لیگ ملت‌های اروپا؛ مرگ فوتبال
روزنامه هفت صبح، آرتین ابراهیمی | بازی‌های فشرده، سهل و ممتنع و فاقد جذابیت لیگ ملت‌های اروپا که با نمایش خسته و ناامیدکننده ستاره‌های فوتبال، پس از پایان فصل سخت و فرسایشی لیگ‌های داخلی کشورهای اروپایی همراه بود، یک پیام مهم برای تصمیم‌سازان یوفا داشت؛ این که فوتبال بدون جذابیت و برنامه‌ریزی به معنای مرگ فوتبال است؛ همان هشداری که قبلاً فلورنتینو پرز به سران فوتبال اروپا داده بود که جوانان با تماشای این حجم فوتبال کم‌جاذبه، از این ورزش دور خواهند شد. ایده سوپر لیگ اروپا در رده باشگاهی بر همین اساس طراحی شده بود تا تماشاگران فوتبال در کنار لیگ‌های ملی که همواره حساسیت‌ها و جذابیت‌های خاص خود را داشته‌اند، هر هفته و در زمان مقرر چشم به رقابت قدرت‌های برتر مستطیل سبز بدوزند و از فوتبال فراری نشوند.
جالب این که دشمن اصلی جذابیت در فوتبال، آقای آلکساندر چفرین اسلوونیایی است که به بهانه حفظ کرسی ریاست یوفا، مدام به تیم‌های درجه ۲ و ۳ اروپایی آوانس می‌دهد. همین ایده لیگ ملت‌های اروپا که فاز اول آن یعنی گروه A این مسابقات کپی برابر اصل طرح سوپر لیگ پرز و رفقا است، در رده‌های بعدی و تیم‌های قرار گرفته در گروه‌های B تا D مسابقات، ۹۰ دقیقه فوتبال نازل را به رخ تماشاگران می‌کشد.
جالب این که ساعت این بازی‌های سطح پایین هم به وقت محلی حدود ۵ و ۶ بعدازظهر تعیین شده و به این معنا، یک علاقه‌مند فوتبال باید عصر خود را با تماشای این بازی‌های کم‌هیجان و بی‌اثر سپری کند و به انتظار آخر شب بنشیند تا مثلاً یک بازی تماشایی بین انگلیس و آلمان را ببیند؛ در حالی که دیگر آن حس و شور و حال قبل را ندارد.
تیم‌های ملی درجه یک اروپایی هم خیلی این رقابت‌ها را جدی نگرفتد و بیشتر به بازیکنان جوان و تازه‌وارد خود میدان دادند تا برای روزهای مهم آینده آماده شوند. فیفا دی فعلی با ایده کم‌اثر لیگ ملت‌ها، دو هفته فوتبال کم‌جاذبه را به نمایش عمومی گذاشت تا صدای برخی بازیکنان هم درآید که «یوفا اصلا به فکر فوتبال و فوتبالیست‌ها نیست.»
این قضیه پای شبکه‌های تلویزیونی که امتیاز پخش بازی‌ها در مناطق مختلف را انحصاری خریداری می‌کنند نیز به موضوع باز کرده و صد البته صدای اعتراض اسپانسرهای فوتبال را هم درآورده که واقعاً این چه بازی‌هایی است که برگزار می‌شود و یوفا به کجا می‌خواهد برود؟ وقتی مسئولان یک تیم ملی می‌توانند در فیفا دی، دو بازی دوستانه زیبا و تماشاگرپسند را براساس نیازهای تیم و رقابت‌های مهم پیش‌رو برنامه‌ریزی کرده و به اجرا در آورند، دیگر چه لزومی دارد که خود را درگیر فشردگی این لیگ تحمیلی بی‌خاصیت و کم‌جاذبه نمایند!
شما تصور کنید که به عنوان یک علاقه‌مند فوتبال اروپا، یک هفته خود را عصرها باید به تماشای بازی‌های لیگ B (ارمنستان و ایرلند)، لیگ C (جزایر فارو و لیتوانی) و گروه D (آندورا و مولداوی یا لیختن‌اشتاین و لتونی) بنشینید! آیا پس از تماشای این بازی‌ها که زمان آن هم طوری طراحی شده که قطعاً باید نظاره‌گر آن باشید، دیگر فوتبال برای شما همان معنای گذشته را خواهد داشت؟ تماشای بازی تیم‌های ملی مطرح اما خسته و تحلیل رفته نظیر انگلیس و فرانسه چه پیامی به شما خواهد داد؟
البته آنها که پیام خود را به چفرین با ارائه بازی‌های ضعیف و حذف در این مرحله دادند!به هرحال چهار بازی فشرده لیگ ملت‌های اروپا به پایان رسید و دو بازی باقیمانده مرحله مقدماتی طی روزهای ۳۱ شهریور تا ۴ مهر برگزار می‌شود تا چهره ۴ تیم نیمه‌نهایی مشخص شده و در رقابتی نفس‌گیر که قبل از جام جهانی قطر به انجام خواهد رسید، قهرمان سومین دوره این رقابت‌ها معرفی شود.
گروه ۱
فرانسه ناکام بزرگ گروه یک لیگ ملت‌های اروپا بود که بسیار دور از انتظار ظاهر شد و تردیدها را نسبت به موفقیت این تیم در جام جهانی ۲۰۲۲ باعث شد. فرانسه در دفاع متزلزل است، در میانه زمین طراوت و قدرت بازیسازی ندارد و در خط حمله هم به بنزما و امباپه متکی است تا بلکه بازی را دربیاورند؛ اما همیشه این سناریو جواب نمی‌دهد و دیدیه دشان باید بازیکنان جایگزین خوبی داشته باشد تا به هدف نزدیک شود. قهرمان دوره دوم این رقابت‌ها با شکست خانگی از کرواسی، خیلی زود از گردونه لیگ ملت‌ها کنار رفت تا ثابت کند امسال، سال خروس‌ها نیست. در این گروه، دانمارک با انگیزه بالا ظاهر شده تا یاران کسپر اشمایکل شانس اول صعود از گروه یک باشند؛ هر چند بازی آنها با کرواسی در زاگرب که در فیفا دی بعدی برگزار می‌شود، باقی مانده تا چهره تیم اول این گروه نمایان شود؛ یک بازی مهم که شاید مودریچ و رفقا را به جمع ۴ تیم برتر اروپا برساند.
گروه ۲
پرتغال با آن مربی کم‌توان و بازنشسته خود، یکبار دیگر در بزنگاه صعود دچار چالش شد تا در مقابل سوئیس ضعیف شده کم بیاورد و برگ برنده را به دست رقیب سنتی خود اسپانیا بسپارد. پرتغال که در آخرین بازی مرحله مقدماتی این رقابت‌ها باید در لیسبون به مصاف ماتادورها برود، با ۳ امتیاز از دست رفته بازی سوئیس می‌توانست از اسپانیای معمولی انریکه عبور کند و به نیمه‌نهایی لیگ ملت‌ها برسد، اما باز هم کار خود را سخت کرد تا فقط در صورت برد خانگی مقابل اسپانیا در فیفا دی مهرماه، شانس صعود داشته باشد؛ هدفی که با ضعف فرناندو سانتوس و آن خط دفاعی پر اشتباه و بی‌انگیزگی برونو فرناندز و یکی دو یار کلیدی دیگر، چندان در دسترس نیست. از سوی دیگر اسپانیا که وارد پروسه جوانگرایی اجباری شده، به نظر می‌تواند در فیفا دی بعدی از پس سوئیس در بازی خانگی خود برآمده و با کسب یک امتیاز از بازی بزرگ لیسبون، به مرحله پایانی صعود کند.
گروه ۳
این گروه، گروه مرگ لیگ ملت‌ها است و به نظر تا روز پایانی نمی‌توان پیش‌بینی کرد که چه تیمی از جمع آلمان و ایتالیا و البته مجارستان اوج‌گرفته، بلیت صعود به مرحله پایانی را رزرو خواهد کرد. نکته مهم این گروه، ضعف غیرمنتظره انگلیس حریف اصلی ایران در جام جهانی ۲۰۲۲ است که حتی با زمزمه کنار گذاشته شدن احتمالی گرت ساوت‌گیت سرمربی این تیم نیز همراه شده است. این آقا، انگلستانی که در هر پستی ۳ بازیکن برجسته دارد را به درستی کُوچ نمی‌کند و مهره‌چینی و تاکتیک‌های این مربی رده ۲ طی این سال‌ها هرگز باعث بزرگی انگلیسی‌ها نشده است.
خیلی‌ها معتقدند اگر سه‌شیرها مربی بهتری می‌داشتند، به‌راحتی قهرمان جام جهانی ۲۰۱۸ و جام ملت‌های اروپا ۲۰۲۰ می‌شدند؛ اما گرت ساوت‌گیت و بازیکنانش، آنجا که باید قدرت نشان می‌دادند، جا خالی کردند تا تنها حسرت قهرمانی شامل حال آنها و هواداران متعصب این تیم شود. انگلیس در جام ملت‌های اروپا با شکست تحقیرآمیز صفر-۴ از مجارستان بدرقه شد تا سران اتحادیه فوتبال انگلیس به فکر فرو بروند که به‌راستی مشکل کار کجاست و چه باید کرد!
ایتالیای مانچینی هم پس از آن ناکامی بزرگ در صعود به جام جهانی، لیگ ملت‌ها را با ترکیب جوان شده خود نسبتاً خوب شروع کرد تا به سد آلمان رسید و بازی را ۵ گله به ژرمن‌ها واگذار کرد. این نتیجه نشان داد که مانچو مرد این میدان نیست و تغییر در تیم ملی ایتالیا باید از روی نیمکت آن شروع شود. آلمان هم با اتکا به دیدگاه‌های هانس دیتر فلیک، کمی محافظه‌کارتر از قبل به نظر می‌رسد و در فاز هجومی بدون بهره‌گیری از یار شماره ۹ کلاسیک، کم‌کار و گل‌نزن به نظر می‌آید؛ اما آلمان همیشه آلمان است و از هر مدل فشار و ناکامی، پل پیروزی می‌سازد؛ درست مثل بازی با ایتالیا که قدرت خود را به حریف سنتی دیکته کرد تا شانس مسلم صعود از این گروه باشد.
مجارستان هم با دبل کردن انگلیس و کسب ۶ امتیاز حیاتی، امیدوار است تا پس از دوره درخشان فرانتس پوشکاش در گذشته دور، برای اولین بار طی چند دهه اخیر به مرحله نیمه‌نهایی یک تورنمنت مهم برسد. هر چند کار این تیم در دو بازی باقیمانده این گروه در فیفا دی بعدی که مقابل آلمان و ایتالیا است، سخت به نظر می‌رسد. آلمان و ایتالیا در این مرحله، یک بازی دشوار با انگلیس هم دارند.
گروه ۴
این گروه، ساده‌ترین گروه رده A اروپایی است و تیم ملی هلند با رهبری لویی فن‌خال و مجموعه‌ای از بازیکنان لژیونر و جوانان آژاکس، شانس اول صعود به نیمه نهایی لیگ ملت‌های اروپا به حساب می‌آید. هلند با چهره‌هایی چون ویرژیل فن‌دایک، ماتیاس دلیخت، فرانکی دی‌یونگ، دنزل دومفرایس، ممفیس دیپای، دو استیون (برگوئیس و برخواین) و چند جوان جویای نام، تیمی در حد و اندازه‌های جهانی است و نقشه اصلی آنها به سکوهای جام جهانی قطر منتهی شده است.
برای بلژیک دیگر تیم مدعی این گروه با انبوهی از بازیکنان پا به سن گذاشته، خسته و مصدوم، خیلی نمی‌توان شانس صعود قائل شد و اگر کورتوایی در کار نباشد، ادن هازارد و یارانش در جام جهانی هم حرفی برای گفتن نخواهند داشت. لهستان که همیشه روی یک خط فوتبال بازی می‌کند تا به لواندوفسکی برسد، با همین نتایج به‌دست آمده نیز قانع و خوشحال به نظر می‌رسد و در نهایت ولز، حریف ایران در جام جهانی هم که تیم دستگرمی دوستان این گروه شده است!
نکته جالب، قرار گرفتن ترکیه و یونان در رده C این مسابقات و در کنار تیم‌هایی نظیر جزایر فارو، جبل الطارق، لوکزامبورگ، کوزوو، آذربایجان و لیتوانی است که در جای خود عجیب به نظر می‌رسد.به هرحال باید منتظر ماند تا دو بازی نیمه نهایی و بازی فینال سومین دوره جام ملت‌های اروپا فرا برسد تا امکان تماشای سه بازی خوب قبل از جام جهانی ۲۰۲۲ فراهم آید. این سه بازی تنها ویژگی مثبت این رویداد است.
