فاجعه آبی-اناری!
روزنامه هفت صبح | سه نمایش ضعیف باعث نگرانی هواداران بارسلونا در تکرار یک اتفاق تلخ تاریخی شده است. بارسلونا شنبه شب به رقابتهای لالیگا بازگشت و در ادامه روند ضعیف خود دور از نیوکمپ، با نتیجه ۲برصفر تن به شکست برابر گرانادا، یکی از تیمهای آماده این فصل، داد. بارسلونا فصل را با سوپرگل آریتز آدوریز در سن مامس، با شکست یک بر صفر برابر اتلتیک بیلبائو آغاز کرد، در دومین بازی دور از خانه برابر اوساسونا با تساوی ۲-۲ متوقف شد و در سومین دیدار در لوسکارمنس مغلوب شاگردان دیگو مارتینس شد اما این نتایج موجب نگرانی آنها شده است، چرا که این آمار آخرین بار توسط یکی از بدترین تیمهای تاریخ این باشگاه به ثبت رسیده.
بارسلونا آخرین بار ۲۵ سال قبل و در فصل ۹۵-۱۹۹۴ فصل را با ناکامی در سه بازی نخست دور از خانه آغاز کرده بود. آبی-اناریها فصل را با شکست ۲بریک در المولینون برابر خیخون آغاز کردند، در بازی بعدی در دربی کاتالونیا برابر اسپانیول با تساوی بدون گل متوقف شدند و در سومین بازی دور از خانه با ۲بریک مغلوب شاگردان آماده ویکتور فرناندز در رئال ساراگوسا شدند.
سرنوشت آن تیم یوهان کرویف چه بود؟ بارسلونا در شرایطی فصل ۹۵-۱۹۹۴ لالیگا را آغاز میکرد که قهرمان چهار دوره آخر مسابقات محسوب میشد اما یک اتفاق، روند تیم را دگرگون کرده بود. این بارسلونا بیش از آنکه تیم قهرمان لالیگا باشد، نایب قهرمان تحقیرشده آتن در جریان فینال لیگ قهرمانان فصل ۹۴-۱۹۹۳ بود؛ همان تیمی که در یک شب تاریخی با نتیجه ۴برصفر مغلوب میلان و فابیو کاپلو شد.
پیامدهای این شکست خیلی زود آشکار شد. باشگاه با دو تن از ستارگان خود، آندونی زوبیزارتا و مایکل لادروپ، قطع همکاری و در تابستان گئورگی هاجی ستاره جام جهانی ۱۹۹۴ را جذب کرد. البته دیگر خریدهای بارسلونا در آن پنجره نظیر ژابیر اسکورزا، سانچز خارا، خوزه ماری، ژاویر اسکایش و ایگور کورنیف بازیکنان عجیبی بودند که هیچ کس نفهمید بارسلونا با چه انگیزهای اقدام به جذب آنها کرده است.
شروع بد بارسلونا در ادامه فصل هم ادامه داشت. این تیم در طول فصل هرگز به صدر جدول نرسید و در پایان با ۴۶ امتیاز و فاصلهای ۹ امتیازی نسبت به قهرمان، فصل را در رده چهارم به پایان رساند. (در آن زمان هر پیروزی دو امتیاز داشت) در فصلی که بارسلونا تنها سایهای از نام خود بود، این تیم دو بار با نتیجه ۵برصفر مغلوب حریفانش شد. یک بار در ژانویه ۱۹۹۵ در برنابئو الکلاسیکو را با این نتیجه به رئال مادرید، قهرمان فصل واگذار کرد و یک بار هم در فوریه و در الساردینرو، ۵برصفر به راسینگ سانتاندر باخت.
بارسلونا این روزها در خانه تیمی مقتدر است و در دو بازی خانگی فصل جدید، با نتایج مشابه ۵بر۲ از سد رئال بتیس و والنسیا عبور کرده اما تیم فصل ۹۵-۱۹۹۴ هم در خانه نمایشهای خوبی داشت. بارسا در طول فصل، سه بار در بازیهای خانگی رقبای خود را چهار گله کرد، رئال را در نیوکمپ با تک گل میگل آنخل نادال شکست داد و تنها دو بار، برابر سویا و آلباسته، طعم شکست خانگی را چشید.
مشکل اصلی آن تیم هم در بازیهای دور از خانه بود، جایی که این تیم در ۱۹ بازی خارج از خانه در آن فصل فقط شش برد کسب کرد. یکی از نکات بارز بارسا در آن فصل، عملکرد عجیب گلزنان آن بود؛ در پایان فصل هیچ کدام از بازیکنان بارسا نتوانستند گلهای خود را دو رقمی کنند و استویچکوف، جوردی کرویف و کومن با ۹ گل، مشترکا برترین گلزنان فصل بودند. اتفاقی که بعد از آن دیگر در تاریخ باشگاه تکرار نشده است.
در فصلی که پایان راه رونالد کومن در بارسلونا بود، یوهان کرویف فهمید که تیم به یک بازسازی کاملتر نیاز دارد. این تصمیم به ورود بازیکنانی نظیر ایوان دلاپنیا، آلبرت سلادس و روجر به ترکیب اصلی در کنار خرید گئورگی پوپسکیو، لوئیس فیگو، مهو کودرو و دیگران منجر شد. البته کرویف فرصت نکرد تا شکوفایی دوباره تیم بازسازی شدهاش را ببیند و در پایان فصل ۹۶-۱۹۹۵ نیوکمپ را ترک کرد.
شاید پیشبینی با این آمار کار آسانی باشد اما تجربه نشان داده این نتایج نیز برای قضاوت کردن کافی نیستند. بارسلونای لوئیس فنخال در چهار دیدار دور از خانه ابتدایی خود در فصل ۹۹-۱۹۹۸ نتوانست برنده شود؛ این تیم در سوپرجام اسپانیا ۲بریک مغلوب مایورکا شد، در لالیگا مقابل راسینگ (صفر-صفر) و رئال مادرید (۲-۲) مساوی کرد و در لیگ قهرمانان نیز برابر منچستریونایتد به تساوی ۳-۳ رسید.
تیم لوئی فنخال این نتایج را جبران کرد و در پایان فصل با ۷۹ امتیاز و فاصلهای ۱۱ امتیازی نسبت به رئال مادرید، مقتدرانه قهرمانی لالیگا را جشن گرفت. بارسلونا نمیتواند ناکامیهای اخیر خود، به خصوص شکست برابر گرانادا را به گردن بدشانسی بگذارد. اکنون والورده باید تصمیم بگیرد که قصد دارد تیمش مسیر تیم در آستانه ویرانی کرویف را انتخاب کند یا تیم احیا شده لوئی فنخال در روزهای پایانی قرن بیستم را انتخاب خواهد کرد.