سفر در جاده‌های فرسوده | چرا نوسازی جاده ساحلی مهم است؟
با هر موج سفر به شمال، ترافیک و خطرات جاده های قدیمی دوباره به سرخط خبرها می آید. وزارت راه بودجه جدی نمی‌دهد و شهرداری‌های متوسط و کوچک، زیر بار فشار مالی کمر خم کرده اند
هفت صبح| جاده ساحلی شمال که شاهراه اتصال شهرهای شمالی است، حالا به دلیل فرسودگی شدید و کمبود ایمنی، به تهدیدی جدی برای مسافران تبدیل شده است. هر بار که چند روز تعطیلی پیش می‌آید و موج عظیمی از مسافران روانه شهرهای شمالی کشور می‌شوند، ترافیک سنگین و مشکلات جاده‌های ساحلی دوباره به صدر اخبار بازمی‌گردد.
جاده‌هایی که ظرفیت کافی برای حجم بالای خودروها را ندارند و به دلیل فرسودگی پل‌ها، سفر را برای رانندگان پرخطر و دغدغه‌مند می‌کنند. در چنین شرایطی، ضرورت نوسازی و ایمن‌سازی این مسیرهای حیاتی بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود اما متأسفانه تا کنون اقدامات جدی و گسترده‌ای برای بهبود وضعیت این جاده‌ها انجام نشده است.
جاده ساحلی شمال؛ یکی از مسیرهای حیاتی کشور که روی دست همه مانده
جاده ساحلی شمال ایران، همان مسیری که همه ما لااقل یک بار در تعطیلات یا سفرهای تابستانی در آن رانندگی کرده‌ایم، الان وضع خوبی ندارد. جاده‌ای که از گیلان و مازندران رد می‌شود و مثل نخ تسبیح شهرهای شمال کشور را به هم وصل کرده، سال‌هاست دچار فرسودگی شدید شده. پل‌های قدیمی و باریک، مسیرهای تنگ و خطرناک و کمبود ایمنی، هر سال آمار تصادفات را بالا می‌برد و سفرهای شمال را به کابوس تبدیل می‌کند.
اما نکته‌ای که نگران‌کننده‌تر است، این است که وزارت راه و شهرسازی که باید ناظر و مسئول اصلی نوسازی این جاده باشد، هنوز بودجه و پروژه جدی برای بهبود آن اختصاص نداده. این وسط، بار اصلی پروژه‌های عمرانی جاده های ساحلی بر دوش شهرداری‌های محلی افتاده؛ در حالی که فقط برخی از این شهرداری‌ها توان مالی اجرای پروژه های بزرگ را دارند و بودجه بقیه آنها، به زور کفاف کارهای روزمره شهر را می‌دهد.
مسئولان وزارت راه و شهرسازی باید هرچه سریع‌تر بودجه لازم برای این پروژه‌ها را تامین و شهرداری‌ها را حمایت کنند. شهرداری‌های کوچک که با بودجه محدود کار می‌کنند، به تنهایی توان انجام چنین پروژه‌های بزرگی را ندارند.اگر این پروژه‌ها به موقع انجام نشود، جاده ساحلی شمال همچنان آسیب‌پذیر باقی می‌ماند و جان مردم و اقتصاد منطقه را تهدید خواهد کرد.
شهرداری‌های کوچک با بودجه کم و مشکلات بزرگ
برای درک بهتر موضوع، باید بدانید که بیشتر شهرداری‌های شهرهای کوچک شمال، بودجه سالانه‌ای بین ۵۰ تا 100 میلیارد تومان دارند. شاید عدد زیادی به نظر برسد اما وقتی بخواهید خیابان‌ها را آسفالت کنید، رفت‌وآمد روزمره مردم را مدیریت کنید، فضای سبز نگه دارید و مشکلات شهری را حل کنید، همین بودجه هم کم است. تازه وقتی قرار باشد پروژه‌های بزرگ مثل نوسازی پل‌های فرسوده جاده ساحلی را انجام دهند، عملاً هیچ شانسی برای موفقیت ندارند.
ضرورت توسعه راه‌های جایگزین
شعیب محمدی شهردار شیرود در مصاحبه با هفت‌صبح وضعیت جاده ساحلی را بحرانی می‌داند و می‌گوید: «جاده ساحلی شیرود فقط ۷ کیلومتر طول دارد اما به شدت نقش مهمی در اتصال شمال غرب و شمال شرق کشور دارد. پل‌های قدیمی که از دوران مهندسان آلمانی باقی مانده‌اند، دیگر تاب تحمل ترافیک سنگین و بلایای طبیعی را ندارند. همین الآن هم ایمنی جاده به خطر افتاده و اگر سیل یا زلزله‌ای رخ دهد، احتمال بسته شدن جاده بسیار بالاست.»
محمدی ادامه می‌دهد: «شهرداری ما سالانه بین ۵۰ تا ۶۰ میلیارد تومان بودجه دارد. این رقم حتی برای اداره امور روزمره کافی نیست چه برسد به انجام پروژه‌های بزرگ. در حالی که شهرهای بزرگ‌تر و پرجمعیت‌تر منابع مالی بیشتری دارند، ما همچنان چشم انتظار حمایت وزارت راه و شهرسازی هستیم.»
او همچنین از نبود راه‌های جایگزین گلایه دارد: «در شیرود فقط یک پل وجود دارد که مسیر غرب به شرق را وصل می‌کند و همین باعث شده مردم برای مسافرت‌های کوتاه، گاهی مجبور شوند مسیرهای طولانی تا ۲۰ کیلومتر را دور بزنند. این موضوع هزینه‌ها را بالا می‌برد و آلودگی و ترافیک را بیشتر می‌کند.»محمدی راهکار می‌دهد: «اگر یک مسیر جدید بین لشتو و گالش محله ساخته شود، فشار ترافیکی کم می‌شود و شیرود می‌تواند به یک مقصد گردشگری تبدیل شود که این خودش به رونق اقتصاد محلی کمک می‌کند.»
شعیب محمدی، شهردار شیرود، با اشاره به وضعیت بحرانی جاده ساحلی این شهر اعلام کرد: «هفته گذشته نامه‌ای رسمی به وزیر راه و شهرسازی ارسال کرده‌ام و در آن به‌صراحت وضعیت فرسوده پل‌ها، نبود راه‌های جایگزین و کمبود بودجه شهرداری برای اجرای پروژه‌های عمرانی ملی را شرح داده‌ام. درخواست کردیم وزارت راه با تخصیص بودجه و ورود جدی به موضوع، از بروز بحران‌های احتمالی جلوگیری کند. امیدواریم صدای ما از یک شهر کوچک شنیده شود و توجه لازم به این محور حیاتی کشور صورت گیرد.»
وی افزود:«ما در شیرود با وجود تمام محدودیت‌ها، سعی کردیم کارهای عمرانی را متوقف نکنیم اما واقعیت این است که بدون حمایت ملی، نمی‌توانیم جاده‌ای که روزانه هزاران خودرو از آن عبور می‌کنند را ایمن کنیم. بارها در جلسات استانی و منطقه‌ای مطرح کردیم که شیرود فقط یک گذرگاه محلی نیست؛ بخشی از مسیر استراتژیک کشور است اما تا وقتی بودجه نوسازی از طرف دولت تأمین نشود، کار از پیش نمی‌رود. هر بار که بارندگی شدید می‌شود، نگران بسته شدن پل‌ها هستیم. حتی اگر بتوانیم منابع محدودی برای وصله‌پینه خرج کنیم، این راه‌حل بلندمدت نیست. از وزارت راه انتظار داریم این منطقه را مثل بخشی از شبکه ملی ببیند، نه فقط یک شهر کوچک با منابع محدود.»
چرا نوسازی جاده ساحلی مهم است؟
نوسازی و ایمن‌سازی جاده ساحلی فقط یک کار عمرانی نیست. این جاده یکی از شریان‌های حیاتی کشور است که باید بتواند در برابر فشار ترافیکی، بلایای طبیعی و حوادث غیرمنتظره مقاوم باشد. اگر این اتفاق نیفتد، علاوه بر خطر برای جان مردم، اقتصاد محلی و گردشگری منطقه هم آسیب می‌بیند.با بازسازی پل‌ها و افزایش عرض جاده، ترافیک روان‌تر می‌شود، تصادفات کمتر می‌شود و امکان توسعه گردشگری بیشتر می‌شود. ضمن اینکه مسافران می‌توانند راحت‌تر و با خیال آسوده‌تر سفر کنند.
