یادداشت تئاتر| درباره نمایش «اتاق سفید»
روزنامه هفت صبح، سمانه استاد| نمایش «اتاق سفید» که پیش‌تر به کارگردانی مسعود هاشمی‌نژاد و مهسا جعفری در خانه هنرمندان به روی صحنه رفت، به‌زودی اجراهای خود را در تئاترشهر کرج آغاز می‌کند. به این بهانه به مرور این نمایش می‌پردازیم. «اتاق سفید» روایتی است از یکی از تلخ‌ترین اتفاق‌های زندگی که همانا درگیر شدن کودکان با سرطان است، اما این واقعیت تلخ تبدیل به خیالی شیرین می‌شود که می‌توان آن را مهم‌ترین ویژگی این نمایش دانست.
«اتاق سفید» نمایشی دغدغه‌مند است که سعی کرده علاوه بر نمایش واقعیتی تلخ که همانا دست و پنجه نرم کردن کودکان و خانواده‌هایشان با این بیماری است، بچه‌هایی را نشان دهد که در دنیای کودکی و نوجوانی خود شکل دیگری به این بخش از زندگی داده‌اند و مفهوم مرگ برایشان جنس دیگری پیدا کرده است. کارگردانان این نمایش سعی کرده‌اند به‌جای اینکه بیشتر روی احساسات مخاطب دست بگذارند، او را به تفکر وابدارند.
سرطان از هر شکلی و در هر سنی خود موضوعی تلخ و دردناک است و پتانسیل این را دارد که با هر جمله‌ای در نمایش بتوان احساسات مخاطب را برانگیخت و اشک را به چشمانش آورد، اما آنچه در «اتاق سفید» اتفاق می‌افتد، دنیایی متفاوت با واقعیت تلخ این بیماری است. «اتاق سفید» فضایی خیال‌انگیز می‌سازد که در آن کودکان و نوجوانان نمی‌میرند، بلکه به پیکنیک می‌روند، هر چند خودشان می‌دانند پیکنیک همان مرگی است که از بار تلخی‌اش کاسته شده و این اتفاقی است که در کل نمایش رخ می‌دهد؛ جایگزینی‌هایی که از بار تلخ این اتفاق می‌زداید و لحظاتی قابل تامل و گاه شیرین برای مخاطب می‌سازد.
از دیگر ویژگی‌های این نمایش بی‌شک بازی خوب نوجوانانی است که مشخص است ماه‌ها تمرین را پشت‌سر گذاشته‌اند. نوجوانانی که برای اولین‌بار صحنه حرفه‌ای تئاتر را تجربه کرده‌اند، اما بدون کوچکترین ایرادی، نقش خود را ایفا کرده و روی صحنه خوش می‌درخشند. آنها علاوه بر اینکه با مخاطب ارتباط خوبی برقرار می‌کنند، با یکدیگر نیز روی صحنه خوب ارتباط می‌گیرند و این نشان از حضور آنها در کنار هم برای مدتی طولانی می‌دهد که به این تسلط در ارتباط منجر شده است. طراحی صحنه، لباس و نور نیز از دیگر نقاط قوت اجراست. طراحی‌هایی که با هم همخوان شده و به کلیت نمایش کمک کرده‌اند.
«اتاق سفید» نمایشی قابل احترام است که نکته‌ای مهم را به مخاطب یادآوری می‌کند؛ اهمیت آموزش در پرورش نسلی جدید و حرفه‌ای. بازیگران این نمایش به مدت دو سال در کنار هم و با هم تلاش کرده‌اند، الفبای تئاتر را از الف تا ی گام به گام با هم آموخته‌اند، تمرین کرده‌اند، وقت گذاشته‌اند و در اختیار گروه بوده‌اند و حالا می‌توان نتیجه این دو سال مداومت در آموزش و تمرین را روی صحنه دید که منجر به نوجوانانی با اعتماد به‌نفس، مسلط و توانمند شده است.
آموزش درست و به‌اندازه می‌تواند تاثیر بسیاری در پرورش نسل‌ها داشته باشد. تنها یک آموزش مدام است که می‌تواند از یک نوجوان خام، بازیگری بسازد که در سطح خود خوب روی صحنه ظاهر شود. نمایش «اتاق سفید» نمایشی ارزشمند و قابل دیدن است و بی‌شک مخاطب از دیدن آن دست پر بیرون خواهد آمد و موضوعی برای فکر کردن خواهد داشت.
