از فالوده ایرانی تا ژلاتوی ایتالیایی و بستنی خامهای انگلیسی
بستنی، این خوراکی محبوب جهانی، میراث سه تمدن بزرگ است.
تاریخچه بستنی، این خوراکی محبوب تابستانی، به سه تمدن بزرگ جهان پیوند خورده است. ایرانیان نخستین مردمانی بودند که حدود ۲۵۰۰ سال پیش با ترکیب یخ و شهد میوهها، «فالوده» را ابداع کردند؛ دسر خنکی که با یخ طبیعی کوهها فراهم میشد و در دربارهای سلطنتی جایگاه ویژهای داشت.
با گذر زمان و گسترش مسیرهای تجاری، ایدهی ترکیب یخ با مواد غذایی به سرزمین ایتالیا رسید. در دوره رنسانس، آشپزهای ایتالیایی با افزودن طعمدهندهها و تغییر در روش آمادهسازی، ژلاتو را معرفی کردند؛ دسری بافتدار و نرم که نسبت به فالوده، طعم و تنوع بیشتری داشت.
در ادامه، در انگلستان قرن هفدهم، ابداع «بستنی خامهای» (Ice Cream) با افزودن شیر و خامه به ترکیبات اولیه، انقلابی در صنعت دسرهای یخی به وجود آورد. این اختراع راه را برای تولید انبوه بستنی در سراسر جهان هموار کرد.
امروز، بستنی یکی از پرمصرفترین خوراکیهای دنیا به شمار میآید؛ محصولی که ریشههای آن به خلاقیت سه فرهنگ کهن بازمیگردد: شیرینییخهای ایران باستان، هنر ژلاتوسازی ایتالیا و نوآوریهای آشپزان انگلیسی.