قوز بالای قوز؛ وزارت بهداشت و صداوسیما
روزنامه هفت صبح، علی مزینانی| وزیر بهداشت دیروز در نامه ای به رییس صداوسیما از ماجرای امیرحسین رستمی و سوالاتش در مورد کرونا گلایه کرده است که چرا سوالاتی شبهه آمیز توسط امیرحسین رستمی پرسیده شده و چرا میهمانان برنامه‌ها را با ما چک نمی کنید!
تنها اصطلاحی که برای این وضعیت سراغ دارم همان قوز بالای قوز است؛ صداوسیما برنامه‌ای برای اطلاع‌رسانی در مورد بیماری کرونا تولید و پخش کرده است اما در مقابل چند سوال ساده و عامیانه غافلگیر شده و برنامه زنده را قطع کرده و سوالات را بی‌جواب گذاشته است.
طبیعتا از وزیر بهداشت انتظار داشتیم که در نامه‌ای سرگشاده با گلایه از این اتفاق در صداوسیما ، اعلام آمادگی کند سوالات و شبهات را خودش و همکارانش پاسخ می‌دهند و نیاز نبوده این سوالاتی که هر کدامشان حتما پاسخی دارند ، در ذهن مردم بی جواب نشان داده شود.
اما خب، جناب وزیر که گویا از مشاوران رسانه‌ای و روابط عمومی محروم هستند ، ترجیح داد ناکارآمدی صداوسیما را تکمیل کند و افکار عمومی را با سوالات بی‌جواب - والبته رسانه‌های موج‌سوار آن ور آبی - تنها بگذارد.
انتقادها از قرنطینه ، اعلام دیرهنگام شیوع بیماری و تعطیلی پروازهای بین ایران و چین سوالاتی بوده که پیش از این در رسانه‌های مختلف مطرح شده و تکرار آنها در یک برنامه تلویزیونی سطح چندم ، هیچ اتفاقی را رقم نمی زد اگر صداوسیما عجولانه صورت‌مسئله را پاک نمی کرد و بدتر از آن وزارت بهداشت به جای پاسخگویی و اقناع دست به تهدید نمی زد.
آقای وزیر این روزها بهتر از هر کسی می‌داند که سرمایه اجتماعی چقدر می توانست در مهار کرونا موثر باشد ، چون تقریبا روزی نیست که از عدم رعایت توصیه ها توسط مردم گلایه نکند . به زبان ساده ، ایشان هم درد را می‌بیند اما درمان را جدی نمی‌گیرد ؛ کافی بود بپذیرد که اگر پاسخ این سوالات را داده اند و هنوز هم طرح سوال از آنها به سادگی وایرال می شود ، پس حتما مردم قانع نشده اند.
