معرفی مقصران باخت دربی ۳بر۲ از سوی مظلومی
روزنامه هفت صبح، نادر نامدار | پرویز مظلومی یک بار دیگر در مصاحبهای مدعی شده که باخت ۳بر۲ استقلال در آن دربی عجیب طبیعی نبوده و اهالی فوتبال را به دیدن دوباره آن بازی دعوت کرده تا متوجه شوند چه کسانی باعث باخت استقلال شدند. او به صورت تلویحی اصرار دارد که بعضی از بازیکنان تیمش کمکاری و خیانت کردهاند. البته کمتر کسی در این باره با مظلومی همعقیده است اما با مرور گلهای خورده استقلال در آن بازی میتوانیم حداقل متوجه شویم که پرویز مظلومی به کدام بازیکنانش مشکوک است!
* گل اول: گل اول پرسپولیس در دقیقه ۸۱ به ثمر رسید. ابراهیم شکوری با پرتاب اوت از کنار دروازه پرسپولیس توپ را به مازیار زارع در مقابل محوطه جریمه خودی میرساند. زارع با کمی پیشروی توپ را در میانه زمین و لب خط به محمد نوری پاس میدهد. نوری از تکل محسن یوسفی به سختی عبور میکند و یک پاس بلند به پشت مدافعان استقلال ارسال میکند.
پاسی که در لحظه اول اصلا خطرناک به نظر نمیرسد چرا که ایمون زاید سرعت خیلی بالایی ندارد و البته در بین حنیف عمرانزاده و پژمان منتظری محاصره شده و به نظر نمیرسد که شانس بالایی برای رسیدن به توپ داشته باشد اما به شکلی کاملا عجیب و غیرمنتظره، زاید از کنار منتظری به سرعت میدود، از او فاصله میگیرد و وارد محوطه جریمه میشود و در حالی که مهدی رحمتی هم از دروازه خارج شده و به خیال خودش زاویه را برای ایمون زاید تنگ کرده است اما مهاجم ایرلندی پرسپولیس با یک ضربه چیپ مانند، توپ را از کنار دستان رحمتی عبور میدهد و به زیبایی دروازه استقلال را باز میکند تا فاصله پرسپولیس با این تیم کم شود.
در این صحنه به وضوح دو مدافع میانی استقلال مقصر هستند که از مهاجمی مثل زاید که هرگز بازیکنی سرعتی نبوده جا میمانند اما هرگز نمیتوان مدعی شد که آنها در این صحنه کمکاری یا خیانت کردهاند. به نظر میرسد فاصله دوگله پرسپولیس با استقلال باعث شده بود تا خیال بازیکنان استقلال راحت باشد و بازی را ساده بگیرند. به خصوص که بعد از گل دوم، استقلال بارها تا آستانه زدن گل سوم هم پیش رفت و شرایط به شکلی بود که احتمال گل زدن استقلال بیشتر از پرسپولیس بود اما در نهایت منتظری و عمرانزاده اسیر خوشخیالی خودشان شدند و استقلال گل اول را دریافت کرد.
* گل دوم: گل دوم پرسپولیس با لو رفتن توپ استقلالیها در زمین حریف رقم خورد. در گوشه سمت راست زمین پرسپولیس و کمی عقبتر از دایره میانی زمین، محسن یوسفی توپ را از میثم حسینی دریافت میکند و قصد دارد از علی عسکری عبور کند اما تعادلش را از دست میدهد و توپ به علی عسکری میرسد. او بلافاصله توپ را به مهدویکیا میرساند و مهدی پس از کمی پیشروی توپ بلندی را به پشت مدافعان استقلال ارسال میکند.
پژمان منتظری با ضربه سر توپ را دفع میکند اما کمی آن طرفتر توپ نصیب علی کریمی میشود. کریمی کمی با توپ بازی میکند تا مهدویکیا دوباره از راه برسد و از راست نفوذ کند. او توپ را به کیا میسپارد و مهدی بعد از کمی پیشروی، در حالی که میثم حسینی را مقابل خود میبیند، به راحتی یک سانتر خطرناک روی دروازه استقلال ارسال میکند. توپ پشت محوطه شش قدم استقلال و در حالی که پژمان منتظری اصلا حواسش به زاید نیست، به مهاجم ایرلندی پرسپولیس میرسد و منتظری وقتی او را میبیند که توپ با ضربه سر وارد دروازه استقلال شده است! نکته عجیب اینکه ضربه سر زاید خیلی هم زاویه نداشت و رحمتی هم اگر کمی دقت میکرد میتوانست توپ او را حداقل دفع کند.
عجیبتر از همه اینکه در این صحنه، هم رحمتی و هم منتظری، مهدی امیرآبادی را مقصر میدانند و او را مواخذه میکنند! در حالی که مامور مهار زاید خود منتظری بود و امیرآبادی در جای درستی مستقر بود و با ابراهیم شکوری یارگیری کرده بود. در این صحنه هم مشخص بود تمرکز مدافعان استقلال بعد از گل اول به هم ریخته بود و البته باز هم نمیتوان با قاطعیت از کمکاری بازیکنی در این گل حرف زد.
* گل سوم: در دقیقه ۹۱ پرسپولیس روی یک پرتاب اوت به گل سوم میرسد. ابراهیم شکوری با پرتاب اوت توپ را به حسین بادامکی میرساند که ابتدا از کمند محسن یوسفی فرار میکند. در مرحله بعد پژمان منتظری را دور میزند و به راحتی از کنار او یک پاس کاتبک را به پشت محوطه شش قدم استقلال ارسال میکند. در حالی که حنیف عمرانزاده میتواند با کمی قاطعیت و سرعت مانع رسیدن توپ به ایمون زاید شود اما تعلل میکند و توپ به زاید میرسد.
او یک پای خودش را هم ستون میکند تا مانع از مزاحمت حنیف شود. بعد هم با چرخشی دیدنی، توپ را روی پای راستش میآورد و در نهایت با یک ضربه زمینی خوب از فاصله نزدیک دروازه رحمتی را برای بار سوم باز میکند. در این گل رد پای یک سهلانگاری زنجیرهای از سوی بازیکنان استقلال به راحتی دیده میشود، از منتظری و یوسفی که در کنار هم نتوانستند مانع ارسال توپ بادامکی شوند تا حنیف که نتوانست توپ ارسالی او را دفع کند. در این گل هم نقش غافلگیری و عمد تمرکز بازیکنان استقلال مهمتر از هر چیز دیگری است.
آنها پیروزی ۲برصفر را در برابر یک تیم ۱۰ نفره از دست داده بودند و از لحاظ روحی کاملا به هم ریخته بودند و طبیعی بود که احتمال اشتباه کردن آنها در دقایق پایانی بالا برود. برعکس، پرسپولیسیها که باخت را به مساوی تبدیل کرده بودند، به شدت باانگیزه بودند و با روحیه و اعتماد به نفس بالا موفق به زدن گل سوم شدند. این را از حرکات پا به توپ بادامکی در برابر منتظری و یوسفی میشد فهمید.
*** مدافعان مقصر بودند، بیشتر از آنها خود مظلومی!
در نهایت باید پذیرفت که استقلال در آن بازی به اشتباهات و سهلانگاریهای مدافعانش در ۱۰ دقیقه پایانی باخت نه به خیانت و کمکاری آنها اما اگر پرویز مظلومی در ۱۵ دقیقه پایانی تصمیمات بهتری میگرفت، تعویضهای بهتری انجام میداد و تیمش را از لحاظ روحی تقویت میکرد قطعا نتیجه پایانی بازی چیز دیگری بود.
او باید بعد از زدن دوگل، به بازیکنانش هشدار میداد که حریف را دست کم نگیرند، چون پرسپولیس دیگر چیزی برای از دست دادن نداشت و کاملا مشخص بود که حتی با تیمی ۱۰ نفره، دروازه استقلال را به توپ خواهد بست. اگر مظلومی این وضعیت را به خوبی تحلیل میکرد، نهتنها میتوانست مانع شکست تیمش شود بلکه حتی میشد در ضدحملات شکست پرسپولیس را سنگینتر هم بکند.