پیشنهادهایی برای یحیی؛ پرسپولیس را به اصل خودش برگردان
روزنامه هفت صبح | پرسپولیس در لیگ بیستم با مشکلی روبه‌رو شده که در چند فصل اخیر آن را تجربه نکرده بود. در این چند فصل که معمولا با موفقیت و کامیابی پرسپولیس هم همراه بوده، این باشگاه معمولا از همان ابتدای فصل ترکیب اصلی خود را می‌شناخت، حتی اگر در فصل نقل و انتقالات چند ستاره‌اش را از دست داده بود اما در لیگ بیست‌و‌یکم شرایط برای پرسپولیس کاملا متفاوت است.
بی‌ثباتی در ترکیب
پرسپولیس در فصل جاری ۱۰ تغییر در ترکیب اصلی داشته و در هر بازی با چینشی جدید مقابل حریف قرار گرفته است. امید عالیشاه دو بار به عنوان بازیکن جدید در ترکیب اصلی قرار گرفته و سیامک نعمتی، علی نعمتی، بوژیدار رادووشویچ، سیدجلال حسینی، علیرضا ابراهیمی، سعید آقایی و مهدی شیری نیز بازیکنانی هستند که پس از نیمکت‌نشینی به ترکیب رسیدند.
بازیکنانی مثل رضا اسدی، علیرضا ابراهیمی، علی نعمتی و حامد پاکدل هم در فصل نقل و انتقالات به این تیم پیوسته‌اند و صفروف و هنانوف دو بازیکن تاجیک این تیم هم هنوز موفق به ثبت قرارداد خود نشده‌اند و اگر پنجره پرسپولیس باز شود، یحیی دو بازیکن بیشتر برای چیدن ترکیب اصلی تیمش در اختیار خواهد داشت و این به معنای تغییرات بیشتر هم خواهد بود و طبیعتا، زمان به ثبات رسیدن این تیم را به تعویق خواهد انداخت.
کار به تغییر سیستم کشید!
نمایش‌های نه‌چندان چشم‌نواز و البته بازی ضعیف چند بازیکن در پست‌های مختلف، باعث شد تا سرانجام یحیی گل‌محمدی به این باور برسد که تغییرات در ترکیب کافی نیست و باید سیستم بازی تیمش را هم عوض کند. این اتفاق در دو بازی آخر رخ داد و پرسپولیس با چینشی که در آن سه مدافع میانی حضور داشتند به مصاف حریفانش رفت اما هنوز چیزی تغییر نکرده است.
تیم یحیی در هر پنج بازی خود گل خورده و تنها تیم بدون کلین‌شیت لیگ بیست و یکم است. پرسپولیس البته با هفت گل زده یکی از دو تیمی است که بیشترین گل زده را دارند اما حتی همین آمار گلزنی هم کادر فنی و هواداران راضی نکرده است. کار به جایی رسیده که معلوم نیست این تیم در بازی بعدی خود آیا باز هم با سه مدافع میانی میانی بازی خواهد کرد یا به سیستم ۴-۴-۲ بازخواهد گشت!
بازگشت به اصل خود!
بازی با سه مدافع میانی،آن هم مدافعانی که تجربه حضور طولانی‌مدت در کنار هم ندارند و البته فاصله فنی زیادی هم با سیدجلال حسینی و جداشدگانی مثل شجاع خلیل‌زاده و محمدحسین کنعانی‌زادگان دارند، ریسک بزرگی است. سن بالای سیدجلال را هم فراموش نکنیم و بپذیریم که بازی با او، علی نعمتی و علیرضا ابراهیمی در خط دفاع ایده خوبی نیست. این چینش هم خط دفاع پرسپولیس را از استحکام لازم دور می‌کند و هم به خط هافبک این تیم ضربه می‌زند. بنابراین بهتر است یحیی به داشته‌هایش نگاه کند و دوباره تیمش را با همان سیستمی که چند سال است به آن خو گرفته، به مصاف حریفان بفرستد.
چینش خط دفاع
در این خط، پرسپولیس بازیکن به اندازه کافی دارد اما مشکل اینجاست که سطح فنی آنها در قیاس با مدافعان چند فصل اخیر این تیم پایین‌تر است. آمار خط دفاعی پرسپولیس در این پنج بازی را با آمار خط دفاعی‌اش در چند فصل اخیر مقایسه کنید تا متوجه ضعف عجیب و باورنکردنی تیم یحیی در خط دفاع شوید.
با این حال پرسپولیس در این سیستم چهار دفاعه حل شده و باید برای بازگشت به مسیر موفقیت، دوباره رو به استفاده از چهار مدافع بیاورد. سیدجلال حسینی و فرشاد فرجی دو مدافع میانی این تیم خواهند بود و البته علیرضا ابراهیمی و علی نعمتی هم هستند. در دفاع چپ، سعید آقایی و در دفاع راست هم مهدی شیری یا سیامک نعمتی می‌توانند مثل فصل گذشته به شکل چرخشی بازی کنند.
خط هافبک؛ لوزی یا خطی؟
یک رضا اسدی آماده می‌تواند یحیی را مجاب کند که خط هافبک تیمش را به شکل لوزی بچیند. اسدی در نفت و سایپا زیر نظر علی دایی، همیشه در نقش راس عقب خط هافبک تیمش بازی می‌کرد و ستاره این دو تیم هم بود. اگر او بتواند به روزهای خوب گذشته برگردد، یحیی در انتخاب سه هافبک دیگر تیمش دست بازی خواهد داشت.
جلوتر از او سیامک سرلک، وحید امیری و امید عالیشاه می‌توانند در کنار هم بازی کنند. این چهار نفر می‌توانند به شکل خطی هم در کنار هم بازی کنند که البته حضور همزمان اسدی و سرلک باعث ایجاد تداخل و وظایف آنها و همچنین میل کمتر خط هافبک پرسپولیس به بازی در عمق و ارسال‌های سریع رو به جلو خواهد شد.
اما بیرون ماندن اسدی یا سرلک از ترکیب هم می‌تواند راه‌های تازه‌ای را پیش روی یحیی قرار دهد. یکی از این دو نفر می‌تواند در راس عقب لوزی خط هافبک بازی کند، امیری و احسان پهلوان در سمت چپ و راست او و امید عالیشاه در راس جلوی خط هافبک بازی کنند. با این حال برای این سیستم پرسپولیس نیاز به یک هافبک هجومی مرکزی دارد که تبحر بیشتری نسبت به عالیشاه داشته باشد چرا که او بیشتر به بازی در کناره‌ها تمایل و تسلط دارد.
خط حمله؛ معضلی به نام ترابی
ناآمادگی و سردرگمی مهدی ترابی یکی از بزرگ‌ترین مشکلات یحیی در فصل جاری است. او یک بازیکن چندپسته است که در سال‌‌های اخیر فوق‌العاده کار کرده و از عهده هر نقشی برآمده اما در این فصل خبری از آن ترابی آماده نیست. با این حال او می‌تواند هم در خط هافبک و هم در خط حمله به میدان برود. با توجه به سبک بازی او و البته دارایی‌های یحیی در خط هافبک، به نظر می‌رسد ترابی در خط حمله و کنار عیسی آل‌کثیر، بیشتر به کار یحیی بیاید اما بازی در پست هافبک یا وینگ راست به جای پهلوان و حضور مهدی عبدی در کنار آل‌کثیر هم گزینه خوبی است که می‌شود روی آن فکر و تمرین کرد.
