مهم‌ترین عوامل فروپاشی گروه‌های مختلف موسیقی تلفیقی
روزنامه هفت صبح، نگین باقری| چند روز پیش چارتار خبر داد که قرار است بعد از سال‌ها غیبت، به صحنه برگردد و در سالن هتل اسپیناس اجرا داشته باشد. آن‌هم درست در روزهایی که کیفیت موسیقی پاپ تقریبا رو به‌افول است، خبری از گروه‌های تلفیقی نیست و فقط گروه‌های موسیقی سنتی هستند که به نفس کشیدن ادامه می‌دهند. دهه ۱۴۰۰ در حالی اینطور شروع به‌کار کرد که از ۱۰ سال قبل ظهور گروه‌های تلفیقی جوانی مثل پالت، دنگ‌شو، چارتار و دیگران آنقدر پر سر‌و‌صدا شد که اجازه شنیدن بقیه سبک‌ها را گرفته بود. این گروه‌ها چه شدند؟ یاران را چه شد؟
دهه ۹۰ برای ما صدای اتاق گوشواره دنگ‌شو، آقای بنفش پالت و باران تویی چارتار می‌دهد. دهه‌ای که فکر می‌کردیم این صدای جدید قرار است به سالن‌های کنسرت تکانی بدهد و مخاطبان جدیدی را به خود جذب کند. حتی برخی پا را فراتر می‌گذاشتند و به پایان موسیقی پاپ فکر می‌کردند. انگار که قرار بود از اینجای کار دیگر فرم‌های جدیدی پا بگیرد. این خواب و خیال اول با دنگ‌شو شروع شد که با دو آلبوم زیرزمینی وعده این صدای جدید را داد.
آنها آلبوم رسمی خود را سال ۱۳۹۳ وارد بازار کردند و کم‌کم تالارهای مختلف را در قرق کنسرت‌های خود درآوردند. به مرور امید نعمتی، خواننده، از این گروه جدا شد. گروه هشت ماه ممنوع‌الکار بود، زند‌وکیلی آنها را ترک کرد، آهنگساز گروه هم از تیم دنگ‌شو کناره‌گیری کرد و عملا دیگر ستاره‌ای از سوی آنها ندرخشید. در نهایت هم یکی از اعضای مهم گروه همین سال پیش اکانت اینستاگرام دنگ‌شو را در دست گرفت و در لایو‌های متعدد فعالیت دنگ‌شو را در شبکه‌های اجتماعی تغییر داد. به گفته خانواده‌اش او برای درمان به آمریکا مهاجرت کرده بود و این فعالیت‌های اینستاگرامی عجیب و غریب نشان داد دنگ‌شو جدی‌جدی به پایان عمر خود رسیده است.
ادامه تحصیل و فعالیت انفرادی
امید نعمتی بعد از دنگ‌شو گروه پالت را دور‌هم جمع کرد. همان گروه جوانی که اولین‌بار آلبوم خودش را با طرح لباس قجری و رنگ بنفش در شهرکتاب افتتاح کرد و عکس‌هایشان با فیگورهای جدید روی جلد مجله‌های جوانان آمد. آهنگ «خانه مادربزرگه» و تلفیق آن با آهنگ «شب است» (محمدرضا شجریان) یکی از ترک‌های پرحاشیه آنها بود که در کنسرت‌هایشان مجبور به سانسور آن شده بودند و بیت معروف «برادر غرق خونه» از آن را نخواندند.
دنگ‌شو و پالت سال ۱۳۹۶ حمایت خود از روحانی را به‌صورت علنی در اینستاگرام نشان دادند ولی این کار برای پالت دردسر زیادی درست کرد. آنها سرود معروف رود ،کار سلطان‌پور را بازخوانی کردند و در اینستاگرامشان گذاشتند. اتفاق جدیدی هم نیفتاده بود؛ این روش کار آنها بود که آهنگ‌های قدیمی را بازخوانی کنند. این‌بار اما نتوانستند از این پیچ راحت بگذرند. سلطان‌پور شاعر چپ‌گرای ایرانی بود که بازخوانی شعر آن به مذاق برخی از افراد این طیف فکری مثل فرج سرکوهی خوش نیامد.
او و نادر فتوره‌چی پالت را به دزدی متهم کردند و آنها هم با حذف پست اینستاگرامی یک قدم از کار خود عقب‌نشینی کردند که خودش باز انتقادهای دیگری به‌دنبال آورد. بعد هم که داریوش آذر (از اعضای گروه) از پالت بیرون آمد و فعالیت خودش را به صورت انفرادی ادامه داد. بعد هم روزبه اسفندارمز نوازنده کلاینت که به دلیل ادامه تحصیل از ادامه فعالیت در گروه انصراف داد. با این حال پالت هنوز زنده است و سال ۱۳۹۹ هم آخرین آلبوم خود را منتشر کرده. این گروه امسال دوباره بارها روی صحنه آمده و امروز و روز گذشته هم کنسرتشان را در تالار وحدت برگزار کرده‌اند.
افت کیفیت و…
چارتاری‌ها سال ۱۳۹۰ گروه خود را تاسیس کردند اما برای ما آنها از سال ۱۳۹۲ شناخته شدند. همان سالی که اولین آلبومشان با تصویری خلاقانه از یک‌چهارم صورت چهار عضو کنار همدیگر کولاژ شده بود: یک‌چهارم صورت‌های آرمان، احسان، آیین و آرش. آرمان گرشاسبی که امروز از بقیه مشهور‌تر است. این گروه با «باران تویی» بسیار مشهور شدند و با ترانه «هندسه» نشان دادند که چطور می‌شود برای گرفتن مجوز انتشار، کلمات را دور زد و ترانه را نوشت.
آلبوم دوم را سال ۱۳۹۴ بیرون دادند که از آن آلبوم، آهنگ «جاده می‌رقصد» بیشتر معروف شد. بعد هم آخرین آلبوم را سال ۱۳۹۶ منتشر کردند و دیگر در افق‌ها محو شدند. چطور این اتفاق افتاد؟ آلبوم رونمایی آلبوم در سال ۱۳۹۴ با هرج و مرج زیادی همراه بود و طرفداران را دلزده کرد. در یکی از کنسرت‌های خارجی به مخاطبانی که درخواست گرفتن عکس داشتند، روسری دادند که از دید معترضان توئیتر پنهان نماند و مشکلات مهم صدا و پخش در کنسرت دیگر آنها در سال ۲۰۱۶ باعث خروج اعتراضی مردم از سالن شد.
تب تند و کوتاه جنوبی‌ها
داماهی هم هم‌عصر دو گروه بالاتر بود. البته با این تفاوت که عمر آنها از چارتار و پالت هم کوتاه‌تر و کمتر هم شناخته شدند. داماهی در حال و هوای روزهایی که سلیقه موسیقی بین جوانان کافه‌نشین به سمت آلبوم ابراهیم منصفی و لهجه جنوبی حرکت می‌کرد، توانست برگ برنده را دستش بگیرد و تبدیل شود به گروه موسیقی تلفیقی با سبک موسیقی جنوبی. بعد از سال ۱۳۹۸ داماهی دیگر آلبومی منتشر نکرده و کنسرتی هم نداشته است.
گروه موسیقی کماکان هم مانند داماهی کمتر شناخته شده. آنها آخرین‌بار سال ۱۳۹۹ در فستیوال کوچه در بوشهر اجرا داشتند. کماکانی‌ها سال ۱۳۹۵ شروع به‌کار کردند. داماهی و کماکان پروژه موسیقی آلترناتیو جنوبی را شروع کردند که بعد در حیدو هم ادامه پیدا کرد. آنها بعد از کرونا دیگر کنسرتی برگزار نکرده‌اند.
گروه دال دیرتر از بقیه معروف شد. آنها سال ۱۳۹۵ اولین آلبومشان را به بازار دادند اما شهرتشان را مدیون قطعه «طعم شیرین خیال» برای فیلم کمال تبریزی به همین نام هستند. دال تنها گروهی بود که به ممنوعیت صدای آواز زنان اعتراض کرد، قطعه و کلیپی هم برای آن منتشر کرد. این گروه هنوز غیر فعال نشده و آخرین‌بار سال ۱۳۹۹ به‌صورت آنلاین آخرین کنسرتش را روی صحنه برده اما با این حال دیگر از آن اوج فاصله زیادی گرفته است.
