صعود به قله دماوند با ولیچر
روزنامه هفت صبح، هانیه درویش | گفتوگو با منوچهر نامجو، ورزشکاری که به جز قهرمانی در تیم ویلچررانی رکوردهایی مثل صعود به دماوند در کارنامه خود داشته است . سه دوره قهرمانی در تیم ویلچررانی کشور، کشیدن خودرو با ویلچر، زدن دور اروپا در ۸۰ روز با ویلچر، رکورد حرکت متداول روی تردمیل بدون فیکس کردن ویلچر از جمله فعالیتهایی است که منوچهر نامجو را از ورزش سیراب نکرده است.
او در خود تواناییهایی میبیند که هنوز و با وجود ۴۰ سال سن درصدد شکوفا کردنش است. کوهنوردی با ویلچر و بالاخره صعود به دماوند حکم زدن گل در مسابقه را دارد و صعود او به ارتفاع ۴۲۰۰ متری دماوند به منزله فتح دماوند و تمام آنچه از کوهنوردی با ویلچر میتوان متصور شد، بوده است. با چگونگی این صعود و دیگر فعالیتهای او بیشتر آشنا شوید.
منوچهر نامجو ۴۰ سال دارد و ۳۸ سال است که به دلیل بیماری فلج اطفال که در سالهای قبل از انقلاب رواج بسیاری داشت، با معلولیت و ویلچر دست و پنجه نرم میکند، اما با این حال ۲۵سال است که ورزش را به صورت حرفهای وارد زندگیاش کرده و تا به حال در این کار بارها خودش را ثابت کرده است.
او ورزش را با رشته دوومیدانی جانبازان و معلولین شروع کرد و در آن زمان سه دوره قهرمان کشور شد. او سه مدال طلا و دو مدال نقره و برنز دارد و میگوید:« آخرین دورهای که در تیم ویلچررانی کشور شرکت کردم بازیهای انتخابی اینچوان کره جنوبی بود که دو مدال طلا در یک روز در ۵۰۰۰ و ۱۵۰۰ متر کسب کردم اما متاسفانه به دلیل نبود ویلچر مناسب از اعزام به کره جنوبی باز ماندم و کم کم از این رشته کنارهگیری کردم. به این ترتیب از سال ۹۳ به بعد فعالیتهای خارج از فدراسیون ورزشی را شروع کردم و رکوردزنیهایم شروع شد.»
*** رکوردهایی که برای اولین بار زده میشد
فعالیتهای نامجو خیلی زود در فدراسیون ورزشهای همگانی دیده شد و او توانست به کمیته ثبت رکوردهای ورزشهای همگانی وصل شود. او رکورد خودش را با صعود از پلههای گنبد آسمان برج میلاد شروع کرد و ۳۰۰ پله را در یک ساعت و ۱۲ دقیقه برای اولین بار در ایران بالا رفت. کشیدن خودروی سمند با ویلچر به طول ۴۰ متر رکورد بعدی او بود.
او رکورد سخت و طاقتفرسای دیگری هم در کارنامه رکوردهای خود دارد؛ کاری که برای اولین بار در دنیا به ثبت رسیده است. این ورزشکار با حرکت متداول روی تردمیل بدون فیکس کردن ویلچر رکورد ۱۰کیلومتر در یک ساعت را به ثبت رسانده است و میگوید:« در این رکورد سرعت باید در مدت یک ساعت منظم و متداول با حرکت دست روی ویلچر سپری میشد چراکه تنها یک ثانیه عقب جلو در این حرکت باعث میشد از پشت تردمیل پرت شوم. این کار را بدون وقفه و بدون کم کردن سرعت و قطع کردن دستها به صورت متناوب یک ساعت انجام دادم.»
*** برای رفتن به دماوند، یکسال کوهنوردی کردم
و اما دماوند. قلهای که هر ایرانی آرزو دارد بتواند روزی روی آن بایستد. حتی نداشتن توان در پاها هم نمیتواند جلوی این خواسته را بگیرد. پیش از این هم افرادی با عصا یا با نقص عضو در پا یا دیگر اعضای بدن به دماوند صعود داشتند اما این برای اولین بار بود که کسی با ویلچر میخواست مسیر سخت دماوند را بپیماید. نامجو در این باره میگوید:«حتی انسانهای عادی با قدرت بدنی بالا برای اینکه بتوانند این صعود را انجام دهند نیاز به هم هوایی و همنوردی در کوههای اطراف تهران و تمرینات هوازی بسیار دارند.
به همین دلیل من برای این کار به مدت یک سال در ارتفاعات توچال کوهنوردی کردم و چندین بار به قله رسیدم و تمرینات مخصوص کوهنوردی را انجام میدادم تا اینکه بعد از یک سال با همکاری تعدادی از دوستان دوستدار محیطزیست توانستم قله دماوند را تا ارتفاع ۴۲۰۰ متر در بارگاه سه در دو و نیم روز صعود کنم که چون این کار برای اولین بار انجام میشد نام فتح قله دماوند را به صورت نمادین روی آن گذاشتند و این رکورد در کمیته ثبت رکوردهای همگانی به ثبت رسید.»
*** ما را باور کنید
منوچهر نامجو درباره نحوه صعود میگوید:«قطعا سخت بود چون اولین بار بود مسیر دماوند را طی میکردم و به راحتی قله توچال نبود چراکه توچال تا نوک قله جاده تعبیه شده اما دماوند جادهای ندارد و من با ولیچر در مسیر پاکوب کوهنوردان مسیر را طی میکردم. به لحاظ ایمنی هم ویلچر را طبق تحقیقاتی که کرده بودم مجهز کردم و چون پاهایم ضعیف است آنها را پوشش داده بودم تا اگر با ویلچر افتادم آسیب چندانی به بدن و پاهایم وارد نشود.» او در رابطه با هدفش در این فعالیتها میگوید:« هدفم فقط نشان دادن توانمندیهایم نیست.
من و امثال من هدف اصلیمان این است که جامعه ما را باور کند. ما هم عضوی از جامعه هستیم و مثل همه افراد عادی جامعه حق استفاده از امکانات و خدمات شهری را داریم. من قطرهای از دریای جامعه معلولین هستم اگر پذیرش و باور ما در جامعه فرهنگ سازی شود، امثال ما زیادند که حرفی برای گفتن داشته باشند.» او همچنین در سال ۸۴ با شعار خلیج همیشه فارس حاشیه خلیج فارس را با ویلچر دور زده و در سال ۸۶ با ۱۴ نفر دوچرخه سوار دور اروپا را در ۸۰ روز طی کرده است و این همان خواستن توانستن معروف است که همه میگویند.