مشخصات هلیکوپتر حامل ابراهیم رئیسی و همراهان؛ بل ۲۱۲ را بشناسید
این بالگرد از معروفترین و خوشنامترین محصولات شرکت آمریکایی بل به شمار میرود
از سال ۱۹۸۸ (۱۳۶۷) تولید این بالگرد به کارخانهای در کِبِک کانادا منتقل شد؛ آخرین فروند از آن، سال ۱۹۹۸ (۱۳۷۷) به فروش رفت و جایگاه خود را به مدل مطمئنتر بل ۴۱۲ با ملخهای ۴ پرهای کامپوزیت واگذار کرد. بنا به اعلام شرکت بل، جمعا ۹۱۹ فروند بالگرد بل ۲۱۲ به مشتریان تحویل داده شد که بیش از ۵۰۰ فروند آنها هنوز عملیاتی هستند.
این بالگرد نیروی خود را از ۲ موتور توربوشفت سری PT6T-3 یا PT6T-3Bتأمین میکند که شرکت کانادایی Pratt & Whitney آنها را با نام تجاری Twin-Pac تولید کرده است. دو موتور بل ۲۱۲ بیش از ۱۳۴۰ کیلووات معادل ۱۸۰۰ اسببخار قدرت تولید میکنند، اما این بالگرد میتواند با از دست دادن یکی از موتورها، با همان موتور باقیمانده هم به پرواز ادامه دهد، بدینترتیب که با قدرت ۹۰۰ اسببخار به مدت ۳۰ دقیقه ولی با قدرت ۷۶۵ اسببخار میتواند تا تمام شدن سوخت به پرواز ادامه دهد.
مشخصات فنی
- ظرفیت: حداکثر ۱۵ نفر (۲ خلبان و ۱۳ سرنشین)
- طول: ۱۷٫۴۳ متر
- ارتفاع: ۳٫۸۳ متر
- قطر دیسک ملخ: ۱۴٫۶۴ متر
- وزن خالی: ۲۹۶۲ کیلوگرم
- ظرفیت مخزن سوخت: ۸۳۰ لیتر (قابل افزایش با استفاده از مخزنهای کمکی)
- نوع سوخت: Jet A1, Jet A, Jet B, JP-4, JP-5, JP-8
- بیشترین وزن در حالت برخاست: ۵۰۸۰ کیلوگرم
- سرعت کروز (پیمایش عادی) ۱۰۰ نات معادل ۱۹۰ کیلومتر بر ساعت
- بیشترین سرعت مجاز: ۱۲۰ نات معادل ۲۲۰ کیلومتر بر ساعت
- برد پرواز: ۴۳۹ کیلومتر
- سقف پرواز: ۱۷۴۰۰ پا معادل ۵۳۰۰ متر
- آهنگ صعود: ۸٫۸۶ متر بر ثانیه
- ظرفیت بار خارجی: ۲۲۶۸ کیلوگرم
کاربری: چندمنظوره شامل عملیات دریایی (Offshore)، حملونقل مسافر و VIP، حمل بار خارجی (Cargo Hook)، استفاده از بالابر (Hoist)، امداد و نجات (SAR)، عملیات لرزهنگاری اکتشاف نفت و گاز (Seismic)، حمل مصدوم با برانکارد، آموزش، تجسس، گردشگری، فیلمبرداری، عملیات کوهستان، نظارت هوایی، جنگلبانی، مبارزه با حریق و...
بالگرد بل ۲۱۲ (Bell 212) که به Bell two twelve هم معروف است، بالگردی دو ملخه، دو موتوره و چندمنظوره است که به دست شرکت بل در آمریکا طراحی و تولید شد. این بالگرد بر اساس توسعه بل ۲۰۴/۲۰۵ متولد شد، بهطوریکه نخستین پرواز بل ۲۱۲ در سال ۱۹۶۸ (۱۳۴۷) در کارخانه سازنده واقع در تگزاس، آمریکا انجام گرفت و از سال ۱۹۷۱ (۱۳۵۰) برای مشتریان غیرنظامی هم توسعه یافت.