آخرین صحبت‌های "امید جهان" با مادرش در هفت صبح
امید، فقط خواننده‌ی شادی نبود؛ خودش شادی بود. خودش امید بود.
صدای لرزان مادر و اشک‌های خواهر امید جهان
پسری که بعد از رفتن پدر، شد ستون خانه. کسی که هر صبح، پای مادرش را می‌بوسید و شب‌ها با دلِ خسته، لبخند می‌زد تا دل خانواده‌اش نلرزد.
فردا پیکرش به خاک سپرده می‌شود، اما دلِ مادر هنوز منتظر صدای پایش است…
و خواهرانش هنوز باور نکرده‌اند که دیگر کسی نیست که بی‌قید و شرط، بگوید “باشه، بسپریدش به من»
بدرود امید عزیز؛ پسر دوست داشتنی ایران
روحت شاد و یادت جاودان
