فرار رو به جلو روی آنتن زنده
در رد نظر مدیر شبکه چهار که مدعی است چهره‌هایی چون مدیری، علیخانی، جوان و صحت جرأت نمی‌کنند به تلویزیون بروند. چرا نمی‌توان این حرف را قبول کرد
روزنامه هفت صبح، گروه تلویزیون| دوشنبه شب برنامه «جام جم» شبکه یک، میزبان محمد قوچانی نویسنده و روزنامه‌نگار و حسین شاهمرادی، مدیر شبکه چهار با موضوع «رسانه و اندیشه» بود. بخش‌هایی از این مناظره مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفته؛ از جمله جایی که شاهمرادی مدعی شد:
«تلویزیون افرادی مثل سروش صحت، مهران مدیری، احسان علیخانی و رامبد جوان را حذف نکرده است بلکه این افراد به دلیل نظام «نطق‌کشی» و «تفتیش عقاید روشنفکری» جرأت نمی‌کنند به تلویزیون بیایند.» او اما حساب عادل فردوسی‌پور را جدا دانست. گویی مدیر شبکه چهار، فراموش کرده که این چهره‌ها چگونه حذف شدند.
مورد اول| سروش صحت
محض یادآوری دوستان عزیز سیما، سروش صحت داشت آماده اجرای فصل جدید «کتاب باز» می‌شد که خبر چهره‌های جایگزین او به رسانه‌ها راه یافت. اعتراض‌ها شکل گرفت ولی به رغم وعده مدیران تلویزیون هرگز خبری از صحت نشد. در نهایت «کتاب باز» به عنوان یکی از برگ برنده‌های شبکه نسیم برای همیشه به بایگانی رفت.
مورد دوم| احسان علیخانی
در واپسین قسمت‌های «عصر جدید» اشاره‌ای به احتمال تعطیلی برنامه کرد و به شکل ضمنی توپ را در زمین تلویزیون انداخت. معاون سیما گفت که احسان علیخانی به خواست خود «عصر جدید» را ادامه نداده اما توضیح نداد آیا شرط و شروط او مهیا می‌شود یا نه. چندی پیش ماجرا را پیگیری کردیم و از یکی از عوامل اصلی «عصر جدید» پاسخ شنیدیم که ساخت این مسابقه با سخت‌گیری‌های فعلی تلویزیون هرگز امکان‌پذیر نیست. او به نکته‌ای دیگر مبنی بر شکرآب بودن رابطه مدیر شبکه سه با علیخانی هم اشاره کرد.
مورد سوم| رامبد جوان
هنوز «خندوانه» روی آنتن بود که مدیر شبکه نسیم از تعطیلی آن برای اعمال پاره‌ای تغییرات خبر داد! همان زمان نوشتیم عمر «خندوانه» به سر رسیده، چرا که هیچ برندی با دستور و توصیه فرجامی خوب نخواهد داشت. عملکرد شبکه نسیم و برنامه‌های جدیدش این مسئله و نیز عیار سلیقه مدیران فعلی شبکه را اثبات کرده. راستی تلویزیون چه توضیحی درباره کنار گذاشتن تیم موفق «کودک شو» دارد؟ همین یک مورد نشان می‌دهد، سلیقه و مسائل دیگر بر اصول حرفه‌ای می‌چربد!
مورد چهارم| مدیری و فردوسی‌پور
از سال‌ها قبل عزم تلویزیون برای کنار گذاشتن عادل فردوسی‌پور جزم بود. او بالاخره از «نود» حذف شد و وعده رئیس صدا و سیما برای بازگرداندن او رنگ واقعیت نگرفت. حالا کار به جایی رسیده که با ادبیاتی عجیب درباره فردوسی‌پور صحبت می‌کند. فردوسی‌پور ابتدای امسال تصمیم گرفت دیگر «فوتبال 120» را هم تهیه‌کنندگی نکند؛ کمتر کسی اما پی برد چه فشاری روی او بود. و اما مهران مدیری؛ چهره‌ای که به ناگاه خشمگین شد و به تلویزیون تاخت. او تنها گزینه‌ای است که به خواست خود همکاری با سیما را قطع کرد و حالا نیز چوب این تصمیم را به خاطر شکایت صدا و سیما خورده.
مورد پنجم| سند بیاورید
در مرور دوباره سرنوشت مجریان، یک وجه مشترک می‌توان یافت: تلویزیون خود، آداب برخورد با چهره‌ها را بلد نیست. همان‌طور که رضا رشیدپور در آستانه ساخت «سیم آخر» اعتراض شهبازی را دید و پا پس گذاشت. مدیران اما چه کردند؟ کاش در این‌باره و نیز برای ادعاهایی از جنس صحبت‌های شاهمرادی سند رو می‌کردند.
منظور از سند چیزی مثل مصاحبه متعدد مدیران درباره مذاکره با سازندگان «پایتخت» است. آیا آن‌ها با مجریان مذکور وارد مذاکره شده‌اند و پاسخ شنیده‌اند که «به دلیل نظام «نطق‌کشی» و «تفتیش عقاید روشنفکری» جرأت نمی‌کنند به تلویزیون بیایند؟» بله، پس از اتفاقات اجتماعی سال گذشته، همکاری چهره‌ها با تلویزیون قطع شده؛ اما چرا مدیران سیما پیشینه رفتار خود را فراموش می‌کنند؟ وانگهی چرا وضعیت آنتن را آن قدر بد کرده‌اند که رغبتی برای همکاری چهره‌ها باقی نمی‌ماند؟
مورد شش| صلاح نمی‌بینند!
مدیر شبکه چهار در جواب سوال مخاطبان که پرسیده بودند چرا برنامه محبوب «آسمان شب» برادران صفاریان‌پور را احیا نمی‌کنید، گفت: «صلاح نمی‌بینیم!» همین تک پاسخ را می‌توان درباره سرنوشت دیگر مجریان مطرح تعمیم داد که خود گویا است و حساب کار دست‌مان می‌آید. برای تکمیل گزارش بخشی از مطلب ایسنا را هم مرور کنیم:
«آنچه در این بین محل سوال است، اینکه آیا واقعا تمامی هنرمندانی که این روزها همکاری خود را با تلویزیون قطع کرده‌اند، از توهین‌ها و نطق‌کشی می‌ترسند و اگر پاسخ مثبت است، پس چرا برخی از همین افراد در مدیومی دیگر چون شبکه نمایش خانگی با جدیت مشغول کارند؟
بر این اساس، کیفیت کارهای تلویزیونی، فضای حاکم بر رسانه ملی و پروژه‌ها، تفاوت ممیزی در رسانه‌هایی چون سینما و نمایش خانگی با صداوسیما و محدودیت برای پرداختن به برخی سوژه‌ها و صدالبته رقم بالای پیشنهادی در رسانه‌هایی غیر از تلویزیون، از دیگر عواملی می‌توانند برشمرده شوند که همکاری اغلب هنرمندان محبوب و قدیمی با صداوسیما را به عدد صفر رسانده است.»
