واکنش‌ها به رنگ‌آمیزی محله‌های تهران توسط شهرداری
روزنامه هفت صبح | «خدا زیباست و زیبایی را دوست دارد و مردم همه رنگ و زیبایی را دوست دارند و با این روش می‌توان شهر را قابل تحمل کرد» این حرف‌هایی است که پیروز حناچی حین افتتاح کوچه رنگی محله دستغیب در منطقه ۹ تهران گفته بود، رویدادی که با انتشار عکس‌هایش در شبکه‌های اجتماعی سر و صدای زیادی راه انداخت.
خیلی‌ها به اینکه چرا شهردار تهران برای افتتاح این کوچه رفته، در حالی که چیزی برای افتتاح وجود نداشته گیر دادند و عده دیگری هم پرسیدند که وقتی خود اهالی محله به ویژه بچه‌ها خودشان کوچه را رنگ کرده‌اند دقیقا شهردار تهران برای افتتاح چه چیزی به محله دستغیب رفته است؟ احتمالا شما هم بعد از خواندن این ایرادها احساس کرده‌اید که منتقدان با حمله به کار نمادین شهردار تهران دارند ایرادهای بنی‌اسرائیلی می‌گیرند.
اما وقتی بدانید که محله دستغیب یکی از محروم‌ترین و جرم‌خیزترین و فرسوده‌ترین محله‌های تهران است، تا اندازه‌ای می‌فهمید که دلیل واقعی عصبانیت منتقدان از شهرداری تهران چیست، دلیلی که یکی از کاربران توئیتر آن را روشن اعلام کرده: «رنگ کردن کوچه‌ها در حالی که شهرداری به هزار وظیفه‌اش در قبال محله دستغیب عمل نمی‌کند، اگر عوام‌فریبی نیست، چیست؟»
عده‌ای هم به رنگ کردن آسفالت ایراد گرفتند و گفتند چرا کوچه‌ای که آنقدر باریک است که ماشین نمی‌تواند از آن عبور کند، سنگفرش نشده و داده‌اند بچه‌ها کوچه را رنگ کنند، آنها احتمال پاک شدن رنگ کف کوچه براثر آمد و شد و باران و برف را هم مطرح کردند و گفتند باران هزینه‌ای که برای این کار شده را خواهد شست.
از آن طرف عده‌ای از کسانی که انگار در این پروژه همکاری داشتند، به صحنه آمدند و جواب دادند که رنگ‌های کف خیابان از نوع رنگ‌هایی است که در پروژه‌های راهنمایی و رانندگی استفاده می‌شود و به دلیل جنس و بافتی که دارد تا اندازه زیادی در برابر باران و رفت و آمد مقاوم است. گویا طرحی که شهرداری در کوچه خسرو قدیانی در محله دستغیب اجرا کرده، بخشی از یک طرح بزرگ‌تر برای رنگی کردن تهران است.
مکرمه صدیقی که ساکن کوچه کناردستی همین کوچه رنگ شده است، نظرش را درباره رنگ‌آمیزی کوچه‌ای در محله‌شان می‌گوید: «کار قشنگی است، دست‌شان درد نکند.» به نظر می‌رسد خیلی نمی‌خواهد توضیح بدهد اما وقتی اصرار بیشتری می‌‌بیند، می‌گوید: «بالاخره بچه‌ها سرگرم شدند، کوچه قشنگ شد.
بدمان نمی‌آید کوچه ما را هم رنگ کنند اما خب اگر بیشتر به محله رسیدگی کنند بهتر است. دستغیب واقعا شلوغ است. من نمی‌دانم اینها وظیفه شهرداری است یا نه اما خیلی از کوچه‌ها روشنایی ندارند، جوب‌های وسط کوچه‌ها هم خیلی وقت‌ها پر می‌شود که ما درخواست می‌کنیم شهرداری به این مسائل بیشتر رسیدگی کند.»
از آن طرف شهرداری منطقه ۹ می‌گوید هر کاری به جای خودش و همانطور که رسیدگی به اموری مثل نظافت شهر با شهرداری است، مسئولیت منظر شهری هم به عهده همین نهاد است و اینها با هم منافاتی ندارند. اینطور که سید مصطفی موسوی توضیح می‌دهد، اینطور نبوده که شهرداری تهران صرفا یک طرحی برای رنگ‌آمیزی کوچه‌ها طراحی بکند و سطل رنگ به بچه‌ها بدهد تا آن را اجرا کنند.
او می‌گوید: «شهردار تهران از ابتدای شروع به کارشان توجه زیادی به منظر شهری و رنگ‌آمیزی شهر داشتند و همیشه نسبت به تغییر تهران به عنوان یک شهر خاکستری و دود گرفته دغدغه داشتند؛ برای همین هم طرح‌های اینچنینی تعریف شد. همین کار قبلا در مورد کوچه دیگری اجرا شده است. ما طرح‌های مشابهی را در سایر شهرهای جهان و در محله‌های پرآسیب آنها دیده‌ایم که اجرای آن توانسته تا اندازه زیادی در حال و هوای محله تغییر ایجاد کند.
ما در بازدیدهای محلی این کوچه را انتخاب کردیم چون نسبت به بقیه کوچه‌ها بافت قدیمی‌تری داشت. قبل از رنگ‌آمیزی هم در نمای خانه‌های کوچه تعمیراتی انجام شد و بازسازی‌هایی صورت گرفت. کف کوچه از نو آسفالت شد یعنی اینطور نبوده که فقط رنگ‌آمیزی باشد. در ادامه کار رنگ‌آمیزی هم به خود ساکنان کوچه به ویژه مادران و بچه‌ها سپرده شد تا مشارکت اجتماعی در محله تقویت شود.»
