گلایه‌های آقای اسپیناس پالاس
کارنامه و حرف‌های مالک یکی از مهم‌ترین هتل‌های زنجیره‌ای
روزنامه هفت صبح| دیروز مالک هتل‌های اسپیناس که در یک سمینار سخنرانی می‌کرد و لابهلای انتقال تجربیاتش و حرف‌هایی که درباره کارآفرینی می‌زد، گفت که میرسلیم هشت‌سال در فرآیند مجوز گرفتن هتل ولنجک او سنگ‌اندازی کرده است.
علی‌اصغر امیری خیلی آدم رسانه‌ای نیست و احتمالا خبر نداشت همین اظهارنظرش فردا به خبر روز تبدیل می‌شود. اینطور که اقتصادآنلاین منتشر کرد او بعد از اشاره به ساخت هتلی در منطقه ولنجک تهران، دقیقا اینطور گفته است «هشت‌سال برای دریافت مجوز این هتل انتظار کشیدیم و با موانع متعدد مثل سنگ‌اندازی مصطفی میرسلیم روبه‌رو شدیم، اما مصمم هستیم هتلی مجلل‌تر از هتل‌های دبی و ترکیه در تهران بسازیم.»
این سخنرانی در سمینار انتقال تجربه صنعتگران و کارآفرینان به میزبانی دانشکده مدیریت صنعتی و فناوری دانشگاه تهران برگزار شده بود. هتلی که به آن اشاره شده در خیابان دانشجوی ولنجک قرار دارد و هنوز در حال ساخت است. علی‌اصغر امیری اولین هتل خود را سال1378 به نام اسپیناس آستارا ساخت و از آن زمان به بعد شروع به تکمیل زنجیره هتل‌های خود در تهران کرد.
سال‌ها پیش در 500متری پارک لاله هتلی ساخته شد که مجسمه‌ها، نگهبانان و کافه آن عابران پیاده را در بلوار کشاورز متوقف و برای لحظاتی توجه آنها را به‌خود جلب می‌کرد. معمار و مالک آن همین آقای علی‌اصغر امیری بود که در بحبوحه ادعای کشورهای حوزه خلیج‌فارس درباره نام این خلیج، اسم هتل خود را گذاشت: هتل اسپیناس خلیج‌فارس.
مجموعه خلیج‌فارس دهه80 افتتاح و به‌عنوان اولین هتل 5ستاره ایران بعد از انقلاب معرفی شد. ساخت این هتل مخالفان زیادی هم داشت و مجوز گرفتن آن 6سال طول کشید. طوری که رئیس سازمان گردشگری وقت در روز افتتاحیه گفت امیری برای گرفتن مجوز چندین کیلومتر بین سازمان میراث و شهرداری رفت‌وآمد کرده.
زنجیره هتل‌ها و انتقادها
همانطور که گفته شد، امیری اولین‌بار اسپیناس آستارا را در 5کیلومتری دریا و کنار یک دریاچه زیبا لابهلای جنگل‌های هیرکانی ساخت؛ با یک ویو به سمت خود آستارا و ویو دیگر به سمت جنگل. قرار داشتن هتل در بین جنگل و در کنار همین دریاچه، خود به محل انتقاد حامیان محیط زیست تبدیل شده بود. کارشناسان به همین هتل ولنجک هم بابت قرارداشتن روی گسل شمال تهران انتقاد می‌کنند.
همین امسال سازمان بازرسی به وزیر راه‌و‌شهرسازی نامه نوشت که زمین این هتل مسکونی بوده و باید کمیسیون ماده پنج شهرداری جلوی ساخت آن را بگیرد. اما کار ولنجک متوقف نشد؛ چرا که سال1400 سازمان میراث فرهنگی مجوز تغییر کاربری آن را صادر کرده و همه‌چیز قانونی شروع شد.
هتل بادگیرهای یزد در تهران
سال1397 هتل اسپیناس پالاس در سعادت‌آباد افتتاح شد؛ جایی روی یک تپه بلند مشرف به کل تهران. درباره سازه‌های به‌کار رفته در این هتل از او اینطور نقل شده: « همانطور که نیاکان ما ساختند و به میراث گذاشتند، ما نیز می‌توانیم برای فردای آیندگان بنایی استوار بسازیم و برای ساخت ایرانی که تاریخ و تمدنش به بلندای آفتاب است، بکوشیم.» برای همین هم مدل طاقی‌ها، راه‌پله‌ها، مبلمان و مجسمه‌های ابتدای ورودی تا سردیس‌های داخل لابی، مینیاتورهای همه دیوارها، رستوران سنتی و قهوه‌خانه همه هتل‌های اسپیناس شباهت زیادی به‌هم دارند. طراحی که به‌نظر برخی خیلی چشم‌نواز و لوکس و به‌عقیده برخی دیگر پر از جزئیات و خسته‌کننده است.
آبروداری جلوی خارجی‌ها
تا اینجای کار او نزدیک به 800 اتاق و سوئیت را در هر سه هتل خود ساخته. حدود120 مورد آن در آستارا قرار دارد. رکورد تعداد اتاق و سوئیت را اسپیناس پالاس سعادت‌آباد با 400 اقامتگاه زده. این هتل به‌خاطر قرار داشتن در نزدیکی میدانی به‌نام بهرود، به هتل بهرود هم شناخته می‌شد. یکی از امکانات ویژه آن هم یک بالگردنشین یا همان هلی‌کوپتر بالای سقف هتل بود که در ابعاد عظیم‌الجثه ساخته شده و نمونه مشابهی در هتل‌ها نداشته است.
برخلاف اسپیناس‌های دیگر، ارتفاع قصر اسپیناس سعادت‌آباد آنقدر بلند است که باید از چند خیابان پایین‌تر به آن نظر انداخت. این مرد 68ساله قبلا گفته بود که این هتل برآمده از روح بادگیرهای یزد، محل تولد او ساخته شده. قیمت یک شب اقامت در هتل اسپیناس پالاس امروز حدودا از 8میلیون تومان شروع می‌شود. این نرخ در هتل خلیج‌فارس شبی شش‌میلیون تومان و در هتل آستارا شبی 3میلیون تومان است.
میهمان‌های مهم اسپیناس
اسپیناس میزبان چند میهمان مهم و چهره بین‌المللی هم بوده. معروف‌ترین میهمان او پوتین بود که سال1394 هتل سعادت‌آباد را برای اقامت انتخاب کرد. قبل از آن چاوز و موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا هم میهمانان هتل خلیج‌فارس شده بودند. امیری همین تابستان هم پذیرای کریستین رونالدو و بقیه بازیکنان تیم النصر شد.نشانه‌های به‌کار رفته در هر هتل را اگر دنبال کنید می‌بینید که اقامتگاه‌ها در نگاه این کارآفرین فقط آجر و تیرآهن و سرامیک نبوده‌اند.
برای او تک‌تک هتل‌ها روح ویژه و خاص خود را داشته‌اند و حتی در مواردی او با همه هتل‌ها شبیه خانه خود رفتار می‌کند. مثلا وسایل جالبی برای هتل‌ها تهیه کرد. در همه اتاق‌ها تابلوهای مینیاتور و اشعار کلاسیکی نصب شده و در جزء جزء نمادها و سمبل‌های آن، ذوق و هنر ایرانی به نمایش درآمده است.
