
هما فرجادی، چهره شناختهشده معماری امروز است. او یک استودیوی معماری در ایران، استودیویی هم در لندن دارد. درباره آثار او و جوایزی که در مسابقههای معتبر برده تا امروز اطلاعات زیادی منتشر شده است. مهمترین اطلاعاتی که درباره فرجادی وجود دارد این است که عضو رسمی موسسه سلطنتی معماران بریتانیا بوده و عضو هیأت داوران جوایز معماری آقاخان است. فرجادی ایران به دنیا آمده، در دانشگاه تهران معماری خوانده و سپس برای ادامهتحصیل به انگلیس رفته است. فرجادی تا امروز در دانشگاههای بزرگی مثل پنسیلوانیا، ییل، هاروارد، ادینبرگ و ... تدریس کرده.
علیرضا تغابنی
بیشتر آثار فرجادی شهرت جهانی دارد و معمولا خارج از ایران ساخته شده. به همین خاطر هم طراح دیگر این پل، شهرت عمومی بیشتری دارد. علیرضا تغابنی احتمالا جایی بسیار شناخته شد که خبر ساخت معماری شگفتانگیز خانه چرخان در تهران آمد. اشکال مختلف پنجرههای این خانه در محله دروس تهران، تشکیل شده از حجمهای مکعبی بودند که تا 180 درجه قابلیت چرخش داشتند. تغابنی سال 1356 به دنیا آمده و معماری را در دانشگاههای گیلان و علوم تحقیقات تهران یاد گرفته است. تا امروز نام پروژههایی که امضای تغابنی پای آن خورده در بیش از 50 مسابقه به عنوان برنده اعلام شده. او هفت سال پیش مقام اول جایزه آکادمی سلطنتی دورفمن را آورد و همچنین در فستیوال معماری بارسلونا بابت طراحی ساختمان نظام مهندسی قزوین به عنوان برنده نهایی معرفی شد.