سیاره‌ای با احتمال زیست پذیری کشف شد
ستاره‌شناسان یک سیاره فراخورشیدی در فاصله ۳۵ سال نوری کشف کرده‌اند که ممکن است شرایط لازم را جهت پشتیبانی از حیات داشته باشد.
دانشمندان پنجمین سیاره را در کمربند حیات یک ستاره همسایه کشف کردند، جایی که شرایط احتمالاً می‌تواند از آب مایع و به طور بالقوه از حیات پشتیبانی کند.
منظومه «L۹۸-۵۹» که در حدود ۳۵ سال نوری از زمین قرار دارد، یک ستاره کوتوله سرخ خنک و کم‌نور است که میزبان یک منظومه فشرده از سیارات کوچک و سنگی است.
به نقل از لایوساینس، آخرین مشاهدات انجام شده به سرپرستی دانشمندان «موسسه پژوهش سیاره‌های فراخورشیدی تروتیر»(Trottier Institute for Research on Exoplanets) در «دانشگاه مونترال»(UdeM)، منجر به کشف سیاره فراخورشیدی «L۹۸-۵۹f» در این منظومه شد. این سیاره فراخورشیدی یک ابرزمین با حداقل جرم ۲/۸ برابر جرم زمین است.
این سیاره فراخورشیدی تازه کشف‌شده، در یک مدار کاملاً دایره‌ای ۲۳ روزه به دور ستاره خود می‌چرخد. این سیاره تقریباً همان مقدار انرژی ستاره‌ای را که زمین دریافت می‌کند، دریافت می‌کند که آن را در منطقه حیات ستاره قرار می‌دهد. این منطقه شامل محدوده‌ای از فواصل است که در آن آب مایع می‌تواند در شرایط جوی مناسب وجود داشته باشد.
سیاره «L۹۸-۵۹f» با بررسی مجدد داده‌های ابزار طیف‌سنجی «جستجوگر سیاره با سرعت شعاعی با دقت بالا»(HARPS) و «طیف‌نگار اشل برای مشاهدات سیارات فراخورشیدی سنگی و طیف‌سنجی پایدار»(ESPRESSO) در «رصدخانه جنوبی اروپا»(ESO) کشف شد.
از آنجا که این سیاره فراخورشیدی از دیدگاه ما، از مقابل ستاره میزبان خود عبور نمی‌کند، ستاره‌شناسان آن را با ردیابی تغییرات ظریف در حرکت ستاره که ناشی از کشش گرانشی سیاره است، شناسایی کردند.
پژوهشگران با ترکیب داده‌های طیف‌سنجی و مشاهدات «ماهواره نقشه‌بردار فراخورشیدی گذران»(TESS) یا «تلسکوپ تس» و «تلسکوپ فضایی جیمز وب»(JWST) ناسا همراه با استفاده از تکنیک‌های پیشرفته برای فیلتر کردن نویز ستاره‌ای، توانستند اندازه، جرم و ویژگی‌های کلیدی هر پنج سیاره را تعیین کنند.
نیروهای کِشَندی ممکن است فعالیت‌های آتشفشانی را در دو سیاره داخلی این منظومه ایجاد کنند، در حالی که چگالی غیرمعمول پایین سیاره سوم نشان می‌دهد که می‌تواند دنیایی غنی از آب و متفاوت از هر سیاره‌ای در منظومه شمسی ما باشد.
اعضای تیم مطالعه می‌گویند: این تنوع، فرصتی نادر برای بررسی شکل‌گیری و تکامل منظومه‌های سیاره‌ای، فراتر از منظومه شمسی خودمان ارائه می‌دهد.
«کدیو» گفت: این نتایج جدید، کامل‌ترین تصویری را که تاکنون از منظومه جذاب «L۹۸-۵۹» داشته‌ایم، ارائه می‌دهد. این یک نمایش قدرتمند از آن چیزی است که می‌توانیم با ترکیب داده‌های تلسکوپ‌های فضایی و ابزارهایی با دقت بالا روی زمین به دست آوریم، همچنین اهداف کلیدی را برای مطالعات جوی آینده با «جیمز وب» در اختیار ما قرار می‌دهد.
از آنجا که منظومه «L۹۸-۵۹» کوچک و نزدیک است، سیارات آن به ویژه برای مطالعات جوی تکمیلی مناسب هستند. اگر سیاره «L۹۸-۵۹f» دارای جو باشد، تلسکوپ‌هایی مانند «جیمز وب» ممکن است بتوانند بخار آب، کربن دی‌اکسید یا حتی نشانه‌های زیستی را تشخیص دهند.
این مطالعه در مجله Earth and Planetary Astrophysics منتشر شده است.
