سریال‌های رمضان؛ ترانه ساسی، کپی حشمت و کمی جن
روزنامه هفت صبح، احمد رنجبر | همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان، از سریال‌های مناسبتی شبکه‌های یک، دو، سه و پنج رونمایی شد. سریال شبکه پنج یک شب دیرتر روی آنتن رفت، اما در همان قسمت نخست، مخاطب متوجه شد قرار است چه اثری را دنبال کند. در گزارش امروز نگاهی داریم به حال‌وهوای قسمت‌های ابتدایی هرکدام از این سریال‌ها که البته به نوعی پیش‌بینی وضعیت قسمت‌های بعدی آنها هم هست.
*** یاور | شبکه سه
* امتیاز: شاید قصه‌گویی «یاور» را بتوان امتیاز آن دانست. اینکه کدام طیف مخاطب با این قصه همراه می‌شود، بحث دیگری است. سعید مطلبی به عنوان نویسنده، دست روی زندگی چند شخصیت گذاشته که کاراکتر داریوش ارجمند محور این قصه است.
* پاشنه آشیل: «یاور» به دلیل شباهت‌های بی‌شمار با «ستایش» (همکاری قبلی سعید سلطانی، کارگردان و سعید مطلبی، نویسنده) خیلی زود مورد انتقاد قرار گرفته است. رفتار و گفتار داریوش ارجمند یادآور حشمت فردوس سریال «ستایش» است. حتی نوع رابطه پدر و فرزندی‌اش با محمد حاتمی، ارتباط او با رامسین کبریتی را یادآور می‌شود. کاراکتر ارجمند و نیز سریال «یاور» شباهت‌های دیگری هم با حشمت و سریال «ستایش» دارند که در گزارشی جداگانه به آنها خواهیم پرداخت.
* نکته ویژه: در بخش‌هایی از «یاور»، داستان را به شکل فلش‌بک می‌بینیم. برای اینکه شخصیت‌ها باورپذیر باشند، از تمهید گریم استفاده شده، اما گریم‌ها تصنعی و غیرقابل باور هستند؛ مثلا موی داریوش ارجمند مشکی است، اما چروک صورتش ربطی به مرد میانسال ندارد.
*** بچه مهندس ۴| شبکه دو
* امتیاز: نگرانی اصلی درباره سری جدید «بچه‌مهندس» به تعویض بازیگران اصلی آن برمی‌گردد. روزبه حصاری، بازیگر نقش جواد جوادی با تیم سازنده به توافق نرسید و تهیه‌کننده، محمدرضا رهبری را جایگزین کرد. او نه‌تنها از حصاری چیزی کم ندارد که خیلی زود جایش را در قصه پیدا کرده است.
* پاشنه آشیل: ضعف‌های «بچه‌مهندس ۴» همانی است که پیش‌تر با آن دست‌وپنجه نرم می‌کرد. این ضعف در قسمت‌های ابتدایی خودش را در بخش‌های به‌اصطلاح استراتژیک سریال نشان داد. هم قصه گنگ است و هم آنچه بیان می‌شود، گل‌درشت است؛ درست مثل بازی اغراق‌شده فرهاد قائمیان.
* نکته ویژه: در قسمت دوم برای زنگ موبایل یکی از شخصیت‌های فرعی سریال از آهنگ ساسی مانکن استفاده شده بود!
*** احضار| شبکه یک
* امتیاز: مهم‌ترین ویژگی «احضار» قصه سرگرم‌کننده آن برای عده‌ای از مخاطبان است. قصه با ماجرای عشق‌وعاشقی شروع شد و نقبی به مسئله جن زده شد. علیرضا افخمی در خلق فضایی همراهی‌برانگیز موفق عمل کرده.
* پاشنه آشیل: بازی بازیگران جوان و تازه‌نفس سریال «احضار» هنوز جا نیفتاده. شاید اگر افخمی از بازیگران باتجربه‌تر استفاده می‌کرد، نتیجه‌ای بهتر می‌گرفت. در قسمت دوم هم، به‌جای ضبط سکانس سقوط ماشین به دره، از دیالوگ استفاده شد که برای یک سریال ضعف محسوب می‌شود.
* نکته ویژه: همزمان با شروع سریال، شبکه یک در قالب یک زیرنویس اعلام کرد، «احضار» یک سریال در گونه ملودرام اجتماعی با موضوع معرفتی است. این زیرنویس دقیقا عکس خبرهایی بود که تا پیش از پخش سریال رسانه‌ای می‌شد و آن را اثری «ماورایی» معرفی می‌کرد.
*** رعدوبرق | شبکه پنج
امتیاز: از نظر کارگردانی، کار بهروز افخمی قابل‌توجه است. آنچه در «رعدوبرق» می‌بینیم سکانس‌هایی سخت در جنگل است که البته به دلیل فضاسازی خوب، مخاطب را با خود همراه می‌کند.
* پاشنه آشیل: ساختاری که افخمی برای «رعدوبرق» انتخاب کرده، ترکیب مستند و درام است. بخش درام، همان قصه‌ای است که با حضور بازیگران می‌بینیم. بخش مستند، نریشنی است که ربطی به داستان اصلی ندارد و حاوی اطلاعاتی درباره محیط زیست است. این ساختار احتمالا بخشی از مخاطبان را پس بزند.
* نکته ویژه: بهروز افخمی «بیش از حد» ماجراجویی کرده است. «رعدوبرق» با نریشن او روی تیتراژ شروع می‌شود. او از شرایط ایران و جهان در سال ۹۷ می‌گوید و اوضاع سیاسی جهان را از زاویه نگاه خودش تحلیل می‌کند. هم به ترامپ کنایه می‌زند و هم از پیام‌های راهپیمایی اربعین می‌گوید. افخمی در طول سریال مدام به این و آن طعنه می‌زند؛ از جمله «طرفداران آماتور
محیط زیست».
