روایتی از فیلم‌های مصلحت، ستاره‌بازی و تک‌تیرانداز
روزنامه هفت صبح | مصلحت نظام یا آنطور که با فشار معاونت سینمایی اسمش را تغییر داد مصلحت، قصه‌ای از سال‌های اولیه انقلاب نقل می‌کند؛ قصه‌ای جسورانه که خب متاسفانه تخیلی است و برمبنای داستان‌های مستند و موثق نیست و این برای تماشاگر یک درام تاریخی در پس‌زمینه انقلاب کمی دلسردکننده است.
روایت فیلم شباهت‌های دورادوری به زندگی آیت‌الله محمدی گیلانی دارد اما فیلم از این شباهت می‌گریزد و اسم روحانی بلند مرتبه قوه قضائیه را تغییر داده است و نشان می‌دهد که سازندگان جسارت پرداختن به داستان‌های واقعی و شخصیت‌های حقیقی را ندارند و برای فرار از سوءتفاهم‌ها ترجیح می‌دهند چند داستان را با هم مخلوط کنند و دست آخر به آزادگی و عدالت یک مقام بلندپایه قضایی برسند که ترسی از مجازات پسر خود ندارد. فیلم در میانه خود تصویری شگفت‌انگیز از نیروهای خودسر در دادستانی در سال ۵۸ و ۵۹ را نمایش می‌دهد که بعید می‌دانیم از چنگ ممیزی رها شود. مصلحت نظام در مجموع امتیازاتی دارد که آن را دیدنی می‌کند.
ستاره بازی ساخته هاتف علیمردانی داستان دختر یک ایرانی مهاجر در آمریکا را برای شما روایت می‌کند. پر از موادمخدر و الکل و موسیقی راک و متال و نایت کلاب و طلاق و اور دوز. جهنمی گشوده شده به سوی مهاجران. فیلم روان ساخته شده است اما شیوه کارگردانی فیلم طوری است که انگار نسخه‌ای کم خرج است برای اینکه یک تهیه‌کننده بزرگ را برای واگذاری پروژه‌ای پرهزینه متقاعد کند.
برای همین فیلم مثل پکیجی از همه مضامین معروف مهاجرت و همینطور ترفندهای رایج فیلمسازی و بازیگری است.هرچقدر بازی فرهاد اصلانی استاندارد و کنترل شده است بازی ملیسا ذاکری بیش از حد لزوم است و دربازی نوعی اوردوز شکل گرفته. ساخت فیلمی استاندارد در آمریکا و حضور مایکل مدسن (بازیگر محبوب تارانتینو که در چهار فیلم او بازی کرده است) در نقشی فرعی از دیگر امتیازات این فیلم است.
تک تیرانداز.ساخت فیلمی حادثه‌ای از زندگی رسول زرین که به عنوان برترین تک تیرانداز تاریخ جنگ‌های معاصر شناخته شده است. فیلم کاملا برونگرایانه است و در این فرار از معنا و دل بستن به حادثه تا آنجا پیش رفته که تمام زمینه‌های واقع‌پذیری و واقع نمایی فیلم را از دست می‌دهد و در چشم تماشاگر به عنوان فیلمی تخیلی نمایانده می‌شود.فیلم از بازی خوب کامبیز دیرباز استفاده می‌کند اما نشان می‌دهد که الگوهای اکشن در ایران چقدر قدیمی و مستعمل هستند. همان مکافاتی که سال پیش روز صفر هم با آن دست و پنجه نرم می‌کرد.
