چرا تولید داخل در رقابت قیمت با جنس خارجی ناکام است؟
روزنامه هفت صبح، آرش غفاری | دوستان جان سلام. فکر می‌کنم در همین ستون به عناوین مختلف بیش از ده بار گفته شده که ما تولید داخلی مرغوب و با کیفیت زیاد داریم. اما متاسفانه از لحاظ مزیت رقابتی قیمتی توان مقابله با رقیبان خارجی هم طراز خود را نداریم.برای نمونه برنجی که در تایلند تولید می‌شود با هزینه‌های گمرکی، مالیات، حمل دریایی، حمل زمینی و … در ایران ارزانتر از برنج شمال ما در تهران تمام می‌شود! چرایی این مسئله را از دوستانم پرسیدم.به چند توئیت منتخب توجه کنید.
Hadi: دلایل زیادی وجود داره ولی به نظرم مهمترین عامل مقیاس تولیده. وقتی یک شرکت چینی کالایی تولید می‌کنه، بازاری به وسعت کل دنیا رو در نظر داره. به همین دلیل و به پشتوانه قدرت بازاریابی و فروش، با تیراژ بالا تولید می‌کنه. این باعث میشه قیمت عوامل دیگر تولید هم کاهش پیدا کنه و در نهایت…
Mohammadali:یه بخشیش برمی‌گرده به سیاست‌های دولت. تولید‌کننده باید مالیات بده قیمت مواد اولیه تولید هم که دائم بالا میره. از طرفی سود دلالی هم بیشتره و فرار مالیاتی هم راحت‌تره درنتیجه سرمایه‌گذارهای بزرگ می‌روند سمت دلالی و از تولیدکننده‌ها پشتیبانی نمی‌کنند در نتیجه تولید نمی‌صرفه.
Mahdis papanchi:ضعف در مدیریت هزینه موجب می‌شود بهای تمام شده بالا برود. حافظه تاریخی هم جنس خارجی را باکیفیت‌تر می‌داند، حتی اگه اینطور نباشد(ضعف در آگاهی دادن و اطلاع رسانی). در نتیجه جنس ایرانی هم‌قیمت جنس خارجی اقبالی نخواهد داشت.
Aftabgardoon:به روز نشدن ابزار تولید، تیراژ پایین، نداشتن تفکر طولانی مدت در تولید روحیه ایرانی که همه چی را زود وتند میخوان برا امروز میخوان زود و بی‌دردسر وبا کمترین تلاش پولدار بشن.
میرزا بنویس: هیچ عاملی مهمتر از رانت سراغ ندارم.
Vida davari:ضعف مدیریت، ضعف در قسمت فناوری و تولید. سیاست‌های تامین مواد هم که داستان‌های همیشگی خودش رو داره به‌خاطر تحریم‌ها. همیشه خط تولیدات داخلی‌مون منو یاد ملانصرالدین و لقمه دور سر پیچوندنش میندازه.
آلن طاها:مشکل نگاه غیر اقتصادی متکی بر ایدئولوژی مسخره خودکفایی است الان توی روستا هم خودکفایی معنا ندارد، دنیای حاضر به‌شدت محل بده بستون است و در این دنیا خودکفایی یک ایدئولوژی مسخره‌ای بیش نیست.
Masoud fatemi:در صنعت ما خودرو.تحریم و عدم وجود نمایندگی ماشین آلات خارجی که باعث می‌شود مثال ماشین چند میلیارد تومانی به‌دلیل یک قطعه کوچک چندماه متوقف شود باعث زیان انباشته می‌شود.قیمت گذاری دستوری مثلاً قیمت مواد اولیه واقعی است ولی قیمت خودرو دستوری است.
S.amirali.hosseini:دلایل مختلفی داره اما تیتروار:تحریم باعث گرون شدن مواد اولیه شده.تاثیر دلالان و واسطه‌ها.گرفتن مالیات از بخش‌های مختلف تولید.تعرفه پایین واردات برای تولیدات خارجی.مهمترین بخش قاچاق،متاسفانه به‌صورت سازمان یافته و خارج‌از بخش دولتی انجام میشه.
M.danesh:تکنولوژی پایین، فرسودگی دستگاه‌ها، عدم بهره‌وری مناسب، نبود خلاقیت، رانت واردات در شرایط چند نرخی ، عوارض و هزینه‌های جانبی از سوی ارگان‌های دولتی که به تولید تحمیل می‌شود، جدا از مالیات، همه و همه هزینه تولید را به‌رغم هزینه کارگری پایین، بالا برده و غیر رقابتی می‌کند.
Petromolitano:۱) عدم توجه به تحقیق و توسعه و ارتقا دانش فنی ۲) تولید با تیراژ پایین ۳) عدم توجه به مزیت رقابتی
Artimis:هم قیمت هم کیفیت به روز نبودن تجهیزات و دستگاه‌ها نیروی کار گران، مصرف بالای انرژی هزینه‌های حمل و نقل و تحریم که از خرید مواد اولیه وبسته بندی تا ارسال به عمده و خرده فروشی هزینه‌ها رو چند برابر می‌کند.
Saramahmoodi:خیلی از تولیدات هنوز کاملا صنعتی نشدند و هدر رفت منابع بسیار بالاست.
مثل هدر رفتن ۱.۵ میلیون دُز واکسن ساخت شرکت برکت.
علی:بخشیش به خاطر بالا بودن هزینه تولیده، بخشیش هم به خاطر عدم جذابیت بصری(چه خود محصول چه بسته بندی)
دلایل دیگه هم هست خب.اما به نظرم مهمترینش همون هزینه تولید بالاست که شامل مواد اولیه، تکنولوژی و دستگاه‌هاست.
مادر سندباد:تولید کننده داخلی حمایتی از طرف دولت نمی‌بینه هیچ از اولین روزی که یک کارگاه تولیدی برپا میشه حتی قبل از تولید واقعی محصول دولت به انواع روش‌ها شروع به بهره کشی از اون داره بنابراین اکثرا عطای تولید رو به لقایش می‌بخشن و پول رو سپرده‌گذاری می‌کنند.
اوستا جواهری:آسونه، تکنولوژی. ما تکنولوژی نداریم. اون رو باید به قیمت گزاف وارد کنیم. محصول نهایی گرون در میاد.
Saeed abiar:معمولا به چند دلیل :
۱- استفاده از تجهیزات، خط تولید، نیروی انسانی با راندمان کم ( به عبارتی دیگر طراحی اولیه ضعیف و نا‌کارآمد)
۲- عدم دسترسی به زنجیره کامل مواد و قطعات مورد نیاز در داخل کشور ( خصوصا به علت تحریم)
۳- نداشتن یا نمایشی بودن واحد‌های تحقیق و توسعه.
Ghazaleh ghaffari:مواد اولیه باکیفیت با قیمت مناسب تو ایران کمه، تکنولوژی دستگاهی به روز نیست، بازار تضمینی نداره و ظرفیت تولید به نسبت رقیب مثلا چینی پایین‌تره و هر چقدر تعداد محصول پایین‌تر باشه هزینه بالاسری به ازای هر محصول بالاتر میره.
نسار:فکر می‌کنم بخشیش برمی‌گرده به نحوه تامین و قیمت مواد اولیه.
Neo:چون خیلی از برندهای خارجی هرکدوم برای صدها میلیون نفر محصول تولید میکنن و قطعاتشون رو هم از بازار بزرگ جهانی با قیمت‌های منطقی تامین میکنن برای همین هم قیمتشون مناسبه و هم کیفیتشون بالاس.اما بازار مشتریان و تامین کنندگان توی ایران محدوده.برای همین نه پیشرفت می‌صرفه و نه نیاز هست.
میهن پرست:اولا بازار مصرف اجناس داخلی تنها محدود ایران است،دوما برعکس تمام دنیا تولید‌کنندگان مواد اولیه در ایران در لحظه قیمت اجناس و جابه‌جا می‌کنند ولی تولید کننده این امکان برایش وجود ندارد به‌دلیل اینکه محصول وی مستقیما به‌دست مصرف کننده می‌رسد.ثالثا مواد اولیه و خدمات مصرفی جهت تولید.
Hamid reza majlesi:بهره‌وری و راندمان در کشور ما زیر بیست درصده چه در بخش دولتی چه خصوصی، طبعا با این نرخ بهره‌وری در صنایع پیچیده و چندلایه‌ای همچون خودروسازی و لوازم خانگی هرگز امکان رقابت با محصول خارجی در حوزه قیمت تمام شده را نخواهیم داشت.
Ehsan:جدا از حالتی که شما می‌گید، گاهی در حقیقت رقابتی وجود نداره. بازار هدف جای دیگه است کلا.مثلا برنج ایرانی مشتری خودش رو داره و یه عده حتی به خرید برنج مثلا هندی یا تایلندی فکر هم نمیکنن. قیمتش بر اساس تقاضای این‌ها تعیین میشه. شاید خود مثالم درست نباشه ولی فکر می‌کنم منظورم رسید.
امیرعلی:هزینه بالای نوسازی ماشین آلات خط تولید.پایین بودن بهره‌وری تولید و مصرف انرژی و امکانات.بی‌سوادی کارخانه‌داران و مدیران عامل رانتی.سود محور بودن مدیریت ها.انحصار در تولید یا واردات مواد اولیه.تحریم.مواد اولیه نامرغوب.نیروی کار آموزش ندیده.مشکلات معیشتی و اقتصادی کارگران.
Detective jake peralta:من تپ فیلد خودم که الکترونیک هست می‌تونم نظر بدم! ۱- حجم بازار ایران به تنهایی کفایت نمی‌کنه. برا اینکه قیمت محصول پایین بیاد باید تیراژ بالا باشه تا هزینه تحقیق و توسعه سرشکن بشه ۲- به دلیل تحریم و وجود واسطه‌های داخلی و چینی هزینه مواد اولیه راحت ۵۰ تا ۱۰۰ درصد بالا میره.
Ehsan:عدم پیروی از اصول بازار آزاد. یعنی عدم تولید محصولی که ارزانتر می‌توان خرید و تولید محصولی که گرانتر می‌توان فروخت. در دنیای امروز کلیشه محصول استراتژیک هم بی‌معنا است!
