شما هم مقصرید آقای اقتصاددان
روزنامه هفت صبح | یکی از قطعهسازان مشهور کشور به انتقادات محمد طبیبیان اقتصاددان در مورد حمایتها از صنعت خودروسازی پاسخ داد.
اخیرا جنجال بر سر اعطای وام پنج هزار میلیارد تومانی شورای پول و اعتبار به صنعت خودروسازی و قطعه سازان کشور بالا گرفته و بحثهایی میان حامیان و مخالفان صنعت خودروسازی ایجاد کرده است.
چندی پیش هم دکتر محمد طبیبیان استاد اقتصاد دانشگاه در یادداشتی با عنوان « سوبسید بیکران برای ضایعهسازها » به نقد شیوه کمک دولت به صنعتخودرو و تسهیلات مالی اعطایی به این بخش پرداخت. حال فرهاد بهنیا که از فعالان قدیمی صنعت قطعهسازی است و هماینک عضو انجمن قطعهسازان ایران است، به این یادداشت پاسخ داده و وضعیت فعلی صنعت خودرو و قطعه سازی را نتیجه تصمیمات اقتصاددان هایی نظر محمد طبیبیان دانسته که در دولت های پیشین مسوولیت دولتی هم داشته اند. مشروح این نامه را می خوانید:
"جناب آقای طبیبیان؛ در عجبیم که از مردن صنعتی سخن به میان آوردهاید که حیات و ممات بیش از ۶۰ رشته صنعتی دیگر به آن وابسته است. به کسوت و تخصص شما احترام میگذاریم و بهرغم میل باطنی، گزینه مرگ برای این صنعت از همان ۲۸ سال پیش شما را متصور میدانیم اما مجبوریم از شما بخواهیم با تکیه بر همین تخصص و تجربه به ما بگویید جدای از انهدام بیش از سه میلیون اشتغال مستقیم و غیرمستقیم صنعت خودرو و قطعهسازی، در این سالها ارز مورد نیاز برای واردات بیش از ۱/۵ میلیون خودرو در سال باید از کدام منبع پایانناپذیر تامین میشده است؟
اگر تخصص و تجربه شما تایید میکند باید یادآور شویم که اگر صنعت خودروسازی داخلی نبود سالانه حدود ۱۵ میلیارد دلار ارز برای واردات ۱/۵ میلیون خودرو از کشور خارج میشد. حال شما با تخصص و تجربهتان بگویید در همین یک سال اخیر که جابهجایی پول برای غذا و دارو هم در گیرودارهای تحریمهای سیاسی به نهایت محدودیت رسیده، ۱۵ میلیارد دلار را از چگونه باید تامین میکردیم؟
آقای طبیبیان؛ با ذکر این نکته که شما اقتصاددانید و تخصصی در حوزه مهندسی و صنعت ندارید و اظهار نظر در حوزه شاخصهای انطباق استانداردها و کیفیت را باید به متخصصان حوزه فنی و مهندسی واگذار کنید، عرض میکنیم به قول و وعده مدیران ۲۸ سال پیش برای همپایی صنعت خودرو ایران با خودروسازان کرهای اشاره کردهاید که هیچگاه محقق نشده است.
اگر به تخصص اصلی و تجربهتان رجوع کنید و کمی هم انصاف چاشنی آن کنید، به یاد خواهید آورد که هیچ سیاست و رویکرد و شاخص اقتصادی و استراتژیک دیگری با کره جنوبی همپایی نکرد تا انتظار داشته باشیم، خودروسازان ما هم هیوندای شوند.شما که از ما بهتر به اقتصاد جهانی اشراف دارید بگویید که نرخ سود بانکی در کشورهای دیگر از جمله همین کره جنوبی چقدر است؟
قوانین حمایتی از تولیدکنندگان آنها در چه سطحی است؟ راستی؛ قیمت محصولات تولیدی صنایع این کشور هم به صورت دستوری تعیین میشود؟ آیا تخصص و تجربه شما حکم میکند در کشوری که بهای مواد اولیه، قیمت ارز و حتی حدس زدن! نرخ تورم خارج از حیطه و اختیار تولید کننده است، میتوان مثل کرهجنوبی و هیوندای بود؟!
آقای طبیبیان؛ شما که استاد مسلم علم اقتصاد هستید برای مردم ایران تشریح کنید که قیمتگذاری دستوری و در نتیجه اختلاف قیمت خودرو از درب کارخانه تا بازار چگونه موجب رانت بزرگی برای دلالان شده است و بهایی که در این فاصله از جیب مصرف کننده خارج میشود، در جیب تولیدکننده هم نمیرود. شما بگویید که ساختن و تولید کردن بیش از آنکه تصور میشود سخت است تا ما بگوییم حمله و تاختن به تولید و تولید کننده داخلی؛ بسی آسانتر از آن است که وصف شود.
آقای طبیبیان؛ نوشتهاید که بانک مرکزی صورت مالی مهر خوردهای از خودروسازان منتشر کند، میخواهیم بگوییم نیازی به آن نیست؛ گزارشهای ارائه شده از سوی خودروسازان گویای این حقیقت است که تصمیمهای غیرکارشناسی که با جد و جهد و به دور از معیارها و شاخصهای صنعتی و اقتصادی بر خودروسازان دیکته شد آنان را از شرکتهایی سودده به مجموعههایی با چند هزار میلیارد تومان زیان انباشته تبدیل کرد.