تعیین تکلیف رمزارزها در صورت جدایی زوجین
دادگاه‌های آمریکا و کره جنوبی رمزارزها را به‌عنوان دارایی قابل تقسیم در طلاق به رسمیت می‌شناسند و روش‌های امنی برای مدیریت و تقسیم کلیدهای خصوصی ارائه شده است.
رمزارزها بیش از پیش به‌عنوان دارایی مشترک در نظر گرفته می‌شوند و دادگاه‌ها در کشورهایی مانند کره جنوبی و ایالات متحده، دارایی‌های رمزارزی را در جریان طلاق به‌عنوان دارایی قابل تقسیم تلقی می‌کنند. در حالی که کلید خصوصی نمی‌تواند به‌صورت ایمن به دو نیم تقسیم شود، روش‌های امنی مانند اشتراک‌گذاری مخفی شامیر، کیف‌پول‌های چندامضایی و توافق‌های نگهداری کلید، امکان کنترل و دسترسی مشترک را فراهم می‌کنند.
اشتراک‌گذاری مخفی شامیر کلید خصوصی را به چند بخش تقسیم می‌کند و برای بازسازی آن نیاز به داشتن تعدادی از این بخش‌ها است که امنیت و افزونگی را تضمین می‌کند. کیف‌پول‌های چندامضایی یا مالتی‌سیگ، نیازمند چندین کلید خصوصی برای تأیید تراکنش‌ها هستند که از جابجایی یک‌جانبه دارایی‌ها جلوگیری کرده و همکاری را ممکن می‌سازند. خدمات نگهداری کلید می‌توانند در طول اختلافات قانونی کلیدها را حفظ کنند تا تقسیم عادلانه دارایی‌ها تضمین شود.
با وجود شهرت رمزارزها برای ناشناسی، کیف‌پول‌های دیجیتال و تراکنش‌های بلاک‌چین از طریق تحلیل‌های جنایی قابل ردیابی هستند. دادگاه‌ها اکنون رمزارز را به‌عنوان دارایی به رسمیت می‌شناسند و افشای آن، ارزیابی و مستندسازی صحیح را در روند طلاق الزامی می‌دانند. دارایی‌های دیجیتال همچنین در برنامه‌ریزی ارث، صندوق‌های خانوادگی و شراکت‌های تجاری اهمیت زیادی دارند.
اگرچه کلیدهای خصوصی نمی‌توانند به‌طور فیزیکی تقسیم شوند، این ابزارها مدیریت و اشتراک‌گذاری عادلانه دارایی‌های دیجیتال را ممکن می‌سازند که نشان‌دهنده نقش روزافزون آن‌ها در رویدادهای شخصی و مالی است.
