چند خبر کوتاه از حاشیه‌ها و تازه‌های کتاب
روزنامه هفت صبح | انتقاد موراکامی از نخست‌وزیر ژاپن: هاروکی موراکامی، نویسنده ژاپنی از نخست‌وزیر ژاپن برای تصمیمات نادرست در مهار ویروس کرونا در این کشور انتقاد کرد. او در برنامه رادیویی ماهانه خود روز یکشنبه به انتقاد از نخست‌وزیر ژاپن پرداخت و گفت افزایش شمار مبتلایان کووید ۱۹ و نیز افزایش فزاینده نگرانی‌های عمومی درباره پاندمی را نادیده گرفته است. موراکامی با نقل صحبت‌های سوگا در ماه گذشته قبل از شروع بازی‌های دیرهنگام المپیک گفت «اگر او واقعا مسیر خروج از این تونل را به چشم خود دیده چشم‌هایش برای سن‌و سالش، دید خیلی فوق‌العاده‌ای دارند. من که هیچ نور و خروجی از این تونل نمی‌بینم.» سوگا در سخنرانی خود گفته بود «بعد از یک تونل تاریک طولانی، حالا داریم مسیر خروج را می‌بینیم.»
گفتنی است که بعد از شروع بازی‌های المپیک در ژاپن، شمار مبتلایان جدید در این کشور ۵ برابر و در توکیو بیش از ۳ برابر شده است. نویسنده «کافکا در کرانه» در ادامه افزود: «به نظر می‌رسد که او به حرف هیچ‌کسی گوش نمی‌دهد.» نخست‌وزیر ژاپن که به کارایی واکسیناسیون عمومی بیش از حد خوش‌بین بود، برای برگزاری مسابقات المپیک و پارالمپیک به‌رغم افزایش نگرانی‌ها و اعتراضات عمومی با انتقادات گسترده‌ای روبه‌رو شده و رتبه حمایتی از دولت او از ۷۰درصد در طی چند ماه پس از مراسم تحلیف به ۳۰درصد سقوط کرده است. سوگا هفته گذشته اقدامات پیشگیرانه و محدودیت‌های کرونایی را در بیش از سه چهارم ژاپن تشدید و همچنین از افزایش سرعت واکسیناسیون به روزانه یک میلیون دُز تجلیل کرد.
دوباره خانم مارپل : چند نویسنده معاصر انگلیسی به‌صورت مشترک در کتابی مجموعه داستان‌های خانم مارپل نوشته آگاتا کریستی را ادامه داده و قرار است این کتاب سال آینده وارد بازار کتاب شود. جین مارپل که با نام خانم مارپل نیز شناخته می‌شود، یکی از شخصیت‌های داستانی نویسنده جنایی‌نویس انگلیسی، آگاتا کریستی است. او زن مسن تنهایی است که برای تفنن به حل مسائل جنایی می‌پردازد. شخصیت خانم مارپل اولین بار در داستان کوتاه باشگاه سه‌شنبه‌شب که در سال ۱۹۲۶ نوشته شد، به خوانندگان معرفی گردید. در نوشتن این مجموعه ۱۲ نویسنده دیگر انگلیسی نیز شرکت دارند که همگی طرفدار داستان‌های خانم مارپل هستند. این کتاب قرار است با مشارکت و اجازه بنیاد آگاتا کریستی در سپتامبر ۲۰۲۲ میلادی در بازار کتاب انگلیس و در صورت استقبال در کشورهای دیگر نیز منتشر شود.
نویسندگان می‌گویند قصد دارند با این کتاب شخصیت خانم مارپل را با نسل جوان بیشتر آشنا کنند. آگاتا کریستی نویسنده مشهور انگلیسی و خالق داستان‌های جنایی و ادبیات کارآگاهی بود. کریستی، اولین نویسنده‌ای است که کتاب‌هایش بیشترین ترجمه را به زبان‌های مختلف دنیا داشته است. پس از وی ژول ورن و سپس شکسپیر قرار دارند. کریستی در یک خانواده ثروتمند از طبقه متوسط در تورکی، دوون به دنیا آمد و عمدتاً در خانه تحصیل می‌کرد. او در ابتدا یک نویسنده ناموفق بود و شش رد پی‌درپی داشت؛ اما این در سال ۱۹۲۰ با انتشار ماجرای مرموز در استایلز با حضور کارآگاه هرکول پوآرو تغییر کرد. کتاب‌های کریستی به بسیاری زبان‌های دنیا ترجمه شده است.
شرمسارم در بریتانیا هستم! هیلاری منتل، نویسنده سرشناس انگلیسی با انتقاد از نحوره برخورد دولتمردان بریتانیا با پناهجویان، اعلام کرد قصد دارد تابعیت خود را تغییر دهد. این نویسنده برنده دو جایزه ادبی بوکر در مصاحبه اخیر خود با روزنامه ایتالیایی «لا رپوبلیکا»، ضمن ابراز شرمساری از رفتار دولت بریتانیا با مهاجران و پناهجویان اعلام کرد برای آن‌که می‌خواهد دوباره یک اروپایی باشد قصد دارد تابعیت کشور ایرلند را بپذیرد. منتل همچنین گفت: «این زشت‌ترین جنبه جهانی بریتانیا پس از برگزیت (خروج از اتحادیه اروپا) بود. ما چهره زشت بریتانیای معاصر را زمانی دیدیم که مردم در سواحل از پناهندگان خسته سوءاستفاده می‌کردند و این باعت شرمساری است. همچنین از این شرمسارم که در کشوری زندگی می‌کنم که این دولت را انتخاب کرد.
دولت کنونی ما سیگنال‌های متفاوتی ارسال می‌کند؛ از سویی با افتخار از «بریتانیای جهانی» می‌گوید و در عین حال با قطع کمک‌های خارجی، جایگاه کشور را تنزل می‌بخشد، گویی این یک کشور کوچک شکسته است که نمی‌تواند به وعده‌های خود عمل کند.» هیلاری منتل که به بیماری آندومتریوز مبتلاست گفت این بیماری زندگی او را نابود کرده است: «وقتی زنی جوان و ۲۷ ساله بودم و پیش از تشخیص ابتلا به بیماری، نمی‌خواستم بچه داشته باشم اما بعدها این بیماری عملا این انتخاب را از من گرفت و حالا در آرزوی داشتن نوه هستم و در این مرحله از زندگی، بیشتر این احساس را دارم.» این نویسنده ۶۹ ساله، نخستین زن برنده دو جایزه «من بوکر» است.
انتقاد از زندگی فیلیپ راث: شخصیت راث در زمان حیاتش از سوی همسرش کلر بلوم بارها مورد انتقاد قرار گرفته بود و حالا بعد از مرگش از سوی ژاکوس برلینربلو هم مورد انتقاد قرار گرفته است. او یکی از موفق‌ترین نویسندگان قرن اخیر در این کشور و یکی از معدود نویسندگانی بود که اکثر جوایز ادبی در سراسر جهان را کسب کرد. جایزه ملی منتقدان کتاب، سال ۱۹۹۱، جایزه پن/ فاکنر، سال ۱۹۹۳، جایزه ملی کتاب آمریکا، سال ۱۹۹۵، جایزه پولیتزر، سال ۱۹۹۸، جایزه فرانتس کافکا، سال ۲۰۰۱، جایزه ادبی من بوکر، سال ۲۰۱۱ و جایزه ادبیات پرنس آستوریاس، سال ۲۰۱۲ از مشهورترین این جوایز بودند.
شخصیت راث در زمان حیاتش از سوی همسرش کلر بلوم بارها مورد انتقاد قرار گرفته بود و حالا بعد از مرگش از سوی ژاکوس برلینربلو هم مورد انتقاد قرار گرفته است. فیلیپ راث در سال ۱۹۹۰ با کلر بلوم بازیگر انگلیسی ازدواج کرد که این رابطه در سال ۱۹۹۴ به جدایی انجامید. بعدها بلوم روایت زندگی خود با راث را در کتاب ترک خانه عروسک نوشت و در سال ۱۹۹۶ منتشر کرد که جزئیات روابط خصوصی آن دو را برملا کرد. ژاکوس برلینربلو، استاد دانشگاه در کتابی زندگی راث را تشریح کرده و گفته است راث در طول زندگی‌اش سعی کرد خودش را بیشتر از آن چیزی که هست، نشان دهد و به‌طور حتم در این کار موفق ظاهر شده است. البته همه نویسندگان جوان همین کار را می‌کنند؛ ولی راث روابط منفعت‌طلبانه‌اش بیشتر از نویسندگان دیگر و به نوعی در این کار استاد بود.
