مرد افسانه‌ای یونانی و خاطرات رنگ و رو رفته ما
روزنامه هفت صبح | یک: طبیعتا دلشوره بازی امشب را دارم. نبردهای ایران و عراق هیچ وقت قابل پیش‌بینی نبوده. اما همیشه پربرخورد بوده و حریف عراقی یک قدم در نبرد پا عقب نخواهد گذاشت. بازگشت سردار آزمون و فیکس شدن سعید عزت‌اللهی و احتمال حضور صادق محرمی در ترکیب اصلی کمی دلگرم کننده‌تر از بازی با سوریه خواهد بود.
دو: وقتی انقلاب شد در سال ۱۳۵۸ سینماها فیلم‌های متنوعی را روی پرده می‌آوردند؛ از همشهری کین تا حادثه‌ای‌های ایتالیایی با بازی فرانکو نرو و جولیانو جما. هر فیلمی که یک خرده وجه معترض داشت به پرده سینماها می‌رسید و اگر هم لازم بود دوبلورها سنگ تمام می‌گذاشتند اما در این میان فیلم‌های کوستاگاوراس فیلمساز مشهور فرانسوی یونانی‌الاصل طرفداران بی‌شماری داشت.
فیلم‌های چپگرایانه ضد آمریکایی. به‌خصوص دو فیلم مشهورترش یعنی زد و حکومت نظامی. هردو فیلم جذاب و دیدنی بودند و هردو فیلم شهرت ایو مونتان را در ایران تضمین کردند (بازیگر کاملا متوسط اما خوش تیپ فرانسوی ) اولی درباره کودتای سرهنگ‌ها در یونان و دومی درباره سرکوب چریک‌های چپگرا با کمک مامورین سیا در یک کشور آمریکای جنوبی.
آهان یک فیلم پرطرفدار انقلابی مشهور دیگر درآن سال ها نبرد الجزیره بود که جیلو پونته کورو ساخته بود… بگذریم. زد و حکومت نظامی از یک جهت در ذهن من و هم‌نسلان من باقی ماندند. به خاطر موسیقی متن خارق‌العاده‌شان و ملودی‌های کم نظیر آنها که حاصل جادوی میکیس تئودوراکیس بود.
آهنگساز چپگرای نابغه یونانی. بعدها وقتی شنیدم که بخشی از موفقیت آهنگسازهای پاپ ایرانی در دهه پنجاه به خاطر گرته‌برداری‌هایشان از موسیقی یونانی بوده بیشتر به دلایل جاذبه عجیب موسیقی این فیلم‌‌ها پی بردم. موسیقی تئودوراکیس شبیه موسیقی هیچ آهنگساز دیگری نبود و در بطن خود آنچنان دینامیک و جسورانه بود که رقیبی برای خود پیدا نمی‌کرد. تئودوراکیس سه روز پیش به دلیل کهولت سن درگذشت.
اگر به اینترنت قوی دسترسی دارید موسیقی متن زد و یا حکومت نظامی را دانلود کنید و لذت ببرید. و این که از گاوراس و تئودوراکیس حرف زدیم یاد ایرنه پاپاس و نیکوس کازانتزاکیس هم افتادم و آن مرد محبوب و اوریانا فالاچی . آن یونانی دیگر که در میانه فعالیت‌های سیاسی‌اش کشته می‌شود. فکر کنم اسمش پاپا دوپولوس بود. یونان دهه شصت و هفتاد مثل سیر و سرکه می‌جوشیده است…
