یک میلیون عوارض خروج بده، واکسن بزن!
روزنامه هفت صبح، محمدجواد ترابی | درخواست اخذ تصمیماتی عقلانی و مبتنی بر عدالت، حداقل خواسته هر فردی در دنیا از قوه مقننه و مجریه کشورش است. به همین خاطر طبیعی است آنکه سرمایه بیشتری به‌دست می‌آورد و خرج بیشتری می‌کند به‌همان نسبت هم عوارض بیشتری بپردازد. اما قوانینی در کشورمان وجود دارد که برخلاف هرگونه رویه عادلانه‌ای است. مثلا همین عوارض خروج از کشور که بین مسافر پرواز فرست‌کلاس و مسافر زمینی تفاوتی قائل نمی‌شود.
حرف حساب این بخش از قانون بودجه کشور هم این است که می‌خواهی بروی خوشی کنی، خب مالیاتش رو بده! چی؟ دوباره می‌خواهی بروی و بیشتر استراحت کنی، یک و نیم برابر مالیات بده؟ سه باره؟ دوبرابر بده! مهم هم نیست که این سفر علتی مرتبط با گردشگری یا سلامت یا ماموریت یا … (فارغ از سفرهای مذهبی) دارد، مهم این است که تو می‌خواهی از کشور خارج شوی و عوارضش را باید بدهی.
مرزنشینان هم که تا انتهای سال ۹۶، بازارچه‌های مرزی پررونقی داشتند و فقط با پرداخت عوارض ۲۵هزار تومان به‌دفعات رفت‌وآمد داشتند، فقط یکبار در سال می‌توانند از این بخت‌شان استفاده کنند و برای بیش از یکبار خروج از کشور، باید همان ۶۰۰هزار و ۸۰۰ هزار تومان عوارض خروج، یا بهتر بگوییم جریمه خروج از کشور را پرداخت کنند. حالا چرا این بحث را امروز مطرح می‌کنم؟ با داغ شدن بحث تزریق رایگان واکسن کرونا برای جذب توریست، خرده‌بحث‌هایی به راه افتاده که پربیراه نیست.
همه از این ماجرای تزریق واکسن در ارمنستان گویا راضی‌اند؛ هم دولت ایران و هم دولت ارمنستان. برای دو بار سفر به ارمنستان باید جمعا هر فرد یک میلیون تومان عوارض خروج بپردازد، یعنی چیزی در حدود ۴۰ دلار. در مقابل ارمنستان هم پس از شیوع کرونا و جنگ سال گذشته، با واکسنی که رایگان می‌زند، از این همه جذب گردشگر سود بسیاری می‌کند. حال نکته عجیب اینجاست که بین مسافر زمینی با میانگین درآمد کمتر و مسافر هوایی با میانگین درآمد بیشتر، یک مالیات یکسان اخذ می‌شود!
به عبارتی بین کسی که حدود ۴۸ ساعت در مسیر رفت و برگشت این جاده است با کسی که بلیت فرست‌کلاس هواپیما تهیه کرده، فرقی نمی‌بینیم! این موضوع تازگی ندارد ولی این‌بار که بحث سلامتی مطرح شده، مجدد سروصدا کرده است. اینکه چطور با حدود ۷ تا ۱۰ میلیون تومان هزینه زمینی هم باید یک میلیون تومان بدهی و با ۱۵ تا ۳۰ میلیون تومان هزینه گشت هوایی هم همین‌مقدار، خب عجیب است ولی گویا فقط برای ما مردم و نه دولتمردان.
عوارض خروج از کشور مختص به ایران نیست، با این تفاوت که الزاما محدود به خارج از کشور نیست و ابدا به یک وسیله نقلیه هم مرتبط نیست. چطور؟ اگر شما با پرواز خارجی از نقطه‌ای به نقطه‌ای رفته باشید، قطعا این هزینه را پرداخته‌اید؛ مستتر شده در بلیت. این هزینه را ایرلاین‌ها از نوع صندلی انتخابی شما (فرست، بیزینس، اکونومی) محاسبه و در بلیت لحاظ می‌کنند و در فاکتور پیش از پرداخت نهایی به کاربر نشان می‌دهند.
عمده صندلی‌های اقتصادی (اکونومی) هواپیماها ابدا عوارضی ندارند ولی مابه‌ازای آن مالیات سنگینی تا حد دو برابر برای صندلی‌های ویژه در بخش فرست‌کلاس لحاظ می‌کنند. عوارض خروج زمینی که آنطور که برمی‌آید ابداع خودمان است و خوب است برای ثبت مالکیت معنوی آن اقدام کنیم. سال ۹۷ در دفاع از عوارض خروج از کشور این ادعا شد که خرجش را صرف گردشگری داخلی می‌کنیم؟ این درآمدها کجا خرج شد؟ کسی خبر دارد؟ ۹۷ تا ۹۹ نوش‌جان دولت. این عوارض خروج را که قصد ندارید کم کنید، دست‌کم درآمد به‌دست آمده از عوارض خروج ۱۴۰۰ ارمنستان را بگذارید برای تامین واکسن بیشتر؛ نوع داخلی و خارجی‌اش هم با خودتان.
