تحلیف پاپ در سپیده‌دم واتیکان
لئوی چهاردهم در مراسمی باشکوه در میدان سنت پیتر، رهبری ۱.۴ میلیارد کاتولیک را آغاز کرد
هفت صبح| روز یکشنبه، ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۴ (۱۸ مه ۲۰۲۵)، میدان سنت پیتر واتیکان میزبان مراسم تحلیف پاپ لئو چهاردهم، نخستین پاپ آمریکایی تاریخ بود. رابرت فرانسیس پریووست، ۶۹ ساله و زاده شیکاگو که ۸ مه به‌عنوان دویست و شصت و هفتمین پاپ برگزیده شد، در آیینی سرشار از نمادهای کاتولیک و با حضور ۲۰۰ هزار زائر، به طور رسمی سکان کلیسای کاتولیک را به دست گرفت. این رویداد، با حضور رهبرانی چون جی‌دی ونس، معاون رئیس‌جمهور آمریکا، ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین و دینا بولوارته، رئیس‌جمهور پرو، نقطه عطفی در تاریخ کلیسا بود.
مراسم با سواری پاپ لئو در پاپ‌موبیل سفیدرنگ آغاز شد. او در میان شور جمعیت و فریادهای «ویوا ایل پاپا» (زنده‌باد پاپ)، با لبخند به زائران دست تکان داد و در دو توقف کوتاه، سه نوزاد را برکت داد. سپس، در باسیلیکای سنت پیتر، به زیارت آرامگاه سنت پیتر، نخستین پاپ، رفت و در لحظه‌ای معنوی به دعا پرداخت. این آیین، با همراهی پدران کلیساهای شرقی کاتولیک، پیوند عمیق پاپ جدید با سنت‌های کلیسا را نشان داد.
در میدان سنت پیتر، زیر سایبان برنزی ۴۰۰ ساله، مراسم با شکوه ادامه یافت. پاپ لئو دو نماد پاپی را دریافت کرد: پالیم، شال پشمی سفید با صلیب‌های سیاه که نماد نقش چوپانی پاپ و انگشتر ماهیگیر، حلقه‌ای طلایی با نقش سنت پیتر در حال صید که نماد اقتدار رهبر کاتولیک‌های جهان است. این اقلام توسط کاردینال‌های ارشد، دومینیک مامبرتی و لوئیس آنتونیو تاگله، به او اهدا شد. در آیین اطاعت، 12 نماینده از اقشار کلیسا، از جمله یک زوج متأهل، به پاپ ادای احترام کردند و وفاداری خود را ابراز داشتند.
سخنرانی پاپ لئو، به زبان ایتالیایی با بخش‌هایی به انگلیسی و اسپانیایی، بازتاب اولویت‌های او بود. او از «نفاق فزاینده، زخم‌های نفرت، خشونت، تعصب و ترس از تفاوت» انتقاد کرد و نظام اقتصادی‌ای را که «منابع زمین را نابود و فقرا را به حاشیه می‌راند» نکوهش کرد. پاپ خواستار کلیسایی متحد شد که «نشانه وحدت و برادری» در جهان باشد و تأکید کرد که اقتدار کلیسا نباید از طریق «تبلیغات دینی یا زور» اعمال شود، بلکه باید از «خودکامگی» دوری کند. او به درگیری‌های جهانی، از جمله جنگ اوکراین و بحران انسانی در غزه، اشاره و برای «صلح عادلانه و پایدار» دعا کرد.
حضور رهبران جهانی، از جمله شاه فیلیپه و ملکه لتیزیا از اسپانیا، اورزولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا و پرنس ادوارد، دوک ادینبورگ، اهمیت جهانی این مراسم را برجسته کرد. دیدارهای حاشیه‌ای، مانند گفت‌وگوی زلنسکی با پاپ و پیشنهاد واتیکان برای میزبانی مذاکرات صلح اوکراین و روسیه، نقش دیپلماتیک واتیکان را نشان داد.
زلنسکی در شبکه ایکس، پاپ را «نماد امید به صلح» خواند و از حمایت واتیکان برای پایان جنگ سه‌ساله قدردانی کرد. امنیت مراسم با حضور تک‌تیراندازها و واحدهای ضدپهپاد در سراسر رم تضمین شد. پاپ لئو که دوتابعیتی آمریکا و پرو است، با همراهی دو کشیش از دوران خدمت خود در چیکلایو پرو، ریشه‌های چندفرهنگی‌اش را به نمایش گذاشت. او در پایان، با یادآوری پاپ فرانسیس، از حضور معنوی سلف خود سخن گفت و برای رنج‌دیدگان جنگ‌ها دعا کرد.
این مراسم که جایگزین تاج‌گذاری سنتی شده، با آیین‌های کهن و پیام‌های امروزی، نه‌تنها آغاز رهبری پاپ لئو چهاردهم را رقم زد، بلکه تعهد او به صلح، عدالت اجتماعی و وحدت کلیسا را به جهانیان نشان داد. پاپ لئو که پیش‌تر به دلیل انتقاد از سیاست‌های مهاجرتی دولت ترامپ شناخته شده بود، اکنون با چالش هدایت کلیسایی روبه‌روست که همچنان با رسوایی‌های گذشته و نیاز به سازگاری با جهان مدرن دست‌وپنجه نرم می‌کند.
