چطور مرباها صبحانه ما را دگرگون کردند؟
روزنامه هفت صبح | اینکه هر میوه فصل خودش را دارد و ما نمی‌توانیم میوه‌های دلخواهمان را برای مدت زیادی نگه داریم، باعث شده که خلاقیت بشر در فرآوری میوه‌ها شکوفا شود و به راه‌های مختلف ازجمله خشک کردن و درست کردن انواع مرباها رو بیاورد. مربا یعنی تربیت شده یا پرورده و این یعنی احتمالا کسانی که مربا را برای اولین‌بار درست کردند به این نتیجه رسیدند که این نسخه، از خود میوه هم بهتر است. موضوعی که احتمالا برای کسانی که به طعم‌های شیرین یا صبحانه‌های مفصل علاقه دارند، چندان هم بیراه نبوده است.
گفته می‌شود که مربا تاریخ چند هزارساله دارد و گویا اولین‌بار کسانی در نزدیکی مزارع نیشکر دست به پخت میوه‌ها با شکر زده‌اند اما حالا تمام مردم جهان از این ایده استفاده می‌کنند و اگرچه در ایران مربا در وعده صبحانه مصرف می‌شود، عده زیادی از مردم دنیا انواع مربا را در وعده‌های مختلف مخصوصا شام مصرف می‌کنند و حتی بعضی‌ها مثل آلمانی‌ها از اینکه کنار خوراکی‌هایی مثل گوشت و پوره سیب‌زمینی کمی هم مربا گذاشته شود، بدشان نمی‌آید. ایتالیایی‌ها هم مربا را در طیف بزرگی از غذاها استفاده می‌کنند.
کارخانه یا خانه
مربا پختن کار سختی نیست اما ریزه‌کاری‌هایی دارد که باعث می‌شود هرکسی نتواند مربای دلخواهش را درست کند، ضمن اینکه مربا پختن به زمان نسبتا زیادی هم نیاز دارد، مخصوصا اگر بخواهید یک مربای حرفه‌ای و درجه یک داشته باشید باید از شب قبل میوه‌های شسته و خرد‌شده را در میزان مناسبی از شکر بخوابانید تا حسابی آب بیاندازند و نیاز به اضافه کردن آب نداشته باشند. وقتی اینها را مرور می‌کنیم می‌بینیم که شاید رفتن تا سوپرمارکت و خریدن یک شیشه مربای آماده، ایده خیلی بهتری باشد، برای همین هم هست که صنعت تولید و فروش مربا رونق زیادی دارد و برندهای مختف شناخته‌شده‌ای سراغ این بازار می‌روند.
بیژن یکی از همین برند‌هاست. محصولات متنوع برند بیژن به‌خصوص سُس‌های آن با تبلیغات گسترده‌اش، نمی‌گذارد که کسی با آن ناآشنا باقی بماند. مرباهای این برند هم در میان محبوب‌ترین‌های بازار هستند. بیژن مرباهای مختلفی تولید می‌کند: توت‌فرنگی، بِه، هویج، انجیر، گل‌سرخ و… خریداران و دوستداران مرباهای بیژن در یک نکته، نظر مشابهی دارند: طعم. طعم مرباهای این برند توانسته مشتریان را راضی نگه دارد. ظاهرا بیژن ذائقه مشتری ایرانی را به‌خوبی می‌شناسد.
تنوع مرباهای این برند مطلوب است و ظاهرا، مزه آنها هم به مزه مرباهای خانگی نزدیک. شاید به همین‌خاطر است که از آنها استقبال زیادی می‌شود. مثلا شیرینی اغراق‌شده و آزاردهنده‌ای در محصولات بیژن حس نمی‌شود. البته این را هم یادتان باشد که شیشه‌های مربای بیژن کمی کوچک هستند. از نظر قیمتی تفاوت چندانی میان مرباهای بیژن و محصولات برندهای دیگر نیست اما حجم هر شیشه بیژن کم است.
موسوی هم یکی از برندهایی است که می‌توان مربا را تخصص‌شان دانست.
این برند برای اولین بار مربا را در ظرف‌های یک بار مصرف با طراحی جالب، حجم کم و قیمت خوب به بازار عرضه کرد و توانست توجه خیلی از مشتری‌ها و مرباخورها را به خودش جلب کند. آن طعم مصنوعیِ شیمیاییِ موجود در برخی از مرباهای موجود در بازار در مرباهای موسوی دیده نمی‌شود و اندازه مناسب این مرباها هم یکی دیگر از دلایل محبوبیت آنها هستند.
یکی دیگر از برندهایی که توانست به‌خوبی محصولاتش در بازار مربای ایران جا بیاندازد شانا است. برندی که این کار را با تنوع دادن به محصولاتش و ارائه مرباهایی انجام داد که اسمشان را کمتر شنیده بودیم و یک‌جورهایی از صندوقچه تاریخ مربای ایران بیرون کشیده شده بودند؛ مثل مربای هویج زعفرانی، بادمجان و هویج و گل‌محمدی. شیشه‌های مرباهای شانا هم بزرگ هستند و از نظر حجم کافی خواهند بود. البته کافی‌بودن به نظر شما در جایگاه خریدار وابسته است. اما به‌طور متوسط و از نظر عموم، حجم مرباهای شانا با قیمت‌شان مناسب است و وضعیت خوبی دارد.
همه این برندها می‌توانند برای چند وعده صبحانه کار شما را راه بیاندازند اما اگر می‌خواهید حجم زیادی مربا بخرید و کارتان با یک شیشه و یک ظرف یک بار مصرف ۱۰۰ گرمی راه نمی‌افتد بهتر است سراغ برند جدید ایز بروید که مربای سطلی تولید می‌کند و اینطور که مصرف‌کننده‌ها در گروه‌های مجازی خوراکی می‌گویند مربای انجیر خیلی خوبی هم در سبد فروشش دارد.
مرباهایی که اسمشان را نشنیده‌اید
احتمالا بارها شنیده‌اید که بعضی از مادرها و مادربزرگ‌ها هر چیزی به دستشان می‌رسیده تبدیل به مربا می‌کرده‌اند و حتی به پوست خوراکی‌هایی مثل پرتقال و پسته هم رحم نمی‌کردند اما وقتی بدانید که بقیه مردم جهان چه خوراکی‌هایی را تبدیل به مربا می‌کنند دیگر از شنیدن اسم مربای پوست پسته تعجب نمی‌کنید.
شاید بتوان گفت که عجیب‌ترین مربایی که هرکسی اسمش را شنیده، مربای گوشت یا مربای بیف است که از طریق پخت گوشت‌های رشته‌رشته شده با شکر و شهد به‌دست می‌آید و برای کنار بعضی از غذاها در اروپای غربی و آمریکا استفاده می‌شود. گویا بعضی‌ها هم گوشت را اول می‌پزند و بعد با شهد و شکر آن را آغشته کرده و سرو می‌کنند اما گروه اول با پخت همزمان اینها با هم می‌توانند مربای گوشتشان را مدت بیشتری نگهداری کنند. بعد از شنیدن اسم مربای گوشت شاید مربای دیگری به نظرتان عجیب نرسد اما به هر حال مربای پیاز، موز، کاکتوس، فلفل دلمه‌ای و بادمجان هم می‌توانند در زمره مرباهای عجیب و غریب قرار بگیرند.
