در ستایش رعنا آزادیور و مهدی طارمی
روزنامه هفت صبح | یک: بگذارید قبل از ورود به عرصه فوتبال بگوییم چقدر بازی رعنا آزادیور در زخم کاری غافلگیر کننده است. او در نقش یک لیدی مکبث ایرانی درخشان است. او سال ۱۳۸۱ با مارمولک گل کرد و بعد در فیلم پارک وی هم نقش مهمی داشت اما ناگهان از سطح اول سینمای ایران دور شد. نقش فرعیاش در درباره الی نمایشی از جایگاه او درآن سالهای سینمای ایران بود.
هرچه بود زخم کاری شروعی دوباره برای رعنا آزادیور است و نقشی سخت، سرد، منفی و شیطانی. همان چیزی که آزادیور برای گذر از رخوت کارنامه سینماییاش به آن احتیاج داشت. بازی عالی او در کنار درخشش سحر دولتشاهی و آزاده صمدی در سریال میخواهم زنده بمانم دورنمای رضایتبخشی از سطح بازیگران زن ایرانی به نمایش میگذارد. صبر کنیم ببینیم هانیه توسلی در همین زخم کاری چه خواهد کرد؟
* دو: نکته جالب در بازی ایران و عراق بلوغ مهدی طارمی بود. او که در بازی با بحرین دوتا پاس گل داده و یک گل هم زده بود، دربازی با عراق بیآنکه فشاری برخود بیاورد نمایش درخشانی از فهم فوتبال را به نمایش گذاشت. یک و دوی زیبایی که با آزمون کرد تا آزمون با دروازهبان حریف تک به تک شود که خب ضربه آزمون مهارشد. چند دقیقه بعد با پشت پا، پاس بینقصی را برای قدوس صادر کرد که شوت قدوس را دروازهبان حریف دفع کرد و دقایقی بعد در هجوم پا به توپ قلیزاده، با یک حرکت بدون توپ عالی فرصت نفوذ بیشتر را برای قلیزاده فراهم آورد که البته باز هم دروازهبان حریف توپ را دفع کرد. طارمی به بازیکن بزرگی بدل شده است.
* سه: این که بازیکنهای بزرگی مثل ترابی و قایدی و قدوس و کاوه رضایی و پورعلی گنجی و مجید حسینی و میلاد محمدی و کریم انصاریفرد و امیر عابدزاده را روی نیمکت داشته باشی و کوچکترین نشانه و خبری از اختلاف و غرزدن و ناآرامی و تشتت در تیم وجود نداشته باشد نشان میدهد گروه رهبری تیم ملی کار خودشان را به درستی انجام دادهاند. منظورمان به شکل دقیقتر زوج وحید هاشمیان و کریم باقری است. این اتمسفر قابل ستایش است.
* چهار: بدترین قرعه برای تیم ملی در قرعهکشی ۱۰تیرماه؛ همگروه شدن با استرالیا و عربستان و چین و ویتنام و عمان است. جدا از سخت بودن بازی با عربستان و استرالیا و جدا از تنش بازی با شاگردان خوب برانکو در تیم عمان، مکافات اصلی سفرهای طولانی تیم ملی به استرالیا و چین و ویتنام خواهد بود که موجب خستگی و اتلاف وقت بیش از حدی خواهد شد. بهترین قرعه بازی با عراق و کره جنوبی و امارات و لبنان و سوریه است.
* پنج:فرایند انتخابی جام جهانی درآسیا واقعا یک ماراتن بیپایان است. فکر کنید پس از ۸ بازی در مرحله اول باید ۱۰ بازی هم در مرحله دوم انجام بدهید. ۱۸ بازی ملی؟ کنفدراسیون فوتبال آسیا چی فکر کرده آخر؟ نمیشود مکانیسم راحتتری را برای الک کردن تیمها انتخاب کرد؟ با این وضعیت مسابقات ملی و همزمانی مسابقات باشگاهی آسیا آیا فوتبال باشگاهی ایران امکان پایان یافتن دارد؟
* شش: امیدوارم علی کریمی و الهیار صیادمنش و البته رامین رضاییان به لیست بعدی تیم ملی اضافه شوند.
* هفت: کمکم دُز فوتبال را در این یادداشتها میکشیم پایین. ببخشید که اینقدر این صفحه فوتبالی شد. انشاءالله از شنبه به سازوکار قبلی برمیگردیم.