رابطه با رضایت بود؛ صدای نفس های دختر کره ای، او را لو داد

به گزارش هفت صبح ورزشی، ایرج اکبرلو با حضور در برنامه میهمان هفته، حقایق دادگاه دوومیدانی کاران ایرانی در کره جنوبی را تشریح کرد.

به بهانه برگزاری دادگاه دونده های ایرانی در کره جنوبی، ایرج اکبرلو، وکیل فدراسیون دوومیدانی و سخنگوی کارگروه پیگیری پرونده ورزشکاران ایرانی در کره جنوبی را به هفت ورزشی دعوت کردیم تا این بار به کالبدشکلفی تلخ ترین اتفاق ورزش ایران در بهار سال جاری بپردازیم.

گفتگوی مهدی هژبری، سردبیر هفت ورزشی با ایرج اکبرلو را بخوانید و ببینید؛

سلام، برای شروع می خواهم شما را به روزهای بهار ببرم و خبر تلخی که از شرق آسیا به ایران آمد، خبر بازداشت ورزشکاران ایرانی در کره جنوبی... به همین بهانه ایرج اکبرلو، سخنگوی کارگروه پیگیری پرونده ورزشکاران ایرانی در دادگاه کره جنوبی میهمان امروز ما در برنامه میهمان هفته رسانه هفت ورزشی است. جناب اکبرلو، خوش آمدید به هفت ورزشی...

من هم عرض سلام دارم خدمت شما و بینندگان برنامه شما و امیدوارم بتوانیم تا جایی که به پیگیری پرونده آسیب نزند، نکاتی را در این گفتگو برای اطلاع مردم خوب مان بیان کنیم...

هرچند مشکلی که در اردوی تیم ملی دوومیدانی پیش آمد، قبلا هم در سفرهای خارجی پیش آمده اما این پرونده ابعاد عجیب غریبی پیدا کرد. تا جایی که به این پرونده آسیب نمی زند، می توانید موضوع را تعریف کنید.

در مورد هجمه ها باید یک کم عقب تر برویم. فضای بدی در مورد فدراسیون دوومیدانی به خاطر ریاست احسان حدادی که تنها مدال آور المپیکی ما در این رشته ورزشی است به وجود آمد و حتی وزیر ورزش هم درگیرش شد. در همین پرونده هم چون پای احسان حدادی وسط بود یک سری تسویه حساب های شخصی وسط آمد. البته خارج از ایران هجمه ای ایجاد شد که ربطی به وزارت ورزش و رییس فدراسیون دوومیدانی نداشت. یک سری رسانه های معاند دنبال بهانه هستند تا ایران را بزنند و آنها این هجمه را ایجاد کردند.

به هرحال این اتفاق یک روز مانده به بازگشت ملی پوشان دوومیدانی از کره جنوبی رخ داد.

ورزشکاران ما یک روز بعد باید به ایران برمی گشتند. خبر را هم اولین بار یک روزنامه محلی منتشر کرد. نه دادگستری خبر داد و نه اداره پلیس.

قانون مطبوعات کره جنوبی هم سفت و سخت است و اسم نمی آورند. رسانه محلی در شهر گومی که چهار ساعت هم با سئول فاصله دارد، فقط خبر بازداشت ورزشکاران خارجی را اعلام می کند و این خبر سریع به مطبوعات در ایران می رسد و رسانه های ما هم به نقل از کسی که نخواست اسمش را بگوید خبر را منتشر می کنند. یک عده هم به نقل از وکیل کره ای اطلاعات غلطی می دهند در حالی که اصلا آن زمان وکیلی تعیین نشده بود.

در کره جنوبی قانون به همین شکل است که اصلا وکیل را به رسمیت نمی شناسد و پرونده را به موسسه حقوقی می دهد و موسسه حقوقی تعیین می کند.

به هرحال در روز دهم خرداد ماه، یک خانمی با پلیس تماس می گیرد و اعلام می کند من در فلان طبقه هتل هستم و ورزشکاران به شکل گروهی قصد تجاوز به من را دارند و پلیس هم می رود و آنها را بازداشت می کند. طبق مقررات بلافاصله به سفارت ایران اعلام می کنند و سفارت هم از کنسولگری نماینده ای را به ایستگاه پلیس شهر گومی می فرستد و ضمن تایید ملیت ورزشکاران بازداشت شده، از پرونده و شکایت با خبر می شوند که شکایت اولیه تجاوز گروهی بود. روند رسیدگی از همین جا شروع می شود و ظرف ده روز اعلام می کنند که وکیل تعیین کنید. سفارت هم با یک موسسه معتبر که مورد اعتمادش بوده صحبت می کند و برای دفاع از این ورزشکاران قرارداد می بندد. این موسسه حقوقی تشخیص می دهد 16 وکیل تعیین شود.

16 وکیل برای چهار ورزشکار ما؟

بله تخصصی است، البته دعوا که نمی خواهند بکنند. یک وکیل در زمینه پزشکی قانونی تخصص دارد، یکی جرم شناس است، یکی روان شناس، یکی خودش قبلا پلیس بوده... سخنگو دارند، لایحه نویس دارند و همه آنها زیرنظر همان موسسه حقوقی هستند و در هر دادگاه هم چند نفرشان به فراخور موضوع دادگاه می آیند.

آن خانم چند تا وکیل دارد؟

آن طرف را نمی دانیم چون اطلاعات طرف مقابل را در اختیار ما نمی گذارند همان طور که اطلاعات ما را به آنها نمی دهند.

برگردیم به بحث خودمان؛ روز دهم خرداد یک خانمی با پلیس کره تماس می گیرد و می گوید...

من را آورده اند در این اتاق هتل و بعد پلیس ورود می کند و ورزشکاران ما را بازداشت می کند.

در خبر اولی که آمد، گفتند سه نفر بازداشت شدند و یک نفر آزاد است با قید وثیقه و هنوز بازداشت نشده...

شکایت اولیه این خانم که حالت طبیعی هم نداشت از دو نفر بود. پلیس هم که وارد اتاق می شود دو نفر در اتاق بودند. ولی بعد این خانم می گوید نفر سومی هم بوده و نفر سوم هم بازداشت می شود و بعدها می گوید نفر چهارمی هم بوده که ورزشکار چهارم ما را دعوت می کنند ایستگاه پلیس و او هم بازداشت می شود اما بعد از چند روز که وکلای ما می روند و می گویند نفر به نفر بگویید مشکل این چهار نفر چیست و نتیجه پزشکی قانونی هم که می آید و معلوم می شود فقط دو نفر از ورزشکاران ما خروج «منی» از بدن داشتند و دوربین ها را هم بررسی می کنند و می بینند این خانم حالت طبیعی نداشته و با پای خودش به اتاق این ورزشکاران رفته و کسی هم همراهش نبوده و مشخص می شود چه ساعتی رفته و چه ساعتی با پلیس تماس گرفته، نفر چهارم را می گویند در بازداشت نباشد و آزاد شود اما از گومی بیرون نرود و در همین شهر بماند.

بر اساس فیلم های هتل فهمیدند نفر چهارم کاری نکرده؟

بله ولی چون اسمش در پرونده بوده، گفتند در همان شهر بماند. آن جا ما وثیقه نداریم...

وثیقه ای نخواستند و فقط گفتند از شهر خارج نشود؟

دقیقا، گفتند از شهر خارج نشود و در همان شهر بماند. البته ظرف همان ده روز اول پرونده در پلیس تکمیل می شود و می رود دادستانی و دادستانی هم به وکلای ما اعلام می کند آنها چه مدرکی علیه ورزشکاران ما دارند. وکلا هم با مراجعه به ورزشکاران ما دفاعیه آنها را می گرفتند. تا این که در فاصله بیست روز تا دادگاه، آن خانم دوباره آمد و مدعی شد نفر چهارم هم در ماجرا نقش داشته و با طرح این شکایت جدید نفر چهارم نیز بازداشت می شود و با توجه به این نکته که پرونده قبلی در جریان بوده، برای نفر چهارم که متهم می شود به مشارکت در همین پرونده یک پرونده جدید باز می کنند و طبق ادعای این خانم می گویند ورزشکار چهارم ما مراقب بوده پلیس نیاید و اصلا فراهم کننده این تجاوز گروهی به خانم کره ای این نفر چهارم بوده و این ورزشکار هم مثل نفرات دیگر به زندان انفرادی منتقل می شود. ولی دیگر اجازه ملاقات با او را به وکلای ما نمی دهند و می گویند این ورزشکار چهارم بیرون بوده و همان بیرون باید دفاعیه او را می گرفتید.

وکلای ما معترض می شوند که ما باید با این نفر چهارم هم حرف بزنیم و در روز دادگاه هم ایراد شکلی می گیرند و مدعی می شوند وقتی شاکی پرونده یکی است و اتهام یکی است، چرا باید دو پرونده جداگانه بررسی شود. تیم وکلای ما موفق می شوند قاضی را مجاب کنند دادگاه به تعویق بیفتد تا مدارک در اختیار وکلای ما قرار بگیرد. قاضی هم ایراد ما را وارد دانستند و به پلیس تخلف شان را گوشزد کردند. به وکلای ما هم اجازه دادند با بچه ها در این فاصله  ملاقات داشته باشند.

جلسه دادگاه چه شد؟

جلسه دادگاه روز چهارم شهریور ماه برگزار شد بدون حضور خانم شاکی و وکلای او در جلسه شرکت کردند. وکلای او درخواست کرده بودند موکل شان در جلسه نباشد در حالی که می توانستند یک پارتیشن قرار بدهند و آنها از در دیگری وارد شوند و موکلان ما از یک در دیگر... به هرحال دادگاه برگزار می شود و چون یک طرف دادگاه خارجی است و باید کلمه به کلمه ترجمه شود، دادگاه طول می کشد.  بعد از پنج ساعت، جلسه بعدی موکول شد به آخر شهریور ماه و چون تمام موارد را ورزشکاران ما رد کردند، مدارک وکلای ما هم برای رد شکایت شاکی کافی بود، قاضی حکم کرد در جلسه بعدی حتما شخص شاکی باید برای مواجهه، حضور داشته باشد. جلسه سوم هم مهر ماه برگزار خواهد شد.

برای صدور رای؟

بعد از جلسه سوم  باید رای صادر شود. قانون کره این است که بعد از 6 ماه از تاریخ بازداشت باید تکلیف پرونده روشن شده باشد. یعنی رای بدوی و تجدید نظر و رای نهایی همه باید زیر 6 ماه صادر شده باشد به خصوص که پرونده زندانی و بازداشتی دارد. ما درخواست کردیم در جلسه دوم تصمیم های دیگری گرفته شود.

یعنی بچه های ما آزاد شوند؟

حالا یا آزاد شوند یا با پابند الکترونیک  آزاد باشند. بدی کار اینجاست ما در شهر گومی کنسولگری نداریم و بچه ها نمی توانند به سئول بروند و تحت نظر سفارت ایران باشند.

برای این که بحث طولانی نشود، حرف شما را قطع می کنم. من در ایران شنیدم احتمال دارد برای این بچه ها سی سال حبس بریده شود، این هم از همان هجمه هاست؟

نه خیر، این قانون آنهاست.آن جا اعدام ندارند و حکم حبس ابدشان هم از هفت سال تا سی سال است. متاسفانه اتهام سنگینی است. تجاوز جنسی دسته جمعی به عنف...

در صورتی که این نبوده؟

نه واقعا این نبوده و دسته جمعی نبوده و این را فیلم های  هتل و محتویات داخل گوشی این خانم اثبات می کند. با این که محتویات گوشی را پاک کرده بود اما مدرک خیلی مهمی داخل گوشی بود که در رد ادعای خودش، ما این را به قاضی ارائه کردیم.

ادامه دارد...