جانِ جاریِ جنوب| برای«خلیج فارس»که این روزها سوگوار «بندرعباس» است
بندبند خلیج فارس غرق در ماتم و عزاست و چه غریب که کانون این سوگ، بندرعباس است
هفت صبح، حمیدرضا محمدی| پروای خون کیست که این چنین خلیجِ عزادارِ فارس را غیرت‌نما نموده است؟
منوچهر آتشی
امروز، دهم اردیبهشت، به نام «خلیج فارس» مسمی یافته است. همان روزی که با رشادت امام‌قلی‌خان، سردار صفوی و امیرالامرای فارس و سربازانش، به ۱۱۷ سال سلطه جابرانه پرتغالی‌ها بر جزایر و بنادر خلیج فارس خاتمه داده شد و اصلا همین هم سبب شد تا بندر گمبرون به بندرعباس تغییر نام یابد.
در سال ١۵٠٧ میلادی آلفونسو دوآلبوکرک، دریاسالار پرتغالی، در زمان بنیانگذار دودمان صفوی، هرمز و دیگر بنادر و جزایر جنوبی ایران را تصرف درآورد و برای دورانی طولانی، چون کنترل کامل بازرگانی میان هند و اروپا از طریق خلیج فارس را در اختیار پرتغالی‌ها قرار داد، باعث تغییر کامل موازنه قدرت و تجارت شد.
اگرچه زور ایرانی‌ها به آنان نمی‌رسید اما ماجرا به همین‌جا محدود نماند و حدود یک‌سده پس از این، در سال ١۶٠٢، حاکم بحرین نخستین کسی بود که به مقابله برخاست و همین هم، آغاز راهی شد که ١۵ سال بعد، البته با مشارکت انگلیسی‌ها، ابتدا به آزادی قشم و سپس هرمز منتج و منجر شد. و این‌چنین در آخرین روز آوریل ١۶٢٢ (دهم اردیبهشت ١٠٠١) بنادر و جزایر خلیج فارس دوباره به مام وطن سنجاق شدند.
حالا اما درست در چنین روزهایی که باید غریو شادی از جای‌جای این پهنه آبی می‌شنیدیم و برای این روز ملی مفتخر به آن می‌بودیم و به جشن می‌نشستیم، بندبند خلیج فارس غرق در ماتم و عزاست و چه غریب که کانون این سوگ، بندرعباس است. همان دیاری که 403سال پیش، دلیرانه و رشیدانه در برابر اشغالگران ایستاد و در همه سال‌های پس از آن نیز چنین بود و به یکی از قطب‌‌های تجاری و دروازه‌های ایران بدل شد، حالا باید بایستد و در غم فرزندان خود خون بگرید اما خم به ابرو نیاورد.
سرزمین هرمزگان که حتی نامش را هم از هرمزِ آزادشده چهار سده قبل وام گرفته است، نه‌فقط نبض اقتصاد ایران را با بندر شهید رجایی‌اش در دست دارد که قلب ایران است و پاره تن آن. و اگر چنین نبود در این سوز جانکاه، تمام میهن، یکسره برایش از جای بلند نمی‌شد و به همراهی‌اش نمی‌رفت.
در روز ملی خلیج فارس، به احترام و احتشام همه دریانشینانِ دریادل به‌ویژه اهالی بندرعباس و هرمزگان تمام‌قد می‌ایستیم و کلاه از سر برمی‌داریم که هرچه دارند از این پهنه آبی دارند و ما هرچه داریم از آنان و پاسداری و پاسبانی‌شان از مرزهای آبی سرزمین‌مان داریم. خلیج‌فارس خط قرمز ماست، حتی اگر برخی بخواهند پیشینه را تحریف و تجعیل کنند و گذشته نداشته‌شان را با آن، برای خود بسازند اما زهی خیال باطل....
