همه شایعات درباره تغییرات مدیریتی در صداوسیما
روزنامه هفت صبح ، کمالبردبار |دو ماه است که یکی از مشغولیتهای خبرنگاران ردوبدل کردن شایعات مربوط به برکناری رئیس صداوسیما و حدس و گمان درباره جانشین اوست. و خب در این کشور ضریب به تحقق پیوستن شایعات از همه جای دنیا بالاتر است! در این دوماهه شایعهای که مثل توپ پینگپنگ میان اکانتها و سایتهای اصلاحطلب و اصولگرا ردوبدل میشود، این است که علیعسگری به ریاست ستاد اجرایی فرمان امام میرود و یک نفر دیگر جانشین او میشود.
آن یکنفر هم در گزینههای قبلی بذرپاش و همتی(رئیس فعلی بانک مرکزی) بودند که دیروز تابناک نفر جدیدی را رو کرد که آن کسی نیست جز سیدمحمد حسینی، آخرین وزیر ارشاد دولت احمدینژاد. در این میان رنجبران، مدیرکل روابط عمومی صداوسیما با متنی شاعرانه(!) این استعفا و برکناری را تکذیب کرده است: آقا خیالتان راحت تا دو انتخابات آینده همین عزیز انقلابی هست پس به جای تخریب تعامل کنید.
لحن دوپهلوی توئیت رنجبران خود به شکل کاتالیزور این شایعات عمل کرده است. دیروز اما در کنار مطرحشدن نام سیدمحمد حسینی، مهرداد بذرپاش در مصاحبهای برکناری علیعسگری را تکذیب کرده است. به هرحال این از آن دست شایعاتی است که فعلا ادامه خواهد داشت.
اما یک پله پایینتر در بحث معاونت سیما هم حرف و حدیث فراوان است.
نفر دوم سیستم صداوسیما درحال حاضر میرباقری است که از قرار اختلاف سلیقهای با برخی نیروهای قدرتمند درون سازمان دارد. شایعات در مورد جانشینی میرباقری هم به شدت قوی است. و از علی فروغی، مدیر رادیکال شبکه سه و مجید زینالعابدین مدیر محافظهکار شبکه یک بهعنوان آلترناتیوهای دکتر میرباقری یاد میکنند.
دو مدیر ارزشی که از قرار در رقابت با یکدیگر قرار گرفتهاند. با دو دیدگاه کاملا متفاوت. یکی پذیرای ریسکهای بزرگ و پرتلفات و دیگری در گریز از هرگونه التهاب و تنش. در این میان موضعگیری معاونت سیاسی صداوسیما از یکسو و نهادهای فرهنگی وابسته به نهادهای قدرتمندتر(چقدر دوپهلو نوشتم!) در این مسئله سرنوشتساز هستند.
این شمایی بود از بازار داغ شایعات در صداوسیما. در نمایی کوچکتر شما میتوانید ساختارهای قدرت را در مقوله ورزش در تلویزیون هم دنبال کنید. جایی که ذکایی، دبیر شورای ورزش تلویزیون به همراه جاودانی و احمدی و پیمان یوسفی در یک سمت قرار میگیرند، پورمحمدی بهعنوان رئیس شورای ورزش تلویزیون و بزرگترین حامی(سابق) فردوسیپور در سمت دیگر و فضلعلی، رئیس پرکار ورزش شبکه سه و پشتوانهاش علی فروغی مدیر شبکه سه در سمت دیگر.
در چنین ساختاری مزدک میرزایی و جواد خیابانی شانس چندانی برای برنامهسازی نداشتند. مورد مزدک از همه جالبتر است. او نزدیکترین چهره به عادل بود اما روابطشان آنقدر دوستانه نبود و عادل درنهایت میثاقی را رو کرد و به او اعتماد کرد. در آنسو ذکایی هم به جاودانی و احمدی و پیمان یوسفی اعتماد داشت و بیجهت نیست که اجرای ورزش و مردم به پیمان یوسفی میرسد و باز دست مزدک خالی میماند و بالاخره او میدانست که در شبکه سه هم راه پیشرفت چندانی نداشت.
درنهایت در این چینش قدرت عادل اوت شد، درحالیکه بزرگترین حامیاش پورمحمدی ترجیح داد(بنا به عللی) دست از حمایت مجری نخبه تلویزیون بردارد، میرباقری هم در این آرایش جدید قدرت شرکت و دخالتی نکرد؛ مزدک رفت، خیابانی تنها به گزارشگری اکتفا میکند و اجرای برنامههای نیمهورزشی و ورزشی به جاودانی و احمدی و یوسفی میرسد.