رابطه دروغین صدام و پلی‌استیشن‌۲

روزنامه هفت صبح، محمد طالبیان | افسانه‌های محلی همیشه و در هر عرصه‌ای وجود داشته‌اند. امروزه در عصر ارتباطات، پی بردن به دروغ یا حقیقت بودن یک موضوع کار چندان سختی نیست. با این وجود، افسانه‌هایی در مورد برخی بازی‌ها وجود دارد که با تمام عجیب بودنشان، در طی سال‌های اخیر به‌صورت دهان به دهان بین مردم زیادی پخش شده‌اند و عده‌ای به آن‌ها باور دارند. البته که ریشه پیدایش بسیاری از این نوع قصه‌ها تنها یک سوءتفاهم هستند یا اصلا از همان اول کار، وجود ندارند. اینبار به سراغ تعدادی از این افسانه‌های محلی در دنیای بازی‌ها رفته‌ایم که برخی عجیب و ترسناک به‌نظر می‌رسند و برخی دیگر، خنده‌دار و احمقانه‌اند.

‌عرضه بازی Metal Gear Solid V: The Phantom Pain با بحث و جدل‌های زیادی همراه بود. یکی از موضوعاتی که در میان برخی از این بحث‌ها مطرح می‌شد، این بود که افراد زیادی احساس می‌کردند محتویات بازی ناقص بوده است. مدتی پس از عرضه، دیتاماینرها موفق شده بودند تا تصویری را از فایل‌های بازی پیدا کنند که چنین چیزی را در بر داشت. «چپتر سوم: صلح».

این در حالی بود که بازی در حقیقت در چپتر دوم به‌پایان می‌رسید. در همین حال، MGSV: The Phantom Pain یک رویداد آنلاین ویژه شامل می‌شد که کنجکاوی کاربران را برانگیخته بود. بازی میان پرده‌ای را در بر داشت که فقط با خلع سلاح هسته‌ای در بخش آنلاین، پخش می‌شد. به عبارت دیگر، بازیکنان آنلاین با برقراری صلح و رساندن تعداد بمب‌های هسته‌ای به عدد صفر، این میان پرده را به عنوان یک پاداش دریافت می‌کردند.

مطمئنا افرادی که در دوره بازی‌های کارتریجی بزرگ شده‌اند، مشکلاتی را در هنگام اجرای بازی‌های خود تجربه کرده‌اند. کارتریج درون دستگاه قرار می‌گرفت و به دلیلی که آن را نمی‌دانستیم، هیچ چیز کار نمی‌کرد. در این شرایط، یک راه حل مشترک در میان تمام افراد وجود داشت: بیرون آوردن کارتریج، فوت کردن در آن و قرار دادن مجددش در دستگاه. پس از انجام اینکار، بازی بدون مشکل اجرا می‌شد و آنجا بود که احساس نابغه بودن به شما دست می‌داد. اما حقیقت این است که فوت کردن کارتریج‌ها هیچ ارتباطی با اجرا شدن یا نشدن بازی‌ها نداشت.

احتمالا از آنجایی که می‌خواستیم احساس خوبی نسبت به خود داشته باشیم، این تفکر به وجود می‌آمد که نفس‌های عمیق و فوت کردنمان در کارتریج‌ها، مشکل اجرا نشدن بازی‌ها را حل می‌کرد. اما متصل‌کننده قرار گرفته در کنسول‌های نینتندو، به‌خصوص در NES، با گذر زمان کارکرد اولیه خود را از دست می‌داد. از این رو، گاهی اوقات تنها بیرون آوردن کارتریج و قرار دادن مجدد آن در دستگاه کافی بود تا بازی اجرا شود.

قصه‌های مربوط به موجود انسان‌مانندی که به اسم ساسکواچ (Sasquatch) یا همان پاگنده معروف بود، از ده‌ها سال پیش در آمریکا وجود داشته است. افراد زیادی مدعی شده‌اند که این موجود افسانه‌ای را در جنگل‌های شمال آمریکا رویت کرده‌اند. نیاز به گفتن نیست که هیچگونه مدرک واقعی برای اثبات ادعای این افراد وجود ندارد.

اما پس از عرضه بازی GTA: San Andreas، افرادی گزارش دادند که پاگنده را در جنگل‌های این بازی نیز دیده‌اند. آن‌ها می‌گفتند که این موجود افسانه‌ای جثه عظیمی دارد و قبل از اینکه بتوان شکل و شمایل آن را به‌طور دقیق‌تری مشاهده کرد، از دید بازیکنان غیب می‌شود. راکستار وجود داشتن چنین موجودی در GTA: San Andreas را تکذیب کرده بود، اما شکارچیان افسانه همچنان به‌دنبال کشف راز پاگنده و پیدا کردن او بودند.

با دیدن تکنولوژی‌های امروزی، شاید برگشتن به گذشته و به یاد آوردن این موضوع کمی سخت باشد. اما زمانی وجود داشت که PS2 یک کنسول بسیار قدرتمند محسوب می‌شد. سی پی یوی ۳۲ بیتی قرار گرفته در دستگاه به‌قدری قوی بود که یک افسانه محلی هولناک را به وجود آورد. داستان از این قرار بود که برخی شایعات می‌گفتند صدام‌حسین و دولت عراق هزاران کنسول PS2 را تهیه کرده‌اند تا از پردازنده آن‌ها، به عنوان یک سلاح کشتار جمعی استفاده کنند. در آن زمان گفته می‌شد دلیل انجام چنین کاری، این بود که تهیه کردن PS2 در صرفه‌جویی هزینه برای تکنولوژی‌های پیشرفته جلوگیری می‌کرد. اما آمریکا در آن زمان هیچ نشانه‌ای از سلاحی که با استفاده از کنسول پلی استیشن ۲ ساخته شده باشد، پیدا نکرد.

بازیکنان حرفه‌ای آرزوی این را دارند تا در معتبرترین لیگ‌ها به رقابت بپردازند و از فرصت‌هایی که در اختیارشان قرار می‌گیرد، استفاده کنند. یکی از این فرصت‌هایی که با محبوبیت بالا به‌دست می‌آید، همکاری تجاری با کمپانی‌های بزرگ است. در این مثال به‌خصوص، داریم در مورد قرار گرفتن بازیکن‌های حرفه‌ای بر روی سری بازی محبوب Madden NFL صحبت می‌کنیم. عده زیادی باور دارند بازیکنانی که بر روی کاور این سری بازی قرار می‌گیرند، دچار نوعی نفرین می‌شوند و برای آن‌ها بدیمن است.

بازیکنانی مانند دانته کالپپر (Dante Culpepper) هم واقعا چنین تجربه‌ای را داشته‌اند. او بر روی کاور نسخه ۲۰۰۲ بازی قرار گرفت و فصل بعدش را با یک مصدومیت پشت سر گذاشت. مثال‌های مشابه دیگر هم از ورزشکارانی وجود دارد که تصویر آن‌ها بر روی کاور بازی بود و انواع بدشانسی‌ها به سراغشان آمد. اما از طرف دیگر، بازیکنانی مانند کالوین جانسون (Calvin Johnson) و تام بردی (Tom Brady) به‌ترتیب در سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۸ بر روی کاور Madden NFL حضور داشتند و فصل بسیار خوبی را در تیم خود سپری کردند. بنابراین قرار گرفتن بر روی کاور یک بازی ویدئویی، آنقدرها هم بدیمن نیست.