نشانه‌های عصر تاریکی فوتبال ایران
روزنامه هفت صبح | ناکامی همه نماینده‌های فوتبال ایران در هفته دوم باشگاه‌های آسیا یادمان آورد که عصر کی‌روش و برانکو تمام شده است. دیگر حتی کالدرون و استراماچونی هم نیستند.
* یک: این نشانه‌های آشکار سقوط است. دیگر رودربایستی را کنار بگذاریم. ناکامی‌های تیم ملی حالا با زنجیره بدترین نتایج تاریخ باشگاه‌های ایران تکمیل می‌شود. شهر خودرو ۳ بر صفر به پاختاکور باخت، استقلال دو بر یک به الاهلی بازی را واگذار کرد، سپاهان با سه‌گل توسط السد مجازات شد و پرسپولیس هم در مقابل تیم کم‌نام‌و‌نشان الشارجه، ۲-۲ متوقف شد. حالا داریم با حرکت به سمت تاریکی خو می‌گیریم. حالا ارزش کی‌روش و برانکو و استراماچونی و کالدرون برایمان روشن‌تر می‌شود. این آغاز تاریکی است.
* دو: پرسپولیس صدرنشین فوتبال ایران در دقیقه ۴۵ نیمه اول، گل تساوی را از شارجه خورد تا با تساوی دو بر دو به رختکن برود. بدشانسی؟ ابدا. اگر پرسپولیس خوش‌شانس نبود باید این نیمه را واگذار می‌کرد. ابتدا پرسپولیس به گل رسید. دقیقه ۹٫ پاس عمقی زیبای ترابی و ضربه فنی و زمینی علیپور.
اما حریف نشان داد که چقدر دندان‌گرد است. روی یک حرکت تیمی در غفلت وحید امیری و شیری و سیدجلال، بازیکن الشارجه به‌راحتی نفوذ کرد و با پاس عرضی مهاجم خود را جلوی دروازه خالی صاحب توپ کرد و یک بر یک! دو دقیقه بعد علیپور روی پاس ترابی و یک شوت نه‌چندان خطرناک، مدیون واکنش ناشیانه دروازه‌بان حریف شد و سرخ‌ها ۲ بر یک پیش افتادند.
بعد از این گل الشارجه به‌سادگی می‌توانست بازی را مساوی کند. یک‌بار دفاع چپشان تک‌به‌تک راحت مقابل بیرانوند را به بیرون زد و یک‌بار دیگر مهاجمشان از دوقدمی دروازه و البته در تقلا با بیرانوند بیرون‌آمده از دروازه، توپ را به بیرون فرستاد. اما بالاخره فشارشان نتیجه داد. سوتی عجیب شجاع خلیل‌زاده موجب شد مهاجم الشارجه از سمت چپ دفاع پرسپولیس نفوذ کند و با شوتی سنگین و از زاویه بسته توپ را به سقف دروازه پرسپولیس بکوبد.
واکنش بیرانوند هم بسیار بد بود. در هراس از اتفاق خودش را زود روی زمین انداخت و زاویه را دودستی تقدیم حریف کرد(شجاع خلیل‌زاده با اشتباه مرگبارش، اشتباه مشارکتی‌اش با کنعانی‌زادگان در بازی اول مقابل الدحیل را تکمیل کرد و اگر یادمان به سوتی‌های دوشنبه‌شب چشمی و دانشگر در بازی استقلال مقابل الاهلی باشد، آن‌وقت به تیتر روز پنجشنبه می‌رسیم که در عذاب از اشتباهات مرگبار این چهار مدافع نوشته بودیم: خدایا مارا بکش و راحتمان کن! تازه به این‌ها نمایش‌های افتضاح حسینی و بیرانوند را هم اضافه کنید که مایه خجالت بودند).
* سه: در نیمه دوم کنعانی‌زادگان به‌جای سیدجلال وارد زمین شد اما پرسپولیس از خلق موقعیت ناتوان بود. یک حرکت خوب اوساگوانا که به کرنر تبدیل شد و یک شوت سنگین ناامیدانه از ترابی آن‌هم از زاویه‌ای کاملا بسته، تنها اتفاقات مهم نیم‌ساعت اول نیمه دوم بود. ورود استوکس به‌جای اوساگوانا و بشار جای وحید امیری نشان می‌داد که نتیجه این بازی برای پرسپولیس و گل‌محمدی تا چه اندازه مهم است.
در این میان حریف اماراتی با ضدحمله‌های خود بارها و بارها پشت ما را لرزاند. ناتوانی بازیکنان پرسپولیس در ارسال سالم توپ از جناحین آزارنده‌ترین اتفاق این نیمه بود. به‌خصوص انصاری و ترابی که بارها سانترهای بی‌هدفشان به‌راحتی توسط مدافعان حریف دفع شدند. در دقیقه ۹۰ بیرانوند در تنها حرکت مثبتش، توپ مهاجم حریف را با پا به کرنر فرستاد و پرسپولیس با یک امتیاز از دو‌بازی به قعر جدول گروهش رفت. مثل استقلال، مثل سپاهان و مثل شهرخودرو.
