روزگار سخت در انتظار سگ‌های خانگی
سگ‌گردانی از آن شمشیرهای دولبه‌ای است که طرفداران و مخالفان متعصب خودش را دارد. این موضوع دیروز بعد از مصوبه جدید شورای‌شهر، به موضوع بحث کاربران شبکه‌های اجتماعی تبدیل شد. بعد از گذشت دو روز از فعالیت کمپین مقابله با سگ‌گردانی در خبرگزاری فارس ، شورای‌شهر تهران تصویب کرد که از این به بعد گردش سگ در جایی که کودکان در حال بازی هستند، ممنوع شود. بر سر این مصوبه دو طیف مختلف فکری خاطرات و روایت‌های خودشان را از سگ‌گردانی نوشتند.
طیف اول را اگر آنهایی در نظر بگیریم که مخالف گردش سگ در پارک‌ها بودند، باید بگوییم که برخلاف قبل که با قرائت مذهبی مردم را از این کار نهی می‌کردند، این بار ادبیات جدیدی در مخالفت با سگ‌گردانی داشتند. این گروه از قضا نظراتشان را به قوانین کشورهای سکولار ارجاع می‌دادند. مثلا الهام عابدینی خبرنگار شبکه خبر در ژاپن درباره نگهداری سگ در ژاپن نوشت: «حیوان خانگی داشتن در ژاپن قوانین زیادی داره. از خرید و ثبتش بگیرید تا گرداندن در خیابان، مسائل نظافتی و… رعایت نکردنشون هم جریمه جدی داره. در سال‌های اخیر تعداد ساختمان‌هایی که آسانسور ویژه حیوانات خانگی داره زیاد شده. چون شاید فردی نخواد یا بترسه با حیوان تنها باشه. یا دکمه‌ای در آسانسور می‌گذارند که اگر با حیوان خانگی وارد آسانسور بشید، باید دکمه رو بزنید تا افراد در بقیه طبقه‌ها متوجه بشن و اگر تمایل ندارند، وارد آسانسور نشن. اگر هم حیوان ادرار یا مدفوع کنه، وظیفه تمیز کردن آسانسور پیش از خروج هم با صاحب آن حیوان خانگیه. پارلمان ژاپن قانونی تصویب کرده که همه حیوانات خانگی باید میکروچیپ داشته باشن تا بدین ترتیب از افزایش حیوانات ولگرد هم جلوگیری بشه. باز کردن قلاده
سگ در اماکن عمومی ممنوعه و وزارت محیط‌زیست ژاپن جزوه مفصلی با عنوان اخلاق و مقررات برای داشتن حیوان خانگی داره.» البته قبل از تصویب این ماده در شورای‌شهر تهران، در برخی از ساختمان‌های ایران هم قوانینی برای بردن سگ به خانه وجود داشت. مثلا در شهرک اکباتان تهران سگ را نمی‌شود خارج از باکس یا همان قفس داخل آسانسور کرد ولی در قانون کشور ماده‌ای مبنی بر مخالفت با سگ‌گردانی وجود ندارد. در واقع ما با یک خلأ قانونی در مورد این مسئله روبه روییم. بخش دیگری از روایات این گروه هم محدود به ترس و فوبیای انسان‌ها از سگ می‌شد. برای مثال یاسر عرب، مستندساز از خاطره پاره شدن کیسه آب همسر باردارش نوشت و گفت که تا مدت‌ها این واهمه را داشته که مبادا لکنت دخترش بابت وحشت همسرش در آن شب زایمان از آن سگ باشد. گروه دیگر هم از ترس فرزندانشان و فرار کردن آنها برای بازی کردن در پارک نوشتند تا تاثیری در این کمپین مجازی داشته باشند. خاطره حمله سگ پیتبول به یک دختر بچه در بوستانی در لواسان وجراحت شدید دخترک هم از کاتالیزورهای این کمپین بوده است. اولین نماینده‌ای که خبر تصویب این مصوبه را داد، حجت‌نظری در توئیترش بود.
پارک مخصوص سگ‌ها دوای درد شورای‌شهر
گروهی مقابل طیف اول وجود داشت که به مصوبه شورای‌شهر اعتراض داشتند. مثلا یکی از این افراد مهناز افشار بود که در توئیترش این مخالفت را به‌طور ضمنی ابراز کرد و نوشت: «از کودکی به بچه‌ها عشق به حیوانات، انسان‌ها و طبیعت رو یاد بدیم و فرهنگ طبیعت‌دوستی و حیوان‌دوستی و انسان‌دوستی رو پرورش بدیم، اونوقت طبیعت در امان خواهد ماند و حیوان و انسان هم هم‌زیستی رو یاد خواهند گرفت. شاید برکت و خوشی و شادی هم به زندگی‌ها راه پیدا کنه.» برخی از مخالفان اعتقاد داشتند که این مشکل با درست کردن پارک مخصوص سگ‌ها حل می‌شود. یعنی آنها هم مدافع جدا کردن محل بازی حیوانات از انسان‌ها بودند. علی مجتهدزاده وکیل و حقوقدان هم از گروه مخالفان بود که در توئیترش نوشت: «علاوه بر آدمیان گویا بنا بر سلب آسایش سایر موجودات هم دارند.» مخالفان مصوبه شورای‌شهر هم مانند طیف قبلی به قوانین مورد نظر خودشان در کشورهای اروپایی اشاره می‌کردند. برای مثال برای نگهداری از سگ در فرانسه قوانینی ذکر شده که باید فقط با قلاده آن را به گردش برد و در غیر این‌صورت اگر این تمهیدات اجرا نشود، اختیار سگ به شهرداری سپرده خواهد شد. در قوانین نروژ هم نوشته شده که
«سگ‌ها تنها زمانی می‌توانند بدون قلاده رها شوند که الف) صاحب سگ در کنار آن مراقبت کامل را انجام دهد، ب ) در حصاری که آن را از محل رفت و آمد عمومی جدا می‌کند، قرار داشته باشد و ج) هر کس که سگ را می‌گرداند (dog holder)، باید قادر به کنترل آن باشد و مطمئن شود که سگ به حمله، پریدن و دنبال‌کردن افرادی که این کارها آزارشان می‌دهد، اقدام نمی‌کند. اگر سگی چنین عادت‌هایی دارد، باید همواره در محل رفت و آمد عمومی دارای قلاده باشد». در این قانون برای صاحب سگی که در این موارد تخطی کند، تا شش ماه زندان در نظر گرفته است. همچنین این قوانین شامل جریمه بابت صدمه سگ به افراد، حیوانات، اموال و اشیا هم می‌شود.
کمپین از کجا شروع شد؟
شاید هیچ خبری در این زمینه به اندازه حمله سگی به دختر ده ساله در لواسان در سال ۱۳۹۷ دلهره‌آور نبود. آن سال زخم دست دخترک بینوا به استخوان رسیده و بازوی او چنان گاز گرفته شده که دندان‌های سگ بعد از دریدن گوشت، در بدن کودک به یکدیگر رسیده بود. آن زمان هم این حواشی برای جلوگیری از ورود سگ‌های وحشی مطرح شد ولی شهرداری لواسان اعلام کرد که این اتفاق در خود پارک نیفتاده و در حاشیه پارک رخ داده است. به‌خاطر همین عده‌ای در فضای مجازی پرسیدند که حالا این‌دفعه چه اتفاقی افتاده که مقابله با سگ‌گردانی تازه بعد از چند سال از آن حادثه شوکه‌کننده به صحن شورا رسیده است؟ واقعیت این است که این بار به تصویب رساندن مصوبه کار دو روز کمپین در فضای مجازی بوده است. ماجرا از توئیت یک عضو پویش عدالتخواه که برای انتخابات مجلس هم ثبت‌نام کرده بود، شروع شد. وحید اشتری، در توئیترش نوشته بود که روز پیش دخترش را برای گردش به پارک برده ولی آنقدر سگ در پارک برای گردش آمده بوده که او را کلافه کرده است. در تمام مدت دخترش دائم ترسیده و گریه کرده است.
ماجرا از فارس شروع شد
خبرگزاری فارس وقتی خبر تصویب این موضوع را شنید اعلام کرد که از قضا آنها هم یک کمپین برای این کار داشتند. البته بیراه هم نمی‌گفتند؛ کمپین‌های فارس را آنطور که در سایت آن آمده مخاطبان آن راه‌اندازی می‌کنند و وقتی تعداد امضاهای آن از اندازه‌ای بیشتر شود، خبرنگاران مسئولیت پیگیری آن را برعهده می‌گیرند. در کمپینی که در این خبرگزاری درست شده ۲۰ هزار امضا جمع شده و اگر تا ۵۰ هزار امضا برسد، خبرنگاران این مطالبه را در مجلس هم پیگیری خواهند کرد. جالب اینکه در متن بیانیه آن یک تعریف ذاتی از ترس زن‌ها از سگ داده شده و نوشته که «خیلی از خانم‌ها هم ذاتا از سگ می‌ترسند و احساس امنیت خود را در معبر عمومی و تفریح‌گاه‌ها از دست داده‌‌اند.»
