تحلیلی برعملکرد بنیامین در مقام مجری
روزنامه هفت صبح، احمد رنجبر | این سومین دورخیز بنیامین بهادری برای اجراست.او یک بار برای اجرای تاک‌شو «تب تاب» شبکه سه انتخاب شد اما در لحظه آخر مجوز حضور روی آنتن را به‌دست نیاورد. سال پیش قرار بود اجرای ویژه برنامه افطار این شبکه را برعهده داشته باشد اما باز هم در دقیقه ۹۰ با حضور او مخالفت شد.بهادری چندی پیش بالاخره با ویژه برنامه«میزبان» فرصت اجرا به‌دست آورد که به مدت ۱۰ شب به شکل زنده از طریق یکی از سامانه‌های اینترنتی پخش شد.عملکرد این خواننده پاپ در عرصه اجرا را محک زده‌ایم.
*** مورد اول| سبک اجرا
آنچه محل ارجاع برای تحلیل عملکرد بنیامین قرار گرفته است، سه گفت‌وگوی او با اکبر عبدی، سحر قریشی و بابک جهانبخش است.این مصاحبه‌ها به دلیل شرایطی که بر آنها حاکم بود را می‌توان سخت‌ترین آزمون‌های بهادری دانست… یکی از ابزارهای ابتدایی اما مهم برای هر مجری فن بیان است. بنیامین در«میزبان» نشان داد تسلط خوبی بر واژه‌ها دارد و می‌تواند با جمله‌های ساده و کوتاه منظورش را منتقل کند.
او به ندرت گرفتار تپق و اشتباه لفظی می‌شد و این بزرگ‌ترین امتیاز او محسوب می‌شود.درباره پوشش و آرایش بنیامین نیاز به توضیح نیست؛او خواننده است و می‌داند متناسب با هر اتفاق باید چه ظاهری داشته باشد. همین‌قدر اشاره کفایت می‌کند که بنیامین با تیپ اسپورت روی صندلی اجرا می‌نشست که این تصمیم به راحت بودن او با مخاطبان کمک بیشتری می‌کرد.
بنیامین بهادری به کرات از لیوان کمک می‌گرفت! او می‌خواست بازی با لیوان و نحوه دست گرفتن آن تبدیل به شناسنامه اجرایش شود که خب توقع زیادی است اگر بگوییم موفق بوده.بهادری در مسیر ابتدای اجراست و باید زمان بگذرد تا بتواند از جزئیاتی مثل دست گرفتن لیوان برای هویت اجرایش بهره‌ای مناسب ببرد.
*** مورد دوم| سوالات جدی
بنیامین بهادری هنگام اجرا،نه کاغذی در دست داشت و نه گوشی در گوش او بود.با این حال از مسیر مصاحبه می‌توان حدس زد، او پیش از اجرا درباره مهمان تحقیق و مسیر گفت‌وگو را مشخص کرده است.مهم‌ترین امتیاز بنیامین در بخش گفت‌وگوی جدی این است که روح مصاحبه خشک نمی‌شود. مثلا وقتی از اکبر عبدی پرسید ۱۲ بهمن ۵۷ کجا بودید، حواسش بود بحث خسته‌کننده نشود.
عبدی جواب داد:«بانک سر کوچه را آتش زدم! ۱۷ ساله بودم. پیرمردی گفت آتش نزن . نان ۵ زاری می‌شود هزار تومان!» پاسخ‌های عبدی از مواردی بود که می‌توانست مجری را دستپاچه کند. بنیامین اما مسیر گفت‌وگو را خوب هدایت کرد و از روحیه انقلابی هم‌محله‌ای‌های عبدی یعنی بچه‌های نازی‌آباد گفت.
*** مورد سوم| سوالات فان
بنیامین بهادری نشان داد گزینه‌ای مناسب برای گفت‌وگوهای فان است.نمی‌خواهیم ارزش کار او را تقلیل دهیم بلکه از یک توانایی صحبت می‌کنیم.او هم در گفت‌وگو با اکبر عبدی و هم سحر قریشی این وجه از استعداد خود را به رخ کشید.
مثلا مصاحبه با قریشی را از محل زندگی او در جوانی و نوجوانی شروع کرد و به اینجا رساند که بگوید بچه محل هستیم. این «بچه محل» هم یخ مهمان را بیش از پیش باز کرد و هم در چند بزنگاه به کمک او آمد و جایی که احساس کرد سوالش تند و تیز است از آن بهره برد.
بنیامین به زندگی شخصی قریشی،ماجرای شهرت،تبعات مصاحبه معروفش با رشیدپور و … هم ورود کرد اما حواسش بود که گرفتار بی‌نزاکتی نشود. بهادری بدون آنکه برچسب تجاری بودن به قریشی بزند،پرسید:« چرا برخلاف مردم، جشنواره فجر شما را جدی نمی‌گیرد؟»
یا گفت: «احتمال دارد اصغر فرهادی روزی نقش مقابل نوید محمدزاده را به سحر قریشی بدهد؟» این پرسش‌ها مجال خوبی بود تا قریشی از خود دفاع کند.بنیامین در گفت‌وگو با عبدی هم سوال‌های فان اما زیرکانه‌ای پرسید.مثل اینکه«پول چقدر برای‌تان مهم است؟» او این پرسش را ناظر به اختلاف عبدی با تهیه‌کننده‌ها بر سر دستمزدش پرسید.او ماجرای شوخی عبدی با محمدرضا شریفی نیا در برنامه «ام شو» را هم پیش کشید که منجر به خلق لحظاتی مفرح شد.
*** مورد چهارم| سوال‌های تخصصی
آنچه از بنیامین بهادری دیدیم این است که به اقتضای مختصات برنامه «میزبان» سعی می‌کرد از سوال‌های تخصصی پرهیز کند. حتی وقتی بابک جهانبخش به عنوان هم صنف او مقابلش نشست، چندان به مباحث تخصصی ورود نکرد.
با این حال حتی مقابل همکارش راحت بود و از علاقه خود به جهانبخش گفت و اعتراف کرد از زمانی که خواننده‌ای معروف نبوده، ترانه‌هایش را دوست داشته است. بهادری با «میزبان» نشان داد استعداد اجرا را دارد؛ آیا این برنامه اینترنتی مجوز حضور او در تلویزیون خواهد شد؟
